به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، در توضیح زورگویی‌های سران رژیم صهیونیستی تنها گفتن این مسئله که مقامات آن بی‌توجه به سکونتگاه قانونی فلسطینی‌ها آنها را از حق طبیعی‌شان محروم می‌کنند، کافی است تا میزان استبداد آنها را نشان دهد. این اقدامات در کرانه باختری به زورِ تجهیزات نظامی انجام می‌شود و در شرق قدس اشغالی نیز ترکیبی از دستورات نظامی و اجرایی برای آن در نظر گرفته می‌شود. همین رویکرد در غزه نیز مشهود است.

در واقع می‌توانیم رویکرد مقامات صهیونیست نسبت به مردم مظلوم فلسطین‌ را به دو بخش تقسیم کنیم و بگوییم سیاست همیشگی آنها بر بدست آوردن بیشترین اراضی با کمترین فلسطینی و متمرکز کردن بیشترین فلسطینی در کمترین اراضی خلاصه می‌شود.

اما در چند ماه اخیر شیوع ویروس کرونا بحران اقتصادی در سرزمین‌های اشغالی را تشدید کرده و فساد مالی «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز جرقه شعله‌ور شدن آتش زیر خاکستر نارضایتی داخلی از این رژیم را زده است. بنابراین در این گزارش در ابتدا مروری بر دلایل شکل‌گیری اعتراضات چندهفته اخیر اراضی اشغالی داشته و سپس حواشی آن را بررسی خواهیم کرد.

شیوع کرونا و ناکارآمدی رژیم صهیونیستی

در ماه‌های اولیه شیوع کرونا در سرزمین‌های اشغالی، مقامات این منطقه مدعی مهار این ویروس، قرنطینه سفت و سخت، شمار کم مبتلایان و رقم پایین مرگ و میر بودند، اما دیری نپایید که ورق برگشت و در جهان ناکارآمدی و سوء مدیریت اسرائیلی‌ها در کرونا زبانزد عام و خاص شد.

به عبارت دیگر اندکی بعد از شیوع ویروس کرونا در سرزمین‌های اشغالی، این منطقه به سرمشقی برای کشور‌های مختلف تبدیل شد تا روی آن مطالعه کنند و به سرنوشت اسرائیل دچار نشوند. در ابتدا آمار روزانه مبتلایان به کرونا از میان ۹ میلیون صهیونیست، ۱۰ نفر اعلام می‌شد، اما اکنون این میزان به حدود دو هزار نفر رسیده است.

در واقع شمار بالای مبتلایان به قدری وضعیت شیوع کرونا در این بخش را وخیم کرده است که بسیاری از مقامات آن به «خارج شدن وضعیت از کنترلشان اذعان داشته‌اند.»

به طور مثال روزنامه صهیونیستی هاآرتص ماه گذشته در گزارشی نوشت: «اسرائیل کنترل بحران کرونا را از دست داده است». 

در زمان نگارش این گزارش پروفسور «سیگال سادتسکی» رئیس اداره بهداشت عمومی وزارت بهداشت اسرائیل نیز استعفا کرده بود؛ به همین دلیل این نگارنده در این باره می‌گوید: «او فردی است که موجب شکست اسرائیل در مدیریت مقابله با شیوع ویروس کرونا شده است. مشکل با سادتسکی شروع نشد و با رفتن او پایان نمی‌یابد. باید بدانیم مشکل گسترده و عمیق‌تر است؛ به عبارتی کابینه (نتانیاهو)، غیرمنسجم است، ظرفیت اجرایی ضعیفی دارد و از نظر تاریخی در خصوص اقتصاد خُرد ضعیف است.

در همان زمان «الی واکسمن» مشاور ارشد علمی نخست‌وزیر این رژیم نیز اذعان داشت که «ما کنترل اپیدمی را از دست داده‌ایم.» او در توضیح این حرفش با اشاره به آنکه اسرائیل با بدترین بحران انسانی تاریخ دست و پنجه نرم می‌کند و اقتصاد آن ضربه‌ای بزرگ را متحمل شده، گفت:«به دنبال شیوع کرونا بیکاری به ۲۵ درصد رسیده و هزاران شرکت اعلام ورشکستگی کرده‌اند. در نتیجه این موارد اسرائیل نمی‌تواند محدودسازی مجدد و کامل فعالیت‌های اقتصادی را پذیرا باشد».

