عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی:
تعرفه واردات خودرو ۶۰ درصد تصویب می‌شود
جای خالی استاندارد‌های محیط زیستی در فعالیت‌های روزانه
حفاظت از محیط زیست وظیفه عمومی تلقی می‌شود و تک تک ما در زمین به عنوان تنها زیستگاه انسان، برای انجام فعالیت‌های روزانه خود ملزم به رعایت استاندارد‌های روزانه محیط‌زیستی هستیم.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شهرکرد، حفاظت از محیط زیست وظیفه عمومی تلقی می‌شود و تک تک ما در زمین به عنوان تنها زیستگاه انسان، برای انجام فعالیت‌های روزانه خود ملزم به رعایت استاندارد‌های روزانه محیط‌زیستی هستیم.
این استاندارد‌ها سهم هر انسان در بهره‌برداری از منابع به منظور پایداری و حفظ آن برای نسل‌های آینده را تعیین می‌کند.
برای حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از آلودگی‌ها و تخریب‌های ناشی از فعالیت انسان‌ها، داشتن تعریف مشخص و شفاف از آلودگی و تخریب لازم است. باید زبان مشترکی برای بیان خسارات وارده به محیط زیست داشت.
بدیهی است که بسیاری از فعالیت‌های عمرانی و توسعه‌ای، به طور اجتناب‌ناپذیری با آلودگی و تخریب محیط‌زیست همراه است و نمی‌توان این آثار منفی را حذف کرد، اما می‌توان آن را به حداقل رساند، بنابراین استاندارد‌هایی به منظور مشخص کردن حدود آلودگی مجاز تدوین شده است.
بیشتر بخوانید
دهه‌هاست که توجه به محیط‌زیست (آب، هوا، خاک) به صورت جدی مدنظر قرار گرفته و از همان ابتدا فعالیت‌های داوطلبانه، برای کنترل تأثیرات فرآیند‌ها و محصولات تولیدی بر محیط زیست آغاز شد.
به تدریج نیز سازمان‌های ملی و بین‌المللی با تعیین ضوابط، مقررات و قوانین جهت حفاظت از محیط زیست به کمک آنان آمدند و در واقع حفاظت از زیستگاه بشر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرد.
در سال ۱۹۹۲ از سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) درخواست شد برای تدوین استاندارد‌های مدیریت زیست‌محیطی فعالیت گسترده‌تری را انجام دهد.
سرانجام در اگوست سال ۱۹۹۶ مجموعه‌ای از استاندارد‌های سری ایزو ۱۴۰۰۰، پس از بحث و بررسی‌های علمی گسترده انتشار یافت.
استاندارد‌های مختلف نظیر استاندارد هوای پاک، استاندارد کیفیت محیط زیست برای آلودگی خاک، استاندارد کیفیت آب، استاندارد خروجی فاضلاب، استاندارد حد مجاز آلایندگی انواع خودرو، استاندارد صدای مشاغل و ... برای سنجش میزان آلودگی‌ها تعریف شده است.
از مزایای انطباق فعالیت‌ها با استاندارد‌ها می‌توان اطمینان از حفاظت محیط زیست «در سطح محلی، ملی، منطقه‌ای و جهانی»، بهبود روش‌های مدیریت، اعتبار و مقبولیت فعالیت‌ها در سطح جهانی، کاهش مصرف منابع طبیعی و مواد اولیه، افزایش رعایت مقررات و قوانین محیط زیستی، آمادگی و واکنش در وضعیت اضطراری، کاهش شکایات، جریمه‌ها و مجازات‌ها، بهبود ایمنی و بهداشت، بهبود کیفیت محیط‌زیست طبیعی و انسانی و در نهایت دستیابی به توسعه پایدار را نام برد.
اما سوال اساسی اینجاست آیا هر یک از ما، می‌تواند برای انجام فعالیت‌های عادی روزانه خود استاندارد محیط زیستی تعیین کند؟
اگر حفاظت ازمحیط زیست وظیفه عمومی تلقی می‌شود، آیا تک تک ما انسان‌ها برای انجام فعالیت‌های روزانه خود ملزم به رعایت استاندارهای روزانه محیط زیستی هستیم؟
در شرایط مبارزه با بیماری کرونا چقدر به کاهش پسماند‌های تولیدی فکر می‌کنیم؟ سهم روزانه استفاده از ماسک و دستکش و دستمال کاغذی و... به چه میزان می‌توان کاهش داد؟
چقدر مسئولانه و بر حسب نیاز خرید می‌کنیم؟ آیا به میزان مصرف روزانه کاغذ توجه کردید؟ چنددرصد مواد مصرفی ما قابل بازیافت هستند؟ تفکیک زباله از مبدأ را انجام می‌دهید؟ تا چه اندازه کاهش استفاده از خودروی شخصی برای ما اهمیت دارد؟ به مصرف بهینه و استاندارد انرزی، صرفه جویی در مصرف آب، برق، گاز و .. اندیشیده‌ایم؟
سوالاتی از این دست ما را با مفهوم رعایت استاندارهای مصرف روزانه و کاهش رد پای کربن هر انسان آشنا می‌کند تا از این رهگذر با بحران‌های تغییر اقلیم و آب و هوا که به تغییرات زیست بوم منجر می‌شود، مقابله کنیم.
شهرام احمدی مدیرکل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری در پاسخ به این سوالات گفت: برای فعالیت صنایع و کارگاه‌ها، کیفیت آب شرب، فعالیت کشاورزی و ... استاندارد‌های محیط زیستی تدوین شده است تا آن فعالیت باتوجه به تاب‌آوری محیط و سلامت انسان انجام پذیرد.
او افزود: بسیاری از این‌گونه فعالیت‌های اقتصادی در ارتباط مستقیم با فرهنگ مصرف در جوامع است، از این‌رو برای کاهش فعالیت‌های تولیدی و کاهش افسارگسیخته بهره‌برداری از منابع محدود زمین، ناچار به تغییر فرهنگ مصرف خواهیم بود.
احمدی با اشاره به اصول علم اکولوژی در ارتباط با تاثیر فعالیت‌های انسانی بر کره زمین اذعان داشت: فعالیت‌هایی که هر انسان به‌صورت روزانه و عادی انجام می‌دهد و به‌ظاهر اثرات منفی یا ناچیز بر محیط زیست دارند، ولی تجمیع این فعالیت‌ها می‌تواند اثرات کلان چشمگیری بر کره خاکی داشته باشد و درحال حاضر برای این نوع فعالیت‌ها استاندارد‌های مشخصی تعریف نشده است.
او تدوین استاندارد‌های مصرف روزانه برای انسان‌ها را گامی مهم در مدیریت مصرف منابع، عنوان و تصریح کرد: این‌گونه استاندارد‌ها می‌توانند براساس منابع در دسترس به‌صورت محلی و درمقیاس‌های کوچک نیز تدوین شوند.
از سال ۱۹۷۰، چهاردهم اکتبر به نام روز جهانی استاندارد از سوی مجمع عمومی سازمان بین‌المللی استاندارد تعیین و نامگذاری شده است.
انتهای پیام/ف
