به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند.
از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم میپرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر از مفسران قرآن کریم میپردازیم.
سوره غاشیه با توصیفی از بهشت و نعمتهای آن و دوزخ و عذابهای آن شروع میشود. سپس دربارۀ توحید و یگانگی خداوند سخن میگوید. خداوند در این آیات به انسانها میگوید به شگفتیهای آفرینش توجه کنند؛ مانند شگفتی آفرینش شتر، آسمان، کوهها و زمین. اسرار و شگفتیهای این مخلوقات، انسان را به سوی آفریدگارشان راهنمایی میکند. سپس از نبوّت پیامبر اسلام سخن میگوید و به گوشهای از وظایف پیامبر (ص) اشاره میکند و در پایان نیز کافران را با عذابهای خداوند تهدید میکند. در این سوره همچنین از احوال و عاقبت کار منکران و نیز از خشنودی، شادابی و رستگاری مؤمنان سخن گفته شده است.
امام صادق (ع) در روایتی فرمودند: هر کس در نمازهای واجب یا مستحب خود سوره غاشیه را تلاوت نماید و به این کار مداومت نماید خداوند به رحمت خود در دنیا و اخرت او را میپوشاند و در روز قیامت از عذا ب دردناک آتش ایمن میدارد
۱) جهت تسکین درد
امام صادق (ع) فرمودند: هر کس سوره غاشیه را بر دندانی که درد میکند قرائت نماید به اذن خداوند دردش آرام میشود و اگر بر غذایی خوانده شود نسبت به ضررها و آسیبهای آن در امان است و سلامتی روزی او میشود.
بیشتر بخوانید
۲) دفع ضرر
اگر بر خوردنی بخواند ضرری به وی نرساند.
فایل صوتی تلاوت سوره غاشیه با صدای ابوبکر شاطری
«غاشیه» به معنای پوشاننده است، و منظور از آن، حادثه قیامت است که همه را تحت پوشش قرار میدهد؛ «ضَرِیعٍ» به فرموده پیامبر اکرم (ص) چیزی است در دوزخ شبیه به خار که از مردار بد بوتر و از آتش داغتر و بسیار تلخ است، شاید گذاردن نام «ضَرِیعٍ» بر این خار به خاطر آن باشد که خوردن آن انسان را به فریاد و تضرّع وادار میکند.
کارهای پر زحمت فراوانی در دنیا انجام میشود، ولی به خاطر آنکه اخلاص در آن نیست یا طبق دستور الهی انجام نشده است و یا با عجب و غرور و منت و گناه و شرک همراه بوده، حبط میشود و هدر میرود و در قیامت مورد بهره قرار نمیگیرد.
۱- حادثه قیامت چنان فراگیر است، که همه باید به فکر آن باشند. «هَلْ أَتاکَ حَدِیثُ الْغاشِیَهِ»
۲- هر تلاش و زحمتی، در قیامت مفید نخواهد بود. «عامِلَهٌ ناصِبَهٌ»
۳- تنها گروه مخلص از تلاشهای خود بهره خواهند گرفت. «لِسَعْیِها راضِیَهٌ»
۴- معاد جسمانی است، زیرا مسئله چاقی و لاغری تنها در مورد اجسام قابل قبول است. «لا یُسْمِنُ»
۵- شادی و خرّمی واقعی، در چهره منعکس میشود. «وُجُوهٌ ... ناعِمَهٌ» رنگ رخساره خبر میدهد از سرّ ضمیر.
۶- نعمتهای بهشت و الطاف خاص الهی، از نتایج سعی و تلاش است. «ناعِمَهٌ لِسَعْیِها»
۷- سختی کار در دنیا زودگذر است، ولی شادمانی و کامیابی دائمی در آخرت را به همراه دارد. «لِسَعْیِها راضِیَهٌ»
۸- بهشت، نقطه اعتلای مادی و معنوی است. «جَنَّهٍ عالِیَهٍ»
۹-کسانی که در دنیا از لغو دوری کنند، در سرای دیگر، در فضای بدون لغو زندگی خواهند کرد. «لا تَسْمَعُ فِیها لاغِیَهً»
۱۰- در بهشت نه تنها لغو نیست بلکه کلامی که به نحوی سبب پدید آمدن لغو هم شود وجود ندارد. «لا تَسْمَعُ فِیها لاغِیَهً»
۱۱- عظمت چشمههای بهشتی قابل شناخت نیست. «فِیها عَیْنٌ جارِیَهٌ» (کلمه «عَیْنٌ» نکره آمده است.
۱۲- جایگاه بهشتیان، رفیع و بلند است، نه آنکه روی زمین بنشینند. «سُرُرٌ مَرْفُوعَهٌ»
۱۳- کسانی که در کشف حقایق هستی عمیق نمیشوند، مورد سرزنش خداوند هستند. «أَ فَلا یَنْظُرُونَ»
۱۴- از محسوسات عبور کنید تا به معقولات برسید. أَ فَلا یَنْظُرُونَ ...
۱۵- در معاد و نعمتهای ویژه بهشتیان شک نکنید، مگر آفریدههای عجیب خدا را در دنیا نمیبینید؟ «أَ فَلا یَنْظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ»
۱۶- همان گونه که اصل آفریدهها دلیل بر وجود خداست، چگونگی و پیچیدگی آفریدهها هم دلیل بر قدرت و علم و حکمت اوست. «کَیْفَ»
۱۷- پیامبر، مأمور به وظیفه است نه نتیجه. «إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ» (ص) برای هدایت مردم اهتمام وحرص داشت و خداوند به او فرمود:وظیفه تو فقط تذکّر است.)
۱۸- وظیفه پیامبران، تذکّر است نه تسلط و تحمیل عقیده. «لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ»
۱۹- بی اعتنایی مردم، وظیفه را ساقط نمیکند. «إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ»
۲۰- منشأ کفر، عناد و لجاجت و روی گردانی از حق و حقیقت است. «مَنْ تَوَلّی وَ کَفَرَ»
۲۱-قهر خدا درجاتی دارد. «الْعَذابَ الْأَکْبَرَ»
۲۲- فرار از قهر الهی برای هیچکس امکان ندارد. «إِنَّ إِلَیْنا إِیابَهُمْ»
۲۳- حسابرسی از سنّتهایی است که خداوند بر خود واجب کرده است. «إِنَّ عَلَیْنا حِسابَهُمْ»
انتهای پیام/