به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از دیلی میل؛ دانشمندان آمریکایی با استفاده از چاپگر سه بعدی، بافت کبد انسان را در آزمایشگاه پرورش دادند. این تیم با استفاده از فناوری‌های چاپ سه بعدی برای ایجاد قالب‌های ژل مانند شروع به کار کردند. این بافت‌ها به عنوان بستری برای تشکیل سلول‌ها در بافت کبد عمل می‌کند و به محصول نهایی اجازه می‌دهد تا سطح کافی اکسیژن و مواد مغذی را حفظ کند. ناسا امیدوار است که این مورد برای درمان فضانوردانی که در مریخ و ماه زندگی می‌کنند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین این فناوری می‌تواند برای ایجاد اعضای انسانی برای افراد روی زمین نیز استفاده شود.

بیشتر بخوانید

• چرا لباس های فضایی ناسا بسیار گران هستند؟

تولید بافت‌های کبدی با عمر یک ماهه

دانشمندی از موسسه پزشکی احیا W جنگل ویک (WFIRM) در وینستون، کارولینای شمالی یک بافت مکعبی شکل ساختند که قادر است به مدت ۳۰ روز در آزمایشگاه کار کند. دستیابی به این موفقیت بخشی از چالش بافت عروقی ناسا بود. ناسا برای ایجاد بافت ارگانیک انسانی ضخیم، واسکولار شده در محیط in vitro مقام‌های اول و دوم را به دست آورد.

این تیم قالب‌های ژل مانند با محفظه‌هایی ایجاد کرده که به سلول‌ها کمک می‌کند تا به بافت تبدیل شوند و به آن‌ها اجازه می‌دهد اکسیژن و مواد مغذی کافی برای زنده ماندن در یک ماه را بدست آورند. بافت چاپ شده سه بعدی نه تنها می‌تواند فضانوردان را درمان کند، بلکه ممکن است در بیمارانی که روی کره زمین منتظر پیوند اعضا هستند نیز مورد استفاده قرار گیرد.

پژوهش‌های چندساله بالاخره نتیجه داد

 دانشمندان حداقل به مدت یک دهه در حال کار بر روی روش‌هایی برای تبدیل سلول‌های زنده به قسمت‌های زنده بدن انسان بوده اند و در سال ۲۰۱۱ این تیم گوش‌ها، عضلات و استخوان فک را رشد داده اند. این گروه مسیری طولانی را طی کرده و چالش ناسا را ​​در سال ۲۰۱۶ برای توسعه بافت انسانی با استفاده از تکنیک‌های چاپ سه بعدی پذیرفته اند.

یکی از پزشکان در این پروژه در بیانیه‌ای گفت: "در سال‌های آینده، ناسا ماموریت‌هایی را به مریخ و سیارک‌های نزدیک به زمین برنامه ریزی کرده است، اما خطرات بالقوه سلامتی برای فضانوردان از قرار گرفتن در معرض شرایط منحصر به فرد موجود در اعماق فضا هنوز به خوبی تعریف نشده اند. امیدوارم که این تحقیق به ما کمک کند تا درک کنیم که چگونه می‌توان از این تأثیرات منفی جلوگیری کرد یا آن‌ها را کاهش داد. " وینستون و WFIRM از طرح‌های مختلف چاپ سه بعدی و مواد مختلف برای تولید بافت‌های زنده استفاده کردند که انواع سلول‌های موجود در کبد انسان را در خود جای داده است.

عملکرد بافت‌های چاپ شده شبیه به عملکرد سلول انسانی

لین هارپر، مدیر چالش در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در سیلیکون، ولی، در کالیفرنیا، گفت: "ارزش یک بافت مصنوعی کاملاً به چگونگی تقلید از آنچه در بدن اتفاق می‌افتد بستگی دارد. نیاز‌ها دقیق است و از ارگان به ارگان دیگر متفاوت است، و این کار را بسیار دقیق و پیچیده می‌کند. تحقیقات حاصل از این چالش ناسا یک معیار، یک بنیاد کاملاً مستند برای ایجاد پیشرفت بعدی است. "

اگر این نوآوری به ISS انجام شود، فضانوردان می‌توانند نحوه تأثیر تابش بر روی بدن انسان را بررسی کنند، عملکرد اندام را در جاذبه کوچک ثبت کرده و راهکار‌هایی را برای به حداقل رساندن آسیب سلول‌های سالم هنگام زندگی یا کار در فضا تدوین کنند. هنگامی که بافت در فضا رشد می‌کند، می‌تواند ایجاد بافت‌های مهندسی شده حتی بزرگتر و پیچیده‌تر را که در بدن انسان کار می‌کنند، در مقایسه با بافت‌های ساخته شده در زمین، تسهیل کند.

اگر تحقیقات به ایستگاه برسد، ترکیب عروق بهبود یافته و ریز جاذبه می‌تواند مجموعه پیشرفت‌های بعدی را برای مهندسی بافت در زمین و تولید زیستی در فضا ایجاد کند.

انتهای پیام/