سینا حسین پور پژوهشگر مسائل قفقاز در گفتوگو با خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره آتش بس نیم ساعته ای که بین آذربایجان و ارمنستان برقرار شد، گفت: ۷ می سال ۱۹۹۲ میلادی مطابق با ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۷۱ نشست سه جانبهای بین روسای جمهور آذربایجان، ایران و ارمنستان برگزار و در نهایت صلحی در تهران بسته شد، اما این صلح حتی یک روز هم دوام نداشت و ۸ ساعت دوام آورد.
او با اشاره به دوام نداشتن آتش بس اخیر میان ایروان و باکو تصریح کرد: مجموعهای از دستهای پشت پرده در داستان قره باغ در حال کار هستند که نمیخواهند بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان صلح برقرار شود، چراکه تعدادی از کشورها در اینجا به دنبال نفوذ و منافع خود هستند.
حسین پور ادامه داد: آمریکاییها در سال ۱۹۹۲ نفت باکو را تصاحب کردند و کنار کشیدند، اکنون که منافعشان به خطر افتاده است، درصدد ایجاد جنگ هستند.
پژوهشگر مسائل قفقاز با بیان اینکه مسئله قره باغ برای جمهوری اسلامی ایران صرفا یک مسئله خارجی نیست، گفت: درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر روی امنیت ملی ما تاثیر میگذارد و به دلیل اشتراکات قومی مذهبی که با جمهوری آذربایجان داریم، اذهان عمومی ایران نسبت به وقایع این دو کشور حساس هستند و هر چقدر بحران قره باغ بیشتر طول بکشد، تهران باید هزینه بیشتری برای حفظ امنیت خود پرداخت کند.
حسین پور اضافه کرد: به دلیل اشتراکهای قومی و مهمتر از آن مذهبی با جمهوری آذربایجان، مساله قره باغ صرفاً یک مسئله خارجی برای ما نیست، یعنی در حوزه روابط خارجی صرف تعریف نمیشود و مستقیماً بر امنیت ملی ما تأثیر میگذارد. همانطور که اتفاقات داخل ایران هم مستقیماً بر جمهوری آذربایجان تأثیر میگذارد.
بیشتر بخوانید
او با اشاره به سرانجام درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان، تصریح کرد: در نهایت آتش بس کوتاهی بین ایروان و باکو بسته خواهد شد و بازیگران پشت پرده این مناقشه امتیازاتی میگیرند و پس از آن اصطلاحا بحران را منجمد میکنند تا هر موقع منافعشان به خطر افتاد یا به دنبال منافع بیشتری بودند آن را از انجماد خارج کنند تا به خواسته خود برسند و دوباره آن را منجمد میکنند.
حسین پور تاکید کرد: بازیگران پشت پرده بحران قره باغ میخواهند استخوان لای زخم بماند تا هر وقت لازم شد از آن استفاده کنند، اما از همان ابتدای بحران قره باغ، ایران تمام تلاش خود را برای ایجاد صلح و امنیت کرده است، به گونهای که از ۳ صلحی که بین این دو کشور در مقاطع مختلف امضا شده، ۲ صلح با تلاش ایران رقم خورده و یکی از این ۲ صلح در تهران با حضور رؤسای جمهور ایران، آذربایجان و ارمنستان بسته شده است.
انتهای پیام/