به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، غلامحسین رحیمی شعرباف، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری درباره طرح آمایش آموزش عالی اظهار کرد: وزارت علوم در این طرح، سه طرح منطقه بندی، ساماندهی و ماموریت گرایی موسسات را در اولویت قرار داده است. در طرح منطقه بندی در مقیاس استانی، هر استان یک شورای مدیریت استانی تشکیل می دهد که در راس این شورا رئیس دانشگاه جامع قرار دارد. با این طرح بخشی از وظایف پیگیری و تصمیم گیری را به موسسات آموزش عالی استانها واگذار می شود.
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم افزود: در حال حاضر ۱۸۰ دانشگاه در کشور داریم که با احتساب واحدهای دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد، قریب به ۲ هزار واحد و موسسه آموزش عالی در سطح کشور میشود. خوشبختانه غالب این واحدها و موسسات از شرایط خوبی برخوردار هستند اما دانشگاههای دولتی کیفیترین موسسات آموزش عالی هستند و از استاندارهای بالای علمی برخوردارند.
او گفت: برای مثال استانهای اردبیل، کردستان، آذربایجان غربی، ایلام، بوشهر، سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و شمالی حداقل یک دانشگاه جامع با استاندارهای بالای علمی دارند. شرایط کاملا آماده است که ما بتوانیم اختیارات وسیعی را به تدریج در اختیار استانها قرار دهیم.
معاون پژوهش و فناوری افزود: در سال های گذشته ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار دانشجو در کل کشور داشتیم اما هم اکنون ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار دانشجو داریم یعنی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت کشور، حداقل ۴ هزار دانشجو داریم که شاخص بین المللی مطلوبی است. شرایط مطلوب به این صورت است که به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر، بالای ۴ هزار و ۵۰۰ دانشجو داشته باشیم.
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم ادامه داد: در دورههایی گسترش آموزش عالی بی رویه انجام شد و به همین دلیل در حال حاضر موسسات آموزش عالی در کشور داریم که یا داوطلب و متقاضی ندارند یا اینکه برخی از آنها کیفیت لازم را ندارند.
او درباره هدف اصلی طرح ساماندهی آموزش عالی توضیح داد: هدف اصلی طرح ساماندهی ارتقا شاخص های کیفی موسساتی است که از شاخصهای کیفی برخوردار نیستند. در این طرح قرار نیست هیچ موسسه آموزش عالی در هر شهر و شهرستانی متوقف شود. تمامی این موسسات ادامه فعالیت خواهند داد، اما برخی رشتههای این موسسات محدود خواهند شد تا به رشتههای باقی مانده بیشتر بپردازند.
معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم توضیح داد: موسسات کوچک از نظر اصلاح ساختار بیرونی تجمیع میشوند و یک دانشگاه جدید به وجود میآورند. از طرفی دیگر رشتههای مشابه ادغام میشوند و در نتیجه رشتهای که مثلا در یک پردیس ۲ استاد داشته و در پردیس دیگر ۵ استاد، با یکدیگر در رشته سرویس خواهند داد.
بیشتر بخوانید
انتهای پیام/