سندروم «شوگرن» یک بیماری التهابی خودایمنی مزمن است که مبتلایان به این بیماری نیازمند به رعایت رژیم غذایی در این خصوص هستند.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، مهسا موذن دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز اظهار کرد: سندروم شوگرن یک بیماری التهابی خودایمنی مزمن است که بر غدد برون ریز، به ویژه بزاق و غدد اشکی تأثیر می‌گذارد و منجر به خشکی دهان و خشکی چشم می‌شود.

او ادامه داد: سندروم شوگرن می‌تواند به تنهایی (سندرم شوگرن اولیه) یا به صورت ثانویه در نتیجه اختلال روماتیسمی قبلی (اغلب روماتیسم مفصلی یا لوپوس منتشر) ظاهر شود.

موذن تصریح کرد: این بیماری اغلب زنان میانسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد و نسبت ابتلای زن به مرد برای این بیماری ۹ به یک است.

دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز افزود: نشانه‌های معمول دهانی شامل تشنگی، احساس سوزش در مخاط دهان، التهاب زبان و لب ها، ترک خوردگی گوشه لب ها، مشکل در جویدن و بلعیدن، پوسیدگی شدید یا پیشرونده دندان، عفونت‌های دهانی و ناراحتی دهانی شبانه است.

او اضافه کرد: بیماران ممکن است از اختلالات خارج غده‌ای که بر پوست، ریه، کلیه، عصب، بافت همبند و سیستم‌های هضم تأثیر می‌گذارند، رنج ببرند. اختلال در احساس بویایی و چشایی از دیگر عوارض احتمالی در بیماران مبتلا به سندروم شوگرن است.

ملاحظات تغذیه‌ای

موذن گفت: نخستین هدف از مدیریت رژیم غذایی برای مبتلایان به سندروم شوگرن، کمک به آن‌ها در تسکین علائم دهانی و کاهش ناراحتی در خوردن ناشی از مشکل جویدن و بلع است.

دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز تصریح کرد: اغلب بیماران مبتلا به سندروم شوگرن عادت‌های غذایی خود را به صورت آزمون و خطا برای مقابله با علائم دهانی تغییر می‌دهند، به ویژه برای بهبود گاز زدن میوه ها، سبزی‌ها و گوشت ها؛ بهبود جویدن با تهیه غذا‌های نرم‌تر به صورت سوپ، آبگوشت، گوشت و سبزی‌های ترد و پخته شده و بهبود بلع با مرطوب کردن غذا‌ها با سس، آب گوشت، ماست یا سس سالاد.

او بیان کرد: از طرفی غذا‌هایی که علائم دهانی را بدتر می‌کنند، مرکبات، غذا‌های محرک، داغ یا تند و الکل هستند، که باید محدود شوند.

موذن اضافه کرد: سوء تغذیه یا کاهش وزن در بیماران مبتلا به سندروم شوگرن شایع نیست. با این حال، کمبود ریزمغذی‌های متعددی رایج است. این موارد شامل کمبود ویتامین D، ویتامین B ۶، ویتامین B ۱۲، فولات و آهن است که به آسانی با مشاوره تعذیه‌ای مناسب یا مکمل یاری اصلاح می‌شوند.

دکترای تخصصی تغذیه دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز گفت: همچنین کمبود یک ماده مغذی منفرد در سندروم شوگرن می‌تواند با سایر بیماری‌ها همانند سطوح پایین ویتامین D با نوروپاتی و لنفوم مرتبط باشد.

او تصریح کرد: افزون بر این، مطالعات اولیه نشان می‌دهد که اثرات مفید مکمل یاری با پروبیوتیک‌ها در بیماران روماتیسم مفصلی، ممکن است برای بیماران مبتلا به سندروم شوگرن و سایر شرایط خود ایمنی نیز مفید واقع شود.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.