به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، دارویی ضد التهابی و غیر استروئیدی است که باعث کاهش درد و تسکین التهاب می‌شود. این دارو برای درد‌های خفیف تا متوسط استفاده می‌شود. برای بیماری‌هایی نظیر پوکی استخوان، آرتریت روماتوئید، درد‌های میگرنی، دیسمونره، اسیوندیلیت آنکیلوزان و درمان درد قاعدگی مصرف می‌شود.

نحوه استفاده:

دوز مصرفی بزرگسالان:

برای درد‌های میگرنی ۵۰ میلی گرم یک بار در روز، برای آرتریت روماتوئید ۵۰ میلی گرم ۳ یا ۴ بار در روز و برای دیسمونره ۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز و برای درد ۲۵ میلی گرم ۴ بار در روز است.

احتیاط ها:

در صورتی که در گذشته به آسپرین یا NSAID‌ها حساسیت نشان داده اید، از مصرف دیکلوفناک اجتناب کنید.
دارو‌های غیر استروئیدی می‌توانند موجب حملات قلبی شود؛ خصوصا در افرادی که سابقه بیماری قلبی داشته اند، خطر سکته قلبی و مغزی وجود دارد. اگر دچار احساس گرفتگی در قفسه سینه شدید و این درد تا فک و شانه‌ها کشیده می‌شود و در نهایت موجب بی حسی یک طرف بدن می‌شود. در صورت بروز این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید.
این دارو می‌تواند موجب ایجاد زخم معده و روده شود. این مشکل در افراد مسن، اغلب بدون هشدار اتفاق می‌افتد.
اگر به بیماری‌هایی نظیر فشار خون، کلسترول بالا، بیماری قلبی، دیابت، سابقه حمله قلبی، سکته مغزی، آسم، خونریزی معده، زخم معده، لخته شدن خون، بیماری کبدی و کلیوی دچار هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
دارو را در سه ماه آخر بارداری استفاده نکنید. مصرف این دارو در سه ماه آخر بارداری، می‌تواند موجب آسیب رسیدن به بدن نوزاد متولد نشده شود.
این دارو به شیر مادر و سپس به نوزاد شیر خوار منتقل می‌شود و می‌تواند برای کودک خطرناک باشد.
مصرف این دارو برای نوجوانان کمتر از ۱۸ سال توصیه نمی‌شود.
دارو را ۱ یا ۲ ساعت بعد غذا و با معده خالی مصرف کنید.
به هیچ عنوان بیش از اندازه تجویز شده مصرف نکنید و دو دوز را با هم مصرف نکنید.
اگر دارو را برای سر درد استفاده می‌کنید و بعد از مصرف یک نوبت از دارو، سر درد شما بهتر نشد، برای مصرف بعدی با پزشک خود مشورت کنید.
اگر دارو برای طولانی مدت تجویز شده است، باید به طور مکرر آزمایش دهید و تحت نظر پزشک باشید. ممکن است تاثیراتی بر روی عملکرد انداک‌های مختلف تاثیر می‌گذارد.
در صورتی که مصرف یک دوز را فراموش کردید، دوز مصرف شده را استفاده کنید. مگر این که زمان یادآوری به زمان مصرف بعدی نزدیک باشد.
در زمان مصرف دیکلوفناک، الکل ننوشید. مصرف هم زمان الکل و دیکلوفناک موجب خون ریزی معده می‌شود.
امکان تداخل دارویی با دارو‌هایی نظیر سیکلوسپورین، متوترکسات، لیتیوم، ریفامپین، ضد قارچ ها، دارو‌های رقیق کننده (مانند وارفارین، کوادمین و جانتوون)، دارو‌های فشار خون (مانند داروی ادرار آور)، شکل‌های دیگر دیکلوفناک، دارو‌های NSAID (مانند ایبوپروفن، آسپرین، ناپروکسن، ایدومتاسین و ملوکسیکام) و دارو‌های استروئیدی وجود دارد. اگر از داروی خاصی استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. استفاده همزمان برخی دارو‌ها با دیکلوفناک، می‌تواند موجب کاهش اثربخشی دیکلوفناک یا تشدید عوارض جانبی شود.
اگر از دارو‌های گیاهی یا مکمل‌ها استفاده می‌کنید، با پزشک خود در مورد ادامه دادن یا عدم ادامه مصرف مشورت کنید.
علائم رفتار آلرژیک عبارتند از: خس خس کردن، تنگی نفس، کهیر، تورم گلو، صورت و زبان. در صورت بروز این علائم، مصرف را قطع و سریعا به پزشک مراجعه کنید.

محل نگه داری:

دارو باید در دمای اتاق، به دور از گرما و رطوبت نگه داری شود. دارو باید در ظرفی در بسته، به دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی قرار داده شود.

عوارض جانبی جدی:

وجود هر گونه ورم پوستی (حتی بسیار کوچک)، تنگی نفس، افزایش سریع وزن، خون ریزی معده، تغییر رنگ مدفوع، مدفوع خونین، خون سرفه، استفراغ قهوه ای، حالت تهوع، معده درد، علائم آنفولانزا، تغییر رنگ ادرار، مشکل در عبور ادرار، رنگ پریدگی، زرد شدن چشم، تغییر حجم ادرار به طور غیر معمول، تورم مچ پا، خستگی مفرط و غیر عادی، فشار خون بالا، احساس تپش در گوش، سردرد شدید، اضطراب، گیجی، تپش قلب، عدم تمرکز، بثورات پوستی، تب، گلو درد، سوزش چشم و تاول.

عوارض جانبی شایع:

سوء هاضمه، نفخ، اسهال، استفراغ، حالت تهوع، گرفتگی بینی، خارش، تعریق و یبوست.

منبع: میزان

انتهای پیام/