به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، روان بخش زیادی از مردمان جهان در نتیجه چالش‌های دوران همه گیری بیماری ها با مشکل مواجه شده است. بیش از یک سال از شروع گسترش همه گیری کرونا در سراسر جهان می‌گذرد.

در آغاز دانشمندان اطلاعات کمی در مورد این ویروس جدید و بیماری ناشی از آن داشتند. گسترش سریع ویروس باعث ایجاد ترس در بین متخصصان بهداشت، دانشمندان و مردم شد.

بیشتربخوانید

• اظهارنظر اندیشمندان جهان درباره کرونا و جهان پس از آن

به زودی سفر‌ها و رفت و آمد‌ها محدود شد و دستورات برای استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی به مرحله اجرا درآمد. نبرد عظیمی برای مقابله با کرونا آغاز شد.

اما اکنون جهان اوضاع بهتری پیدا کرده است. واکسیناسیون در برخی کشور‌ها آغاز شده و برخی دولت‌ها مدعی رسیدن به پساکرونا هستند.

با این حال، برای برخی بازگشت به عقب و اختلاط با افراد دیگر مفهومی پر از ترس و اضطراب است. اکنون بسیاری از افراد دچار سندرم اضطراب بعد از کرونا شده اند. علائم این سندرم اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و وسواس-اجباری (OCD) است و قطعا با بیماری همه گیر کرونا ارتباط داشته باشد.

در دوران همه گیری نوعی حالت «آماده باش» برای افراد به وجود آمد و ترس به آن‌ها وارد شد.

یکی از جدی‌ترین چالش‌ها این خواهد بود که مردمان بسیاری قادر نیستند الگو‌های رفتاری به وجود آمده در دوران کرونا را تغییر بدهند. این اختلال زندگی این افراد را با مشکلات زیادی روبرو خواهد کرد. برای تعدادی دیگر از مردم جهان که ترس بیشتری دارند همه گیری کرونا همانند یک فاجعه جنگی بود.

فدراسیون بین المللی صلیب سرخ و جمعیت‌های هلال احمر یک فاجعه را به عنوان یک واقعه ناگهانی و فاجعه بار طبقه بندی می‌کند که عملکرد جامعه یا مردم را به شدت مختل می‌کند و باعث خسارات جانی، مادی، اقتصادی یا زیست محیطی می‌شود.

یک فاجعه می‌تواند عواقب گسترده‌ای بر سلامت روان داشته باشد. فجایع می‌توانند اختلال پس از سانحه، اضطراب و افسردگی را در بین مردم افزایش دهند. افرادی که از مشکلات خاص روانی رنج می‌برند و البته زنان، کودکان و افراد مسن بیشتر در معرض خطر عوارض روانی پساکرونا هستند.

در آمریکا به تنهایی ۴۰ درصد از کل جمعیت بزرگسالان به عوارضی همچون اضطراب، افسردگی، مصرف مواد و خودکشی دچار شدند.

با درک بیشتر عواقب روانی مرتبط با همه گیری، دانشمندان گروه نوظهوری از علائم و رفتار‌های مربوط به اضطراب را که با بیماری همه گیر مرتبط است شناسایی کردند. آن‌ها این پدیده را به عنوان سندرم اضطراب کووید ۱۹ طبقه بندی می‌کنند.

پروفسور آنا نیکچویچ از دانشگاه کینگستون لندن و مارکانتونیو اسپادا از دانشگاه لندن مفهوم سندرم اضطراب کووید ۱۹ را ایجاد کردند.در مقاله‌ای که در این‌باره منتشر شده پروفسور نیکچویچ و اسپادا مشخصات سندرم اضطراب را ترسیم کردند. از جمله این علائم می‌توان به بررسی اجباری علائم کرونا، نگرانی و نظارت بر تهدید (به صورت ترکیبی) اشاره کرد.

این سندرم به عنوان عدم توانایی در خروج از خانه به دلیل ترس از کرونا و اجتناب از حضور در موقعیت‌های اجتماعی یا اشخاص آشکار می‌شود.

محققان خاطرنشان می‌کنند که افراد مبتلا به این سندرم تمایل زیادی به ناهنجاری‌هایی نظیر خودکشی دارند. از سویی دیگر به نظر می‌رسد افرادی که برون گرا و وظیفه شناس هستند کمتر به سندرم اضطراب کووید ۱۹ مبتلا می‌شوند.

در این گزارش توضیح داده شده از آنجا که تحقیقات در مورد سندرم اضطراب هنوز در مراحل اولیه است مردم باید طیف وسیعی از عوامل پیچیده را در نظر بگیرند.

تحقیقات همچنین حاکی از آن است افرادی که تمایل طبیعی به اختلال اضطراب بیماری (هیپوکندری) دارند (بیماری که باعث می‌شود یک فرد سالم باور کند بیمار است) نیز ممکن است به شدت دچار سندرم اضطراب شوند.

اما برای مقابله با این امر (سندرم اضطراب کووید ۱۹) راه حل‌های متعددی وجود دارد.

نکته نخست: افراد باید به آرامی به سمت زندگی عادی برگردند نه ناگهانی.

نکته دوم: استفاده از ماسک و رعایت فاصله اجتماعی تا مدت‌ها باید رعایت شود و به صورت ناگهانی آن را کنار نگذارند.

نکته سوم: فرد در صورت داشتن اضطراب بیش از اندازه به یک فرد قابل اعتماد مشکل خود را توضیح دهد. یک فرد قابل اعتماد با همراهی می‌تواند اعتماد به نفس افراد را افزایش دهد.

نکته چهارم: مراقب رسانه‌های اجتماعی باشید. آن‌ها مدام اخبار متعددی را در رابطه با کرونا منتشر می‌کنند که بخش زیادی از آن‌ها نادرست است و می‌تواند منجر به افزایش اضطراب شود.

نکته پنجم: شاید لازم باشد به یک مشاوره روانی مراجعه کنید.

منبع: روزنامه جام جم 

انتهای پیام/