به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، در میان پنج همه گیری که در قرن گذشته در جهان اتفاق افتاده، چهار مورد از آنها موج ابتلای متعددی داشته اند.
در حالی که رهبران جهان به دنبال توازن میان محدودیتها و بازگشایی اقتصاد بودند، در برخی موارد موجهای دوم و سوم این بیماریهای همهگیر، شدیدتر از موج اول خود بوده است.
گفته شده که آنفلوانزای اسپانیایی بدترین همهگیری جهان که یک سوم جهان را مبتلا کرد، سه موج ابتلا داشت. موج اول این بیماری همهگیر در بهار ۱۹۱۸ و موج دوم در پاییز همان سال و موج سوم هم چند ماه بعد آغاز شد و تا بهار ۱۹۱۹ ادامه یافت.
در آنفلوانزای اسپانیایی، ابتلا در موج دوم به اوج خود رسید و بیشترین تعداد جان باختگان را داشت.
سازمان جهانی بهداشت هشدار داد که بدترین شرایط همه گیری ویروس کرونا هنوز اتفاق نیفتاده، اما بیکاری گسترده و مشکلات شرکتها در ادامه فعالیت ویروس کرونا، رهبران را به سمت پایان محدودیت و بازگشایی اقتصاد برده است.
ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا هم دستور ماندن در خانه را فاشیستی نامید و رد کرد. همچنین تعداد فزایندهای مردم آمریکا با حرف او موافقند. مردم خواستار تمام شدن محدودیتها هستند و این موضوع مقامات را در شرایط خوبی قرار نمیدهد.
بسیاری از کارشناسان درباره بازگشایی زود هنگام کسب و کارها هشدار دادهاند، زیرا بازگشایی مجدد کسب و کارها میتواند تلاش کادر درمانی برای مقابله با ویروس کرونا را با مشکل روبرو کند.
وضعیت شهرها بعد از شروع موج دوم همهگیری
جزیره هوکایدو در شمال ژاپن بعد از شروع موج دوم همه گیری ویروس کووید ۱۹ شدیدتر از موج اول بود و مجبور به قرنطینه شد. سنگاپور که به دلیل عملکرد خوب در موج اول تشویق شد، موج دوم همهگیری آن در ماه مارس با ابتلای بسیاری از کارگران خارجی که در خوابگاههای شلوغ زندگی میکردند، آغاز شد.
بر اساس نظرسنجی که از ۴۰ اقتصاددان آمریکایی، کاهش محدودیتها در زمانی که هنوز شیوع ویروس کرونا در اوج خود است، باعث آسیب بیشتری به اقتصاد میشود.
مطالعه تاریخچه آنفلوانزای اسپانیایی میتواند درباره زمان بازگشایی مجدد کسب و کارها در زمان شیوع ویروس کرونا راهنماییمان کند.
در سال ۱۹۱۸ آمریکا هیچ برنامه مدونی برای مقابله با همه گیری نداشت،بنابراین دولتهای ایالاتی مسئول تعیین زمان و مداخله برای مقابله با بیماری همهگیر بودند.
فاصله گذاری اجتماعی یک قرن پیش برای مقابله با ویروس آنفلوانزای اسپانیایی بسیار شبیه اقدامات امروز بود که شامل تعطیلی مدارس مراکز دولتی و ممنوعیت تجمع میشد. به دلیل محلی بودن اقدامات برای مقابله با همهگیری، نوع آنها بسیار باهم متفاوت بود، به همین دلیل در پایان همه گیری نرخ مرگ و میر سرعت احیای اقتصادی در هر شهر متفاوت بود.
یکسال قبل از آنفلوانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۷ فیلادلفیا و سنت لوییس آمار مرگ و میر بسیار مشابهی از آنفلوانزا و ذات الریه داشتند، اما یکسال بعد رویکرد دو شهر در موج بعدی همهگیری بسیار باهم متفاوت بود، فیلادلفیا بسیار دیر اقدام کرد و حتی با وجود همهگیری اجازه یک رژه ۲۰۰ هزار نفری در این شهر داده شد.
سه روز بعد از این رژه، همه تختهای بیمارستانی فیلادلفیا پر شد، در مقابل مقامات سنت لوییس فوراً عمل کردند و نرخ مرگ و میرشان بسیار کمتر بود، بر اساس شواهد شهرهایی که زودتر و قاطعتر عمل کردند، بعد از پایان همه گیری هم اقتصادشان سریعتر احیا شد.
بیشتر شهرهای با محدودیت، یک سال بعد از پایان همه گیری اقتصادشان سریعتر احیا شد، اما شهرهای با اقدامات محدودتر نقاط قرمز، عملکرد بدتری داشتند، شهرهایی که فاصله گذاری اجتماعی را در آنها شدیدتر و زودتر انجام شد، یک سال بعد از همه گیری، صنعت تولید و بانکداری آنها هم رشد بیشتری داشت.
شواهد نشان میدهد اقدامات شدید فاصله گذاری اجتماعی نه تنها مرگ و میر را کمتر کرده بلکه مزایای اقتصادی هم در پی داشته است، هر چند میتوان از آنفلوانزای اسپانیایی درس گرفت، اما مقایسه آن همه گیری در صدسال پیش با همه گیری کرونای امروز دشوار است.
بیشتر بخوانید
پیشرفت فناوری، زنجیرههای تأمین جهانی، ابزارهای ارتباطی گستردهتر مواردی است که سقوط اقتصادی را بسیار سادهتر میکند و این یعنی مقایسه مستقیم میان این دو همه گیری دشوار است.
اما شواهد نشان میدهد فاصله گذاری شدید میتواند نقش کلیدی در روند احیای اقتصادی داشته باشد، هر چند ایجاد توازن میان نجات زندگی و تأمین زندگی دشوار است، اما تجربه همه گیری آنفلوانزای اسپانیایی میتواند برای ویروس کووید ۱۹ آموزنده باشد.
باید توجه داشت که یک اقتصاد سالم بدون داشتن جامعهای سالم، غیرممکن است.
انتهای پیام/