به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه، سجاد علی بیگی سرپرست گروه باستان شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه رازی درخصوص کشف اخیر ردپای شاهان آشوری در منطقه تپه قباق کوزران از کرمانشاه گفت : قباق تپه مکانی است که بر اساس یافته‌های باستان شناختی حداقل از هزاره سوم پیش از میلاد مورد سکونت قرار گرفته و تا به امروز هم به حیات خود ادامه داده است.
او گفت : البته قباق تپه از دهه‌های قبل هم شناخته شده بود، بطوریکه در سال ۱۹۳۷ میلادی "سر اورل اشتاین" باستان شناس انگلیسی از این محوطه و چند محوطۀ باستانی دیگر این محدوده همچون چیا گنوژ، چیا نرگس، تپه خیبر و از جمله قباق تپه نام برده و به اهمیت آن‌ها اشاره کرده است. چندماه بعد در همان سال ۱۹۳۷ هم "اریخ اشمیت" باستان شناس آمریکایی ضمن عکس برداری هوایی از برخی از محوطه‌های شمال ماهیدشت و کوزران برخی از تپه‌های مهم منطقه از جمله قباق تپه را روی نقشه مسیر پرواز خود نشانه گذاری کرده و در کتاب معروف خود "پرواز بر فراز شهر‌های باستانی ایران" به اهمیت محوطه‌های این منطقه اشاره نموده و ابراز امیدواری کرده که روزی باستان شناسان کاوش‌های باستان شناسی در برخی از آن‌ها را به انجام برسانند. سرانجام در سال ۱۳۴۷ سه نفر از باستان شناسان ایرانی، آقایان علی اکبر سرافراز، دکتر محمدرحیم صراف و احسان یغمایی که بررسی‌هایی را در استان کرمانشاه انجام می‌دادند بررسی‌هایی را هم در منطقه کوزران و ماهیدشت به انجام رساندند و در گزارش خود اعلام می‌کنند که قباق تپه از دورۀ روستانشینی تا دوره ساسانی سکونتگاه بوده است. این هیئت یک سال بعد ترتیبی داد که محوطه با شماره ۸۶۵ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد.
عضو هیات علمی گروه باستان شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه افزود: سال ۱۳۷۷ دکتر عباس مترجم عضو کنونی هیئت علمی دانشگاه بوعلی همدان بررسی‌های مجددی را از دشت کوزران انجام داد و ضمن بررسی قباق تپه از این محوطه به عنوان استقرار مهمی مربوط به دورۀ اشکانی یاد نموده است.
او افزود: البته پیش از آن هم در سال ۱۳۷۱ بطور اتفاقی در حاشیۀ محوطه ظرف کوچکی حاوی ۱۴۱ سکه مربوط به دوره هخامنشی و سلوکی با قدمت ۲۴۰۰ تا ۲۳۰۰ سال کشف شد که بلافاصله این مجموعه توسط نیروی انتظامی ضبط و تحویل ادارۀ میراث فرهنگی استان کرمانشاه شد.
علی بیگی از یک ماجرای اتفاقی که باعث شد پایش برای کاوش به قباق تپه باز شود گفت و ادامه داد: سال ۱۳۹۸ که در تپه خیبر شهرستان روانسر مشغول انجام کاوش‌های باستان شناسی بودم اطلاع یافتم که قطعه سنگ حجاری شده‌ای در روستا تپه قباق منطقه کوزران وجود دارد که پس از مدت کوتاهی برای بازدید آن رفتم و مشخص شد با یک "قاب سنگی پاشنه در" حجاری شده مربوط به دوره آشور نو یعنی حدود قرن هشتم قبل از میلاد رو برو هستیم. در واقع این یافته نشان می‌داد که احتمالاً ساختمانی به سبک دوره آشور نو که شاید محل فرمانداری یکی از مراکز ایالتی دوره آشور نو در منطقۀ زاگرس مرکزی بوده، در این محل برپا شده است. این یافته می‌توانست سرنخ‌های بسیار مهمی در رابطه با پاسخگویی به برخی از پرسش‌های قدیمی در اختیار باستان شناسان قرار دهد، از این رو بلافاصله با اطلاع به اداره کل میراث فرهنگی استان این قطعه سنگ حجاری شده مهم به اداره میراث فرهنگی انتقال پیدا کرد.
او گفت: برای رسیدن به اطلاعات دقیق تر، گمانه زنی در این محوطه با کسب مجوز‌های لازم از پژوهشکده باستان شناسی و پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در دستور کار قرار گرفت. از این رو با هدف به دست آوردن شناخت نسبی نسبت به محوطه و انجام لایه نگاری در محوطه، کاوش‌های کوچک مقیاس در محوطه با بودجه دانشگاه رازی و صندوق حمایت از پژوهشگران کشور انجام شد .
انتهای پیام/د
