به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم میپرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم میپردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَأَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَتُبْ عَلَیْنَا ۖ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتی که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبهپذیر و مهربانی!
فایل صوتی تلاوت آیه ۱۲۸ سوره بقره
أبوعمرو زبیری گوید: «به امام صادق (ع) عرض کردم: «امّت محمّد (را به من معرفی فرما»»! فرمود: «امّت محمّد (فقط بنیهاشم هستند». گفتم: «به چه دلیل فقط خویشاوندان پیامبر (که میگویی، امّت محمّد (هستند و دیگران نیستند»؟ فرمود: «به دلیل این آیه» وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْماعِیلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»؛ وقتی خداوند دعای ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) را اجابت نمود و از نژاد آن دو، امّتی مسلمان قرار داد و در میان ایشان پیامبری از خودشان خود امّت زمان پیامبر (بر انگیزاند که کتاب خدا را بر ایشان بخواند و آنها را پاک نماید و کتاب و حکمت به آنها بیاموزد، دعای اوّل ابراهیم (ع) به دعای دیگرش پیوست که از خداوند خواست آنها را از شرک و بتپرستی پاک دارد تا امر خدا [جانشینی و امامت]در میان آنها جاری شود و نصیب دیگری نباشند. [او]فرمود: و من و فرزندانم را از پرستش بتها دور نگاه دار! پروردگارا! آنها (بتها) بسیاری از مردم را گمراه ساختند! هرکس از من پیروی کند از من است و هرکس نافرمانی من کند، تو بخشنده و مهربانی. این آیه دلیل واضحی است بر آنکه ائمّه (ع) و امّت مسلمانی که خداوند، پیامبر (را به سوی آنها برانگیخت جز از اولاد ابراهیم (ع) نیستند؛ به دلیل این آیهی: «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ».
بیشتر بخوانید
با آنکه حضرت ابراهیم واسماعیل هر دو در اجرای فرمان ذبح، عالیترین درجه تسلیم در برابر خدا را به نمایش گذاردند، امّا با این همه در این آیه از خداوند میخواهند که ما را تسلیم فرمان خودت قرارده. گویا از خداوند تسلیم بیشتر و یا تداوم روحیّه تسلیم را میخواهند.
کسی که فقط تسلیم خدا باشد، نه در برابر عموی بت تراش تسلیم میشود و نه در برابر بتها به زانو میافتد و نه از طاغوتها پیروی میکند.
۱-به کمالات امروز خود قانع نشوید، تکامل و تداوم آنرا از خدا بخواهید. «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ»
۲-توجّه به نسل و فرزندان، یک دورنگری عاقلانه و خداپسندانه است که حاکی از وسعت نظر و سوز وعشق درونی است وبارها در دعاهای حضرت ابراهیم آمده است. «وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا»
۳-راه و روش بندگی را باید از خدا آموخت وگرنه انسان گرفتار انواع خرافات و انحرافات میشود. «أَرِنا مَناسِکَنا»
۴-تا روح تسلیم نباشد، بیان احکام سودی نخواهد داشت. در اینجا ابراهیم علیه السلام ابتدا از خداوند روح تسلیم تقاضا میکند، سپس راه و روش عبادت و بندگی را میخواهد. «وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ... أَرِنا مَناسِکَنا»
۵-نیاز به توبه و بازگشت الطاف الهی، در هر حال وبرای هر مقامی، ارزش است. «تُبْ عَلَیْنا»
۶-یکی از آداب دعا، ستایش پروردگار است که در این آیه نیز به چشم میخورد. «التَّوّابُ الرَّحِیمُ»
انتهای پیام/