درگیری میان نیروهای افغان و گروه طالبان در ماههای اخیر و همزمان با خروج نظامیان آمریکا و ناتو از افغانستان شدت گرفته است. پس از توقف مذاکرات صلح در دوحه گفتگوها جای خود را به جنگ و خشونت در این کشور داد. طالبان می گوید در ماههای اخیر بیش از صد و چهل شهرستان افغانستان را به کنترل خود درآورده است.
این در حالی است که نشست بینالافغانی صلح برای بازگشت آرامش و ثبات به این کشور که روزهای چهارشنبه و پنجشنبه ۱۶ و ۱۷ تیرماه ۱۴۰۰ در تهران برگزار شد با بیانیهای شامل ۶ بند پایان یافت.
دکتر محمد هاشم عصمتالهی استاد دانشگاه کابل و نویسنده کتاب جریان پرشتاب طالبان در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به اینکه آینده افغانستان پیچیده، مبهم و تاریک به نظر میرسد، گفت: از توافقهای پشت پرده آمریکا با طالبان هیچگونه اطلاع دقیقی در دست نیست و این برای مردم و دولت ما نگران کننده است.
او افزود: زلمی خلیل زاد، نماینده ویژه آمریکا در افغانستان در غیاب نمایندگان سیاسی دولت ما، بیش از دو سال و نیم با گروه طالبان در قطر برای به نتیجه رساندن پروژه صلح در افغانستان مذاکره داشت. جالب است که از تمامی توافقات صورت گرفته در طول این چند سال فقط دو توافق علنی شد. یکی از این توافقات آزادی بیش از ۵ هزار زندانی طالبان از زندانهای کابل بود و دیگری از سرگیری مذاکرات صلح بین الافغانی؛ که مورد اول تحت فشار دولت آمریکا عملی شد، زندانیان آزاد شدند و به صفوف طالبان پیوستند، اما مورد دوم به صورت نمایشی در دو نوبت انجام شد که هیچ گونه دستاوردی از نطر آتش بس یا توافق سیاسی نداشت. از آن روز تاکنون ما شاهد افزایش تنش و درگیری در بیشتر مناطق افغانستان هستیم. این وضعیت بسیار نگران کننده است و باعث تشویش جامعه، مردم و کشورهای منطقه شده است.
عصمتالهی اضافه کرد: دیدیم که اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در سفر خود به آمریکا با این جواب از جانب بایدن که «افغانستان خود باید از کشورش دفاع کند» روبرو شد. ما نباید اجازه دهیم تجربه تلخ گذشته که دولت نجیب به کمک شوروی دل بسته بود، دوباره تکرار شود. این دل بستنها به غرب موجب نگرانی است.
او افزود: آمریکا بعد از ۲۰ سال اشغالگری، هیچ دستاوردی از جانب ثبات و امنیت برای کشور ما نداشته و به هیچ یک از تعهدات خود عمل نکرده است. واشنگتن با کشور ما دو توافق نامه امنیتی و استراتژیک داشت، اما به هیچ کدام عمل نکرد. علیرغم همه اینها برنامه صلح را با طالبان سازمان دهی کرد، طالبان نیز دولت افغانستان را در این باره به رسمیت نشناخت و خود پای میز مذاکره نشست.
استاد دانشگاه کابل تاکید کرد: موضوع مهم و حساس این روزها امنیت فرودگاه کابل است که قرار است به چه کسی سپرده شود. ترکیه از کشورهایی است که با همکاری و رایزنی با آمریکا مسئولیت آن را قبول کرده و تنها کار مفیدی که طالبان تاکنون انجام داده نپذیرفتن این درخواست از جانب آنکاراست. چرا که مردم افغانستان به شدت از در دسترس قرار گرفتن فرودگاه کابل به دست ترکیه نگرانند از آن جهت که به او اعتماد ندارند و این کشور را عامل ورود داعش به سوریه و عراق میدانند و اگر داعش از این طریق به افغانستان هم ورود یابد اوضاع بدتر خواهد شد.
عصمتالهی خاطرنشان کرد: اوضاع در افغانستان رو زبه روز بدتر میشود جنگها از فرمانداریها به داخل شهرها کشیده شده و در مقابل خیزش مردمی بیشتر و جدیتر شده است. آمریکا بنایش در افغانستان ثبات منطقه نبود بلکه بنایش بر ناامنی بود. ایه کشور به کمک کشورهایی چون عربستان و پاکستان، نیروهای نظامی بسیاری از جمله داعش را در اردوگاهایش آموزش داد، پایگاه در اختیارشان گذاشت، آنها را وارد افغانستان کرد تا بعد از طریق افغانستان بتوانند به دیگر کشورهای منطقه ورود پیدا کنند.
او در پایان تصریح کرد: آمریکا در این مدت مانند گذشته استراتژی خلق بحران و جنگ نیابتی را ایجاد کرد و بنایش ناامنی برای منطقه بود نه فقط افغانستان، اما جریان مقاومت اسلامی در مقابلش ایستاد. راه بیرون رفت تنها یک راه است و آن هم تعامل تمامی اقوام در برابر توطئههای آمریکاست. مردم ما باید امت محوری را پیش بگیرند تا بتوانند از فتنهگری دور شوند چرا که آمریکا خواهان جنگ فرسایشی در افغانستان است تا تهدیدی برای کشورهای منطقه باشد.
انتهای پیام/