به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، انتخابات شورای شهر ششم به پایان رسید. شورایی که کم و بیش میراث دار حجم عظیمی از حواشی و مسائل ریز و درشت شورای پنجم است. فارغ از چینش چهره‌های انتخاب شده، تجربه و تخصص منتخبین، در نگاهی به وضعیت بندر بوشهر در حوزه مدیریت شهری مطالبات بر زمین مانده‌ای به چشم می‌آید که بار مسئولیت شورای نوپا را دوچندان می‌کند. مسائلی که هیچگاه توجه و تدبیری برای حل و فصل آن دیده نشده است.

ترافیک، کلاف بی سر و ته

بوشهر دهه‌ها است که به سبب توسعه نامتوازن و شهرسازیِ بدون دورنما و طرح توسعه با معضل بزرگ ترافیک شهری روبه‌رو است. خیابان‌هایی که دیگر کشش افزایش جمعیت شهرنشین را ندارند ساعت‌ها از وقت شهروندان را در ترافیک خودرو‌ها تلف می‌کنند. طرح‌های اصلاح تقاطع‌ها هم یا خود به واسطه ساخت ضعیف تبدیل به معضلی جدید شده‌اند یا طولانی شدن روند پیشرفت پروژه بر مشکلات شهروندان افزوده است. تجربه‌ چهار سال اخیر شیراز در ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح و حل معضل ترافیک شهر شیراز می‌تواند نمونه‌ خوبی از کارآمدی در این حوزه باشد.

کمبود پارکینگ معضل تاریخی

برای بوشهری‌ها به ویژه در تابستان‌های گرم این شهر، نبود پارکینگ مناسب و کاهنده بار ترافیک شهری یکی از قدیمی‌ترین خواسته‌ها از مدیران شهری است. شاید در عصر توسعه‌ برق آسای کنونی داشتن چنین مطالبه‌ای از مسئولین کمی عجیب به نظر برسد، اما کافی است در یکی از عصر‌های شلوغ خیابان‌های بوشهر به ویژه مرکز شهر دنبال یک جای پارک باشید، به‌طور حتم خشکی تمام خواهد شد و شما به ساحل دریا خواهید رسید، اما اثری از جای پارک مناسب و پارکینگ عمومی نخواهید دید. مطالبه‌ پارکینگ طبقاتی سال‌ها است که مطرح می‌شود، اما گوش شنوایی نیست.

بوشهر، نامهربان با توانیابان

به یقین در شهری با این حجم از معضلات زیرساختی نمی‌توان انتظار مناسب سازی تاسیسات و بستر شهری برای زیست بهتر توانیابان و سالمندان داشت. نبود مسیر‌های امن پیاده روی، نبود رَمپ گذاری در بسیاری از ورودی‌های اماکن عمومی، نامناسب بودن سیستم حمل و نقل شهری برای وضعیت توانیابان و ده‌ها ضعف سیستماتیک در ساختار شهری، زندگی اجتماعی را برای آن‌ها و خانواده هایشان سخت و طاقت فرسا کرده است.

فضای سبزی که نیست

بوشهر مرکز استانی است با سرانه فضای سبز کمتر از شش متر! همین مساحت را نیز اغلب فضا‌هایی غیر کاربردی برای شهروندان تشکیل می‌دهد. در گذر از حاشیه سازی‌هایی که بیش‌تر به چمن کاری اکتفا شده است، شهری که روزگاری مملو از باغ و درختان مثمر بوده است امروزه به‌طور تقریبی هیچ پارک قابل توجه و فضای سبز شهری خوبی در قیاس با مراکز دیگر استان‌ها ندارد. در حالی که این دو نه تنها به زیباسازی شهر کمک می‌کنند بلکه محیطی برای تزریق نشاط اجتماعی نیز هستند.

حمل و نقل عمومی

اگر از اتوبوس برای جابه‌جایی‌های داخل شهر استفاده می‌کنید بی‌شک گذرتان به ایستگاه‌های اتوبوس‌های شهری خورده است. حجم خرابی‌ها و فرسودگی در ایستگاه‌های خطوط مختلف و همچنین فرسودگی اتوبوس‌های حمل و نقل شهری بوشهر غیرقابل توصیف است. به این‌ها تاکسی‌های فرسوده و مستعمل شهری را نیز اضافه کنید تا به حجم کاری که در این بخش نیاز به انجام است پی ببرید.

مسئله نبود تفریحگاه عمومی

بوشهر هیچ تفریحگاه عمومی که ناشی از برنامه ریزی مدیران شهری باشد ندارد. تجمع و استفاده مردم از ساحل چیزی نیست که به حساب مدیریت شهری بنویسیم. از قضا آن بخش از زیرساخت‌های سواحل که نیازمند توجه مسئولین است گهگاه مشکلات عدیده‌ای را به وجود می‌آورد. بوشهر هیچ شهربازی یا زیرساخت گردشگری دریایی ندارد. به عبارت دیگر خانواده‌های بوشهری نیازمند فضایی برای استراحت و گذران اوقات فراغت در محیط امن اجتماعی هستند. فضایی که ضمن تامین نیاز‌های خانواده‌ها، جوابگوی خواسته‌های نسل جدید نیز باشد.

مسئله شفافیت و نظارت عمومی

شورا‌ها به عنوان پارلمان شهری بایست در مسیر شفاف سازی در تصمیمات و ارائه گزارش عملکرد خود به افکار عمومی قدم بردارند. اکنون کارنامه و تجربه‌های شورا‌های پیشین آینه‌ای است که می‌تواند چراغ راه شورای آینده باشد. آگاهی از روند تصمیم سازی‌ها و نظارت عمومی بر عملکرد منتخبین شورا مطالبه‌ جدی شهروندان بوشهری است.

پروژه‌های ناتمام و مسئله‌ بیت المال

از چرخ و فلک گرفته تا پروژه تقاطع غیر همسطح میلیارد‌ها تومان از بودجه عمومی را مصروف خود داشته‌اند بدون آن‌که خبر و گزارشی از سرنوشت آن‌ها در دسترس باشد. لازم است که شورای منتخب در نخستین گام تکلیف پروژه‌های بر زمین مانده شهر بوشهر را تعیین کند. در کنار این پروژه‌های ناتمام، طرح‌هایی در سال‌های گذشته همچون درختکاری در نوار ساحلی انجام شد که چیزی جز کار غیرکارشناسی و هدر دادن بیت المال نبود.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/