به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روشن بود که پیمان میان دولت امارات و رژیم صهیونیستی پیمان عادی سازی نبود، بلکه مانند باقی معاهداتی بود که برخی دولتهای عربی با این رژیم امضا کردند، هیچ معاهدهای نیز بین این دو رژیم بر مبنای منافع سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی امضا نشد، بلکه چیزی که اتفاق افتاد بیشتر شبیه به انحلال کامل سیاست و منافع امارات در سیاست و منافع "اسرائیل" بود.
شاید کسی بگوید که امارات تلاش میکند از طریق توافق با رژیم صهیوینستی، از خود "محافظت" و "نقش منطقهای خود را تقویت " و "منافع خود را حفظ کند"، چرا که "اسرائیل" در نزد آمریکا و غرب جایگاه محکمی دارد.
در پاسخ به این سخن باید بگوییم که اولا ممکن نیست "اسرائیل" از کسی حمایت کند، زیرا این رژیم یک جمعیت خیریه نیست، ثانیا اینکه "اسرائیل" هیچ دشمنی بجز اعراب و مسلمانان در جهان ندارد. ضمن اینکه این رژیم عملا تایید میکند که نمیتواند خود را در مقابل غزه تحت محاصره و حزب الله محافظت کند، اما درمورد "تقویت نقش منطقه ای"، روشن است که هرگونه نزدیکی میان هر دولت عربی و "اسرائیل" نقش آن دولت را در منطقه به طور کامل از بین میبرد.
همان طور که مصر با وجود اینکه رهبر کشورهای عربی به شمار میرفت، پس از نزدیک شدن به "اسرائیل" تا حد زیادی از صحنه جهان عرب خارج شد، اما مسئله "جایگاه اسرائیل" نزد آمریکا و غرب نیز مردود است. زیرا امارات هیچ خط قرمزی در روابط خود با آمریکا و غرب ندارد تا برای بدست آوردن امتیازی از آنها به این رژیم نیازمند باشد.
امارات زمین، آسمان و آبهای خود را برای نیروهای نظامی آمریکایی و غربی آزاد میگذارد، پایگاههای نظامی به آنها میدهد و به طور کامل در نقشههای آنها علیه منطقه بخصوص علیه قضیه فلسطین مشارکت میکند.
بیشتر بخوانید
وقتی میگوییم دولت و مردم امارات منافعی در روابط با "اسرائیل" ندارند، از آنچه میگوییم آگاهیم. منافعی که در این روابط وجود دارند صرفا منحصر به یک شخص میشود و آن، محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی است.
او ذوب شدن در سیاست و برنامههای "اسرائیل" را تضمینی برای بقای خود در قدرت میداند؛ و اگرنه افتتاح نمایشگاه یادبود "هولوکاست" در دبی در روز گذشته به دست ایتان نائه سفیر "اسرائیل" چه منفعتی برای ملت امارات دارد؟ نمایشگاهی که در نوع خود برای اولین بار در داخل یک کشور عربی دایر میشود!
گفتنی است که این نمایشگاه دقیقا بعد از کشتارهای هولناکی برگزار شد که نیروهای اشغالگر اسرائیل در حق زنان و کودکان غزه مرتکب شدند، بطوریکه آمار قربانیان این کشتار به ۲۳۲ شهید و ۱۹۰۰ مجروح رسید و حتی خشم غربیها را نیز برانگیخت.
روزنامههای مهم غرب مقالاتی درمورد قربانیان جنایتهای متحدان بن زاید در غزه نوشتند که در تیتر آن نوشته شده بود:"آنها فقط کودک بودند". درحالیکه عبدالله بن زاید وزیر خارجه امارات به ابراز نگرانی "شدید" دولت امارات نسبت به تشدید "رفتارهای خشونت آمیز" در "اسرائیل" و سرزمینهای فلسطینی بسنده کرد و بابت همه کسانی که در طی "خصومتهای اخیر" قربانی شده بودند "صمیمانه تسلیت گفت" و "همه طرف ها" را به برداشتن گامهای فوری برای آتش بس دعوت کرد؟!
در آخرین روز تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه (روز یازدهم)، دولت امارات نه تنها مشارکت در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل برای بررسی تجاوز این رژیم بر غزه را نپذیرفت، بلکه به گفته یک منبع اطلاعاتی اماراتی، بن زاید برای جبران "خسارت"های مالی درگیری با نوار غزه به کمک "اسرائیل" شتافت.
در کجای این سرسپردگی، بی آبرویی، خواری و فرومایگی امارات در تعامل با مقدسترین قضیه اعراب و مسلمانان منافع ملت امارات دیده میشود؟ آیا کسی که این مواضع را اتخاذ میکند درحال اجرای برنامههای آمریکایی-اسرائیلی علیه مردم امارات و ملتهای آگاه عرب و مسلمان نیست؟ منافع ملت امارات در کجای این قضیه قرار دارد؟
منبع:العالم
انتهای پیام/