به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،  حضرت خدیجه کبری (س) همسر گرامی پیامبر مکرم اسلام حضرت محمد (ص) و مادر حضرت فاطمه زهرا (س) است. حضرت خدیجه (س) از قبیله قریش بود. پدرش خُوَیلد بن اسد و مادرش فاطمه بنت زائده است که هر دو از اصیل‌ترین خاندان‌های عرب در حجاز بودند. خدیجه کبری (س) چند سال (حدود ۱۵ سال) قبل از عام الفیل و ۶۸ سال پیش از هجرت پیامبر (ص)، در مکه مکرمه به دنیا آمد.

آن حضرت پیش از ظهور اسلام از زنان برجسته قریش محسوب می‌شد و به او «طاهره»، «مبارکه‏» و «بانوی عاقل» می‌گفتند که نشان دهنده جایگاه بالای او در میان مردم است. حضرت خدیجه کبری (س) حدود ۲۵ سال در خانه پیامبر اسلام (س) و به عنوان همسر ایشان زندگی کرد و سرانجام در سال دهم بعثت و سه سال قبل از هجرت، در سن ۶۵ سالگی بیمار شد و از دنیا رفت.

حجت الاسلام محمد امین دریاپیما سخنران و کارشناس مذهبی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان گفت: سخن در مورد حضرت خدیجه کبری (س) بیان یک دنیا عظمت، بزرگی، اخلاص، پایداری و مقاومت در راه حق است. شخصیتی که اسلام به راستی وامدار فداکاری‌ها و ایثار اوست و به همین دلیل حق بزرگی به گردن یکایک مسلمین دارد. حضرت خدیجه (س) بانویی است که در سخت‌ترین دوران حامی و تکیه گاه پیامبر اکرم (س) بوده و لذا پیغمبر اکرم (س) تا آخرین لحظات حیات دنیایی خود قدردان مجاهدت و خدمات آن بانوی گرامی بود؛ تا جایی که یکی از همسران پیامبر (ص) نقل می‌کند رسول خدا (ص) از منزل خارج نمی‌شدند مگر اینکه خدیجه کبری (س) را به نیکی یاد می‌کردند. وقتی یکی از همسران رسول خدا به حضرت معترض شدند، پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «به خدا قسم بهتر از او خدا به من نداده؛ زیرا به من ایمان آورد، هنگامی که که مردم کافر بودند. مرا تایید کرد، هنگامی که مردم مرا تکذیب کردند و در اموال خود با من مواسات کرد، زمانی که مردم مرا محروم کردند و از او فرزندی خداوند روزی من کرد که از زنان دیگر محرومم و آن فرزند وجود مقدس حضرت زهرا (س) است.»

هزینه با جان و مال در راه خدا؛ ویژگی بارز حضرت خدیجه کبری (س)

وی ادامه داد: وجود مقدس حضرت خدیجه (س) تجلی انسان کامل و الگوی فراروی همه انسان‌ها است که چند نکته پیرامون این بانوی جلیل القدر خدمتتان بیان کنم؛ در روایتی از رسول گرامی اسلام نقل می‌کنند که ایشان فرمودند: «من مات علی حب آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم مات شهیدا» هر کس بر دوستی آل محمّد بمیرد، شهید از دنیا رفته و طبق این روایت شریفه حضرت خدیجه (س) دارای مقام شهادت هستند و چقدرخوب است در تقویم‌ها و جامعه اسلامی از روز درگذشت این بانوی بزرگوار به عنوان شهادت یاد شود. نکته قابل توجه دیگر اینکه حضرت خدیجه (س) مظهر جود، سخاوت و بخشندگی هستند تا جایی که تمام ثروت خود را در راه نشر معارف اسلامی و کمک به مسلمین خرج کردند؛ شایسته است از مواسات و ایثار این بانوی بزرگوار الگو بگیریم؛ خصوصاً در شرایط فعلی که بیش از پیش نیازمند یاری و همدلی در جامعه هستیم.

بیشتر بخوانید : حضرت خدیجه (س) نمونه بارز یک زن مسلمان/ پیامبر (ص) از همسرش چگونه یاد می‌کرد؟

این کارشناس مذهبی در مورد استفاده صحیح از ثروت در تبلیغ و کمک به دین افزود: با مطالعه سیره حضرات معصومین (ع) و حضرت خدیجه (س) متوجه اهمیت تولید ثروت و ارزش آفرینی می‌شویم؛ در سالی که از سوی مقام معظم رهبری سال جهش تولید نام گرفته، باید نگاه ویژه‌ای به این مقوله داشته باشیم، اما نکته مهم‌تر توجه به این نکته است که ثروت و دارایی وسیله است نه هدف. در ایام ماه مبارک رمضان هستیم ماه روی گرداندن از تعلقات دنیوی و توجه به معنویت. حضرت خدیجه (س) تجلی بی تعلقی به زرق و برق دنیا هستند که همه ثروت فراوانی که با تلاش وافر به دست آوردند را در راه تعالی جامعه اسلامی و نشر معارف الهی صرف کردند.

نخستین زن مسلمان

حجت الاسلام دریاپیما گفت: علاقه رسول اسلام (ص) به حضرت خدیجه (س) برآمده از فضایل اخلاقی، ایمانی و عقیده خالص آن بانوی بزرگوار است، زیرا او اولین زنی بود که به رسول اسلام (س) ایمان آورد، بانویی با کمالات که امام باقر (ع)  درباره شان فرمودند: پیغمبر اسلام در بازگشت از سفر معراج به جبرئیل فرمودند که جبرئیل حاجتی داری؟ عرض کرد: ای رسول خدا (ص) از طرف خداوند و من (جبرئیل) به خدیجه (س) سلام برسان.

حضرت خدیجه (س) مصداق صبر و آرامش بخشی

این کارشناس مذهبی در پایان بیان کرد: یکی از بارزترین صفات حضرت خدیجه (س) صبر در برابر شدائد و ناملایمت‌هاست؛ اشراف زاده‌ای که همواره در ناز و نعمت بوده، اما وقتی متوجه نور الهی رسول اسلام می‌شود به رسول خدا از عمق وجود ایمان می‌آورد و همه سختی‌ها را به جان می‌خرد و بعد از ازدواج با پیغمبر (ص) مورد غضب زنان مکه قرار می‌گیرد؛ تا جایی که در هنگام وضع حمل هیچکدام از زنان مکه به کمک ایشان نرفتند، اما به فضل الهی چهار بانوی بهشتی به کمک حضرت خدیجه کبری (س) آمدند. از دیگر رشادت‌های حضرت خدیجه (س) می‌توان به تحمل سختی‌ در بیش از هزار شبانه روز گرسنگی و تشنگی در شعب ابی طالب اشاره کرد؛ ایشان حتی قدمی از حمایت رسول گرامی اسلام عقب نرفتند بلکه همواره پناهگاه و آرامش دهنده وجود