بنابراین تعجبی ندارد بهترین عملکرد متعلق به کشور‌هایی نظیر آلمان، کشور‌های جنوب شرقی آسیا و اکثر کشور‌های اسکاندیناوی باشد و از این کشورها در زمینه مقابله با بحران شیوع کرونا نیز به عنوان موفق‌ترین‌ها یاد شود. با اشاره به نحوه مدیریت این کشورها می‌توان اینگونه قلمداد کرد که رسیدگی به بحران کرونا نیازمند نظم و انضباط و دقت است، این بحرانی است که به مدیریت خوب نیاز دارد؛ چیز‌ی که اسرائیل فاقد آن است.

عوامل متعدد ضعف مدیریت رژیم اشغالگر صهیونیستی

نکته قابل توجه در سوء مدیریت کرونا در رژیم اشغالگر معطوف به رویکرد زیگزاگی نسبت به این بحران و اعمال محدودیت‌ها و در کنار آن عدم برخورداری از امکانات لازم برای گرفتن آزمایش و صلاحیت نداشتن آزمایشگاه‌ها برای تست کرونا، می‌شود. به عبارتی هر روز اقدامات جدید و متناقضی از سوی مقامات صهیونیست مطرح می‌شود، مثلا در ابتدای شیوع کرونا در سرزمین‌های اشغالی، با کمک امکانات شناسایی کمی از بحران کرونا در منطقه کاسته شده بود، اما با لغو حضور شین‌بت (سازمان اطلاعات و امنیت داخلی رژیم صهیونیستی) در شناسایی مبتلایان، آمار ابتلا به شکل فزاینده‌ای رو به افزایش گذاشت.

همچنین در ابتدا صهیونیست‌ها به سوءاستفاده از اطلاعاتشان به دست شین‌بت شک کرده بودند که در دور دوم به طرز فجیعی این گمان تقویت شد. این ظن شهروندان علاوه‌بر تجاوز به حریم شخصی بر شناسایی نادرست افراد مبتلا هم معطوف می‌شود که البته مقامات شین‌بت نیز به آن واقف بوده و خود گفته‌ بودند در تشخیص جمعی تخصص و تبحر لازم را ندارند.

تمامی موارد ذکر شده در بالا به همراهی ضربه اقتصادی وارد آمده بر رژیم اشغالگر باعث شده که حتی افرادی که از ابتلای خود به کرونا آگاهی دارند تن به قرنطینه ندهند. در یک نظرسنجی که به تازگی در سرزمین‌های اشغالی انجام شده است ۵۵ درصد صهیونست‌ها اذعان داشته‌اند به رژیم اشغالگر و وعده و وعید‌هایش اعتمادی ندارند.

همچنین ماه گذشته نتایج یک نظرسنجی در سرزمین‌های اشغالی نشان می‌داد  اعتماد عمومی به توانایی‌های بنیامین نتانیاهو در مدیریت مقابله با شیوع کرونا به نقطه‌ای کمتر از یک سوم از جمعیت ساکن مناطق اشغالی سقوط کرده است.

به استناد این نظرسنجی براساس یافته‌های یک اندیشکده صهیونیستی به نام «موسسه دموکراسی»، تنها ۲۹.۵ درصد از اسرائیلی‌ها به نتانیاهو در مقابله با بحران کرونا ویروس اعتماد دارند و بیش از ۷۰ درصد از مردم سرزمین‌های اشغالی نگاهی منفی به عملکرد مقامات داشته‌اند.

عامل دیگر شکل دهنده اعتراضات چند هفته اخیر در سرزمین‌های اشغالی، پرونده‌های فساد مالی نخست‌وزیر آن است که موجب انتقاد صهیونیست‌ها شده است. در بخش بعدی به این مسئله می‌پردازیم.

فساد نتانیاهو و نارضایتی مردم

چندی پیش پرونده قطور فساد مالی «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی، جنجال‌های بسیاری به پا کرد. این فساد که پیش از انتخابات سراسری رژیم اشغالگر افشا شده بود صدای بسیاری از صهیونیست‌ها را درآورد و اخبار مختلف حاکی از نارضایتی مردم و عدم تمایل آنها به روی کار آمدن دوباره رئیس حزب لیکود به عنوان نخست وزیر بود.

فساد نخست‌وزیر صهیونیست‌ها به قدری گسترده و دامنه‌دار بود که مقاماتی رژیم اشغالگر نیز بر طولانی بودن زمان محاکمه اذعان داشتند. به طور مثال، «دورا چن» کارمند سابق دادستانی رژیم اشغالگر، چندی پیش به خبرنگاران گفته بود ممکن است رسیدگی به این پرونده ۴ یا ۵ سال زمان ببرد.

پرونده فساد مالی نتانیاهو در ارتباط با اتهامات وارده بر او درباره «رشوه، خیانت در امانت و کلاهبرداری» بوده و در چهار بخش به شرح زیر عنوان شده است:

• پرونده موسوم به «هزاره» شامل ۱۰۰۰ پرونده مربوط به دریافت پول و هدایای گران قیمت از تجار ثروتمند است.
• پرونده «۲۰۰۰» درباره تلاش او برای ایجاد یک توافق پنهانی با روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارانوت برای نشان دادن چهره سیاسی بهتری از او در سال ۲۰۱۴ است.
• پرونده «۳۰۰۰» به فساد مالی نتانیاهو در قرارداد معامله زیردریایی‌های رژیم صهیونیستی ارتباط دارد.
• پرونده «۴۰۰۰» که خطرناک‌ترین پرونده علیه نتانیاهوست، درباره تسهیلات مالی است که او به مالک شرکت «بزک» ارائه کرد تا از حمایت رسانه‌ای پایگاه خبری «والا» -وابسته به شرکت بزک- برخوردار شود.

البته شیوع کرونا در سرزمین‌های اشغالی به نتانیاهو که تمامی این اتهامات را کتمان می‌کرد کمک کرد تا دادگاه خود را به تعویق بیندازد. پیش از انتخابات سراسری این رژیم اخبار بسیاری از به تعویق افتادن دادگاه رسیدگی به پرونده این نخست وزیر اعلام می‌شد.

       بیشتر بخوانید:

• اولین جلسه محاکمه نتانیاهو و حواشی آن + تصاویر
• محاکمه نتانیاهو به سال آینده موکول شد
• دادگاه محاکمه نتانیاهو دو ماه به تعویق افتاد

تمامی این مسائل باعث شده که اکنون عدم رضایت صهیونیست‌ها از مدیریت کروناییِ مقامات رژیم اشغالگر به تشدید ناخشنودی از پرونده فساد نخست‌وزیرشان اضافه شده و اعتراضاتی دامنه‌دار و پیاپی را در چند هفته اخیر رقم بزند. گفتنی است اکثر این اعتراضات مقابل اقامتگاه نتانیاهو برگزار شده و برکناری او خواسته قاطع بخش اعظمی از شهروندان صهیونیست است. البته این اعتراض‌ها تنها به داخل سرزمین‌های اشغالی مربوط نمی‌شود و اخبار تجمعات گسترده صهیونیست‌ها در سانفرانسیسکو و نیویورک نیز به گوش می‌رسد.

این اعتراضات حواشی بسیاری داشته که در بخش بعد به بررسی پاره‌ای از آن می‌پردازیم.

احتمال برگزاری مجدد انتخابات در سرزمین‌های اشغالی  

با نگاهی به سیاست‌های بنیامین نتانیاهو در دوران نخست‌وزیری‌اش در می‌یابیم که او همواره راه دوقطبی‌سازی را در این رژیم پیش‌گرفته است. نمونه اخیر این افتراق در رفتار او پس از انتخابات سراسری رژیم اشغالگر مشهود است. به عبارتی نتانیاهو پس از انتخابات تلاش‌های متعددی برای تشکیل کابینه‌ای ائتلافی میان حزب لیکود، و حزب آبی و سفید به ریاست « بنی گانتس» رقیب انتخاباتی و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، داشت.

در واقع می‌توان اینگونه تعبیر کرد که این رویکرد دوگانه از سوی نتانیاهو در مواقع اضطرار و زمانی که زخم‌های عمیق اجتماعی این رژیم سر باز می‌کند، با شدت بیشتر نمایان می‌شود. سیاست‌های افراطی و تفرقه‌گرایانه نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی این نگرش را به دست می‌دهد که چشم‌انداز روشنی در انتظار رژیم صهیونیستی نخواهد بود و شیوع کرونا نیز وضعیتی حاد برای آن رقم زده است. این موارد باعث شده تا نخست وزیر رژیم صهیونیستی عزم خود را برای برگزاری انتخابات مجدد (یعنی چهارمین انتخابات در یک سال و نیم گذشته!) جزم کند.

