به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، از اصول اخلاقی که در زندگی همه امامان فراوان دیده شده است، جود و سخاوت است. سخاوت در مقابل بخل قرار دارد، یعنی انسان از امکانات مادی و معنوی که در اختیارش وجود دارد فقط خودش استفاده نکند بلکه با بخشش به دیگران قسمتی از مشکلات آن‌ها را حل کند و دیگران را از نعمت‌هایی که خداوند به او داده، چه نعمت مادی و چه نعمت‌های معنوی مانند علم برخوردار کند.

کمک به دیگران و خدمت به خلق به معنای برآوردن نیاز‌های آنان از راه‌های درست است و اعم از آن که مادی یا معنوی باشد در فرهنگ اسلامی، یکی از عبادت‌های پر اهمیت به شمار می‌آید.

شاید بهترین و ساده‌ترین تعریف درباره سخاوت واقعی این است که انسان بذل و بخشش را به انگیزه خیر و احسان انجام دهد.

نهمین ستاره برج امامت که نخستین و آخرین فرزند پیشوای هشتم، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) بود، جواد الائمه در بین ائمه اطهار معروف‌ترین امام به بخشش و سخاوت هستند.

دلی بخشنده و سخاوتی که در راه خدا داشتند به لقب "جواد" نیز معروف شدند. به دلیل جود و بخششی که امام جواد (ع) برای همه افراد داشتند ایشان را به باب الحوائج می‌شناختند.

بیشتر بخوانید

• حال خوش همسایگان امام رضا (ع) دیدنی است

فرزند امام رضا (ع)سر چشمه جود و سخا

وقتی امام جواد (ع) به دنیا آمدند نام او را محمد و کنیه او را "ابوجعفر" نامیدند، اما به دلیل جود و سخاومتی ویژه ایشان جواد لقب گرفتند.

در روایات آمده است، هر وقت سفره غذا را برای امام پهن می‌کردند کاسه‌ای نزدیک ایشان قرار می‌دادند، ایشان از هر نوع غذا مقداری را برمی‌داشتند و در آن کاسه می‌ریختند و دستور می‌دادند آن را بین فقرا تقسیم کنند؛ و می‌فرمودند: خداوند می‌داند که همه مردم قدرت این را ندارند که بنده آزاد کنند برای آن‌ها راه دیگری قرار داده، و آن غذا دادن به فقرا است.

همچنین امام جواد (ع) برای بخشش دوست، دشمن، خویشان، بیگانه‌ها و هر شخص دیگر اندکی هم تامل نمی‌کردند و همه کسانی که با این امام در ارتباط بودند امکان نداشت وقتی که در مسائل مادی مراجعه کنند حاجت روا نشوند.

به همین دلیل بود که جود و بخششی که امام جواد (ع) برای همه افراد داشتند ایشان را به باب الحوائج می‌شناختند، امید داریم که شیعیان و مسلمانان برای نیاز‌های مادی توسل بگیرند با گفتن جمله جواد الائمه ادرکنی انشاالله حاجت روا شوند.

این امام بزرگوار و بخشایش گر دهم رجب سال ۱۹۵ قمری در مدینه منوره متولد شدند. مدت امامت ایشان ۱۷ سال طول کشید، بدین ترتیب که پس از مرگ پدرشان امام رضا (ع) ایشان به امامت رسیدند.

از دوران طلایی تا دفن در کاظمین

واعظ موسوی کارشناس سرشناس مذهبی با اشاره به سن کم امام جواد (ع) که در نوجوانی به امامت رسیدند، می‌گوید: اگر مسلمانان به این سوال پی می‌برند که چطور ممکن است در سن کم برخی مامان به نبوت رسیدند در پاسخ میشود گفت در سوابق قرآن آمده است که حضرت عیسی (ع) زمانی به پیامبری رسیدند که هنوز کودکی در گهواره بودند و وقتی به سخن می‌آمدند در جمله اول گفتند خداوند مرا به نبوت الهی و نبی مسلمانان قرار داده است.

او با توجه به لقب بارز امام جواد (ع) که به جود و بخشش مغروف است، می‌افزاید: همه ائمه اطهار اهل بخشش و کرامت هستند، اما هر امامی به یک صفت شناخته شده است.

کارشناس مطرح مذهبی ادامه می‌دهد:با اینکه امام جواد (ع) عمری طولانی نداشتند، در سال‌های محدود به ۲۴ سال سن مبارک که به شهادت رسیدند در همان مدت کوتاه جلوه‌هایی از جود و کرم و بزرگواری و بخشش در زندگی ایشان هویدا شده است.

موسوی با توجه به اینکه امام رضا (ع) به فرزندشان امام جواد (ع) برای برگشت به خراسان نامه نوشته اند، بیان می‌کند: در متن نامه آمده است که: از در فرعی خارج نشو و از در اصلی بیرون بیا چرا که هر نیازمندی برای کمک سر راه تو قرار گرفت به همه محتاجان کرامت کن و دست خالی آن‌ها را پر برگردان.

بیشتر بخوانید

• شهادت امام رضا (ع) را در خلوتی حزن انگیز به سوگ می‌نشینیم/ به تو از دور سلام + فیلم و تصاویر

او با اشاره به ویژگی حرز امام جواد (ع) تصریح می‌کند: این حرز یکی از معروف‌ترین احراز برای دفع بلا می‌باشد و مسلمانان می‌توانند از فواید دعای حرز حضرت جواد (ع) در این امر بهره کافی ببرند. البته حمل کردن این دعا به این معنا نیست که هیچ بلایی بر سر ما نمی‌آید اگر مسلمان به گناه آلوده نشود در حلقه حفاظت پروردگار قرار میگیرد؛ بنابراین تنها حرز امام جواد (ع) کافی نیست و باید مراعات حلال و حرام، رعایت حقوق مردمان و همچنین دوری از ظلم ستیزی انجام شود تا خداوند انسان را در تحت الحفظ خود نگهداری کند.

کارشناس مذهبی تاکید کرد: لقب امام موسی بن جعفر (ع) کاظم است و پس از شهادت ایشان و امام جواد (ع) به دلیل تسنیه اصطلاح عربی هر دو آن‌ها را کاظم نامیدند و امام جواد (ع) را در میان اندوه پیروان و عزادارانش در کنار قبر نیای گرامی اش، امام موسی بن جعفر (ع) در گورستان قریش بغداد به خاک سپردند. اما به دلیل لقب آن دو امام سال‌ها بعد آن گورستان که مزار پاک شهدای علوی و سادات بود، به نام کاظمین نامیدند.

امروزه جامعه اسلامی می‌تواند با الهام از راه و روش ایشان، به سر منزل مقصود رهنمون و از بار مشکلات و مسائل اجتماع کاسته شود. 

شهادت آن روح بزرگ الهی را به پیروان راستین اهل بیت تسلیت می‌گوییم.

انتهای پیام//ا. د

گزارشگر:الهه دادفر