سفر مجازی به نیشابور شهر فشرده‌ای از ایران بزرگ
نیشابور شهری است که می‌توان قدمت آن را به اندازه تاریخ کهن بشریت دانست.
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، بر اساس یافته‌های باستان شناسان قدمت و تمدن تاریخی شهر نیشابور به هزاره سوم پیش از میلاد باز می‌گردد و به تعبیر دیگر این سرزمین بیش از پنج هزار سال قدمت دارد.
محمد اسماعیل اعتمادی رئیس اداره میراث فرهنگی نیشابور گفت: نیشابور در دوره تاریخی پیش از اسلام همواره مورد توجه اشکایان و ساسانیان بوده است که در دوره ساسانیان با وجود آتشکده آذر برزین مهر اهمیت مذهبی ویژه‌ای داشته است.
او افزود: تاریخ نگاران در کتب تاریخی به اهمیت این شهر در دوره پس از اسلام اشاره زیادی داشته اند و نیشابور بر پایه همین ویژگی‌ها در عصر صفاریان و طاهریان با عنوان پایتخت ایران بزرگ انتخاب شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی نیشابور ادامه داد: نیشابور در قرن سوم تا ششم هجری قمری جایگاه ویژه‌ای در ابعاد علمی در جهان اسلام داشته و مشاهیر بسیاری نیز تربیت کرده است، در زمانی معروف به شهر کتابخانه‌ها و نظامیه‌ها بوده است. با حمله وحشیانه مغول انوار شکوهمند تمدن و تاریخ این دیار خاموش شده؛ که مدت‌ها بعد مردان و زنان غیور آن، مجددا رشد و احیاء خود را آغاز کردند.
بیشتربخوانید
آرامگاه حکیم عمر خیام نیشابوری
حکیم عمر خیام ریاضی دان، فیلسوف، منجم، شاعر و یکی از بزرگترین دانشمندان و از مفاخر ملی ایران و حتی جهان است، که در دوازدهم محرم الحرام سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور متولد و در سال ۵۲۷ هجری قمری دار فانی را وداع گفت آرمگاه این فیلسوف در ۵ کیلومتری نیشابور و در مجاورت امامزاده محروق قرار دارد.
بقعه امامزاده محروق (ع)
در سوی دیگر بنای یادبود حکیم عمر خیام بنای مذهبی دیگر با منظره زیبا از کاشی‌های معرق جلب نظر می‌کند. این مکان مدفن امامزادگان محمد محروق از نوادگان امام سجاد (ع) و ابراهیم از اعقاب امام موسی کاظم (ع) است، قدمت این بنا که مشتمل بر یک ایوان، دوبنای مرکزی، مسجد، تالار و شبستان بوده به دوره صفویه باز می‌گردد.
بیشتربخوانید
- تصاویری زیبا از آرامگاه مخترع دقیق‌ترین گاه شمار جهان
- خیام نیشابوری از چهره‌های پر تلألو فرهنگ و ادب ایران زمین است
- سفر مجازی به نیشابور فشرده‌ای از ایران بزرگ
آرامگاه عطار نیشابوری و کمال الملک
فرید الدین محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری در سال ۵۴۰ هجری قمری در قریه کدکن " از توابع نیشابور " پا به عرصه وجود گذاشت و از آغاز جوانی به تحصیل علوم و فنون پرداخت. او از جوانی اهل درد و عرفان بود و در حالیکه در دکانش به دارو فروشی اشتغال داشت تدوین الهی نامه و مصیبت نامه را آغاز کرد.
محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری مرتبه اش عالی بود و مشربش صافی بود و سنخش تازیانه اهل سلوک، در شریعت و طریقت یگانه بود و در شوق و نیاز و سوز و گذاز شمع زمانه بود. عطار در عرفان به آنجا رسیده بود که شخصیت والایی، چون مولانا او را با خود چنین سنجید.
هفت شهر عشق را عطار گشت ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
و عطار روح بود و سنایی دو چشم او ما از پس سنایی و عطار آمدی
عطار نیشابوری در سن کهولت و داغدار از مصیبت یورش و خون ریزی مغولان در سال ۶۱۸ هجری قمری به دست آن ناپاکان کشته شد.
آرامگاه این عارف شاعر در پنج کیلومتری شرق نیشابور و در مجاروت آرامگاه محمد غفاری فرزند میزرا بزرگ کاشانی مقلب به کمال الماک یکی از استادان برجسته نقاشی ایران که در زمان مظفرالدین شاه می‌زیست، قرار دارد.
از جمله جاذبه تاریخی می‌توان به مسجد جامع نیشابور که مربوط به دوره تیموریان، رباط عباسی وبازار سرپوش که مربوط به دوره صفویه و باغ و عمارت تاریخی امین اسلامی اشاره کرد.
اما از جاذبه‌های گرشگری نیشابور می‌توان به مسجد چوبین که منحصر به فرد‌ترین بنای چوبین در ایران است و شهر‌های اقماری درود، قدمگاه، خرو، بوژان، بار و دیگر شهر‌های زیبا و خوش آب هوای این شهرستان اشاره کرد.
انتهای پیام//ر. ح
