منیژه آرمین نویسنده و روان شناس در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سیر فرهنگ عمومی کشور را نزولی خواند و اظهار کرد: حداقل ۱۰ سال اخیر اینگونه بوده است و کتاب نخواندن نیز مانند کرونا همه گیر شده؛ برخی فکر می‌کنند اطلاعاتی که لازم دارند را در رایانه‌ها و فضای مجازی به دست می‌آورند، اما از تفاوت آن خبر ندارند که عمق ندارد، می آیند و می روند، ولی کتاب عمیق و پر محتواست و لازم است کتاب خوانی جدی گرفته شود، می‌بینیم که سیاست گذاران فرهنگی، خبرنگاران و اهالی رسانه هم کتاب خوان نیستند.

آرمین خاطرات تدریس خود در اوایل انقلاب را به یاد آورد و گفت: به این موضوع بسیار اهمیت می‌دادم و حتما فرصتی در کلاس درس برای کتاب اختصاص می‌دادم؛ دانش آموزان هم با ذوق استقبال می‌کردند؛ آموزش و پرورش مهد تعلیم است، اما به فرهنگ کتابخوانی نمی‌پردازد، اگر در سن پایین این فرصت را برای دانش آموزان ایجاد کنیم نهادینه می‌شود، ولی اگر دیر برسیم کار از کار گذشته است؛ برخی چیز‌ها زود پاسخ می‌دهند مثلا اگر نوجوانی سراغ حرفه‌  جوشکاری برود دو سال بعد می‌تواند درآمد کسب کند، اما کتابخوانی به مرور شخصیت متعالی انسان را می‌سازد و در روحیه او تاثیر می‌گذارد، بعدی از شخصیت فرد را شکوفا می‌کند ودر بقیه‌ مسائل هم اثر مثبت دارد مثلا همین روحیه پس از مدتی در مسائل اقتصادی مثمر ثمر است.

نویسنده شباویز اظهار کرد: آدمی تصور می‌کند زندگی محدود به افراد حوالی اوست، اما وقتی کتاب می‌خواند با شخصیت‌ها، موقعیت ها، ابعاد و عکس العمل‌های جدید آشنا می‌شود و همه جوره دنیا را بیشتر می‌شناسد،کتاب روان درمانی می‌کند، آسودگی روان می‌آورد، سعه صبر به انسان می‌بخشد، وسعت دید انسان را گسترش می‌دهد و وقتی دنیای آدم بزرگ است همه چیز فرق می‌کند؛ ما ایرانی‌ها انرژی هایمان را هدر می‌دهیم اما کتاب می‌تواند از این امر جلوگیری کند.

وی جمله‌ کتاب خوب برای خواندن نداریم را رد کرد و گفت: نویسنده‌ها در چند سال اخیر دل سرد شده اند و ما نمی‌دانیم که جوان نویسنده را تشویق کنیم یا خیر! بگوییم نویسندگی شغل سوم و چهارم است، میتوانی ادامه بدی یا نه! یک زمان مرتب نویسنده‌های خوب به عرصه فرهنگ و ادب اضافه می‌شدند، اما اخیرا دل زده شده اند؛ با توجه به کتاب‌های ترجمه که استقبال زیادی هم از آن‌ها می‌شود و روی نویسنده‌های ایرانی تاثیر می‌گذارد ذوق از میان نویسندگان ایرانی به خصوص حوزه داستان رخت بسته است، با ترجمه مخالف نیستم، ولی هویت فرهنگ ایرانی را نباید از نسل جوان گرفت.

خالق شب و قلندر اضافه کرد: بیست سال است معتقدم یکی از جا‌هایی که می‌تواند در این زمینه بسیار موثر باشد سیمای ماست، صدا یعنی رادیودر این موضوع بهتر کار کرده است، اما سیمایی که هم تصویر دارد و می‌تواند فیزیک کتاب را نشان دهد و هم صدا دارد متاسفانه خیلی اقدام نکرده است، یک ساعت در طول هفته برای کتاب و کتابخوانی بسیار کم است و تاثیر آنچنانی در فرهنگ سازی ندارد؛ در سیمای ۲۴ ساعته باید بیش از این‌ها به کتاب پرداخت، مثلا لا به لای برنامه‌های مختلفشان می‌شود پنج دقیقه با کتاب گذراند.

انتهای پیام/