چرا برخی از بیماران کرونایی دچار التهاب شدید ریه می‌شوند؟
گروهی از محققان به بررسی چرایی التهاب شدید ریه در برخی از بیماران کرونایی پرداختند.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از مدیکال اکسپرس، یکی از ویژگی‌های اصلی کووید-۱۹ التهاب ریه و نارسایی تنفسی ناشی از پاسخ ایمنی بیش از حد معروف به طوفان سیتوکین است، اما چرا بدن چنین بیش از حد سلول‌های ایمنی سیتوکین تولید می‌کند؟
تحقیقات جدید دکتر چاتیلا از بخش ایمونولوژی در بیمارستان کودکان بوستون و همکارانش، برخی از بینش‌ها را به خصوص در مورد مکانیسم‌های مربوط به التهاب شدید ریه در کووید-۱۹ ارائه داده است؛ این مطالعه برخی پیشنهادات درمانی را نیز برای آرام کردن پاسخ ایمنی ارائه می‌دهد.
چاتیلا می‌گوید: ما می‌خواستیم پاسخ دهیم که چرا این التهاب با وجود سازوکار‌هایی که به طور معمول ترمز سیستم ایمنی بدن را منجر می‌شود، اتفاق می‌افتد. چیزی لازم است تا پاسخ ایمنی بدن آنقدر فعال شود که باعث آسیب بافتی شده و در نهایت مرگ بیمار را منجر شود. هنگامی که مکانیسم‌های اساسی چنین اختلالی شناسایی شد، در آن صورت می‌توانیم در مورد چگونگی مداخله از نظر درمانی فکر کنیم.
چاتیلا و همکارانش پاسخ ایمنی ۱۲۰ بزرگسال آمریکایی، ایتالیایی و ترک را با التهاب ریه ناشی از کووید-۱۹ بررسی کردند. نتایج، سطح اضافی گیرنده پروتئین Notch۴ موجود در سلول‌های T نظارتی (Tregs) را به عنوان مکانیسم تحریک کننده اصلی التهاب شناسایی کرد.
Tregs به طور معمول سایر اجزای سیستم ایمنی بدن را تنظیم یا سرکوب می‌کند، اما در التهاب شدید ریه کووید-۱۹ این تیم تعداد زیادی گیرنده Notch۴ را در Tregs مشاهده کرد. در حالی که تولید Notch۴ ممکن است به طور معمول در شرایط التهابی ریه یا عفونت‌ها، مانند آسم یا کووید-۱۹ افزایش یابد، اما اگر بیش از حد بیان شود، می‌تواند Tregs را از یک برنامه ترمیم بافت طبیعی به یک برنامه مجاز برای التهاب بافت تبدیل کند.
چاتیلا می‌گوید: به نظر می‌رسد در بیماران ابتلا به بیماری کرونای حاد این مسیر بیش فعال است و با شدت بیماری و افزایش خطر مرگ همراه است. چاتیلا و همکارانش قبلا یافته مشابهی را در آسم توصیف کردند، جایی که دریافتند Notch۴ باعث التهاب شدید ریه در آسم می‌شود.
موش‌های تحت درمان با آنتی بادی ضد Notch۴ منجر به افزایش تولید آمفیرگولین، پروتئین لازم در ترمیم بافت ریه شد. موش‌ها آسیب بافتی و شدت بیماری و مرگ و میر کمتری را نشان دادند. برعکس در انسان، تیم چاتیلا مشاهده کرد که سطح آمفیرگولین در بیماران کووید-۱۹ با بیماری شدیدتر و Notch۴ بالا کمتر است.
چاتیلا می‌گوید: در آسیب ریه ناشی از کووید-۱۹، Notch۴ با سرکوب فعالیت اینترلوکین ۱۸، تولید آمفیرگولین را از بین می‌برد. ما نشان دادیم که می‌توانیم پاسخ ایمنی را یا با مهار Notch۴ با استفاده از آنتی بادی که به آن هدایت می‌شود یا با تهیه آمفیرگولین تنظیم کنیم، این مطالعه نشان می‌دهد که رابطه Notch۴-amphiregulin می‌تواند یک هدف قلبی برای درمان در کووید-۱۹ باشد. در حال حاضر هیچ آنتی بادی ضد Notch۴ یا درمان آمفیرگولین برای استفاده در دسترس نیست، اگرچه تیم چاتیلا در حال کار بر روی تولید آن‌هاست.
همانطور که به نظر می‌رسد بیماران بیشتری بزرگسالان و حتی برخی کودکان با علائم کووید-۱۹ که مدت‌ها از یک عفونت فعال می‌گذرد، تمرکز می‌کنند، توجه چاتیلا به مطالعه پاسخ‌های ایمنی در COVID-۱۹ کودکان و همچنین سندرم شدید بعد از کووید-۱۹ تغییر یافته است که در کودکان به MIS-C معروف است.
او می‌گوید: ما می‌خواهیم بدانیم که آیا سوئیچ‌های مولکولی دیگری مانند Notch ۴ نیز وجود دارد که عوارض مختلف کووید-۱۹ را ایجاد کرده و سایر بافت‌ها مانند مغز و قلب را درگیر کند یا خیر؟ و من انتظار دارم که عوارض طولانی مدت کووید مانند MIS-C یا کووید-۱۹ طولانی در بزرگسالان ممکن است مجموعه‌ای از مشکلات تنظیم سیستم ایمنی بدن آن‌ها باشد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/