در نتیجه می‌توان گفت عدم توانایی در مهار کرونا و فشار اقتصادی ناشی از آن مشکلات جدید در جامعه صهیونیست‌ها به وجود آورده و به اختلاف نظرهای پیچیده میان احزاب رژیم اشغالگر انجامیده است. در این میان هرچه مشکلات حادتر می‌شود تضاد میان گانتس و نتانیاهو نیز پررنگ‌تر می‌شود. بنابراین خیلی دور از ذهن نیست که نخست وزیر این رژیم که رئیس حزب لیکود نیز هست تصمیم بر برهم زدن ائتلاف کنونی و برگزاری انتخابات چهارم بگیرد.

         بیشتر بخوانید:

• توافق گانتز و نتانیاهو بر سر تشکیل کابینه ائتلافی
• نتانیاهو: تلاش برای تشکیل کابینه ائتلافی ادامه دارد
• نتانیاهو به دنبال بهانه‌ای برای انحلال کابینه ائتلافی با گانتس است

حزب آبی و سفید و تظاهر به دموکراسی

همانطور که پیش‌تر نیز به آن اشاره شد، اختلافات میان بنیامین نتانیاهو و بنی گانتس به دنبال اعتراضات اخیر بیش از پیش خود را نشان داده و عمیق‌تر شده است. هفته گذشته نتانیاهو در مصاحبه با شبکه‌ای اسرائیلی مدعی شد این تظاهرات منشأ شیوع کرونا در سرزمین‌های اشغالی و مغایر با دموکراسی است. او در این مصاحبه رسانه‌ها را همدست معترضان خوانده و گفت آنها مقابل این عامل شیوع گسترده‌تر کرونا ایستادگی نمی‌کنند و بدتر آتش آن را شعله‌ور می‌کنند.

در واکنش به این گفته نخست وزیر رژیم صهیونیستی بنی گانتس (رقیب او و شریکش در کابینه ائتلافی) در بیانیه‌ای با تشویق معترضان آن را نشان دموکراسی دانست و گفت: «هر شهروندی باید برای آنچه می‌خواهد تلاش و اگر لازم باشد، اعتراض کند.»

گانتس همچنین با بیان آنکه با قاطعیت از معترضان حمایت می‌کند، گفت با خشونت در اعتراضات باید جدی برخورد شود.

در مجموع می‌توان گفت مقامات رژیم اشغالگر از دو جهت دارای ضعف هستند: اول ناتوانی در برقراری محدودیت‌های کرونایی و دوم مدیریت غیرمنسجم مقامات که در حال حاضر شیوع کرونا را به طاعونی برای رژیم تبدیل کرده است. این مسئله و فساد اخلاقی نخست وزیر این رژیم، موجی از اعتراضات را به همراه داشته که بررسی پرونده نتانیاهو و عزل او را اولویت اول اهداف صهیونیست‌ها کرده است و اقامتگاه او به مَقَرِ اصلی معترضان تبدیل شده است.

البته گفتنی است که در این شرایط حواشی مختلفی مانند چنددستگیِ مقامات و احزاب، ابهام تصویب بودجه ارائه شده از سوی دو حزب اصلی کابینه ائتلافی که امکان انحلال آن را به وجود می‌آورد و به دنبال آن احتمال برگزاری انتخابات چهارم در مدت یک و نیم سال اخیر و درکنار آنها تنش‌های خارجی تشدید شده با ایران و سوریه و لبنان نیز دل‌مشغولی مضاعف صهیونیست‌ها شده است.

اما سوالی که باید منتظر پاسخ آن بود این است که آیا این تنش‌ها که با فساد نتانیاهو و تفرقه‌گرایی او و سوءمدیریت کرونایی دوچندان شده راه به جایی خواهد برد؟ یا این رژیم غاصب که در یاغی‌گری و تمرد آوازه بلندبالایی در جهان دارد بر افراد خودی هم ناز شستی نشان خواهد داد و قلدری را به گونه‌ای متفاوت تعریف خواهد کرد؟

نویسنده: سپیده احدپور

انتهای پیام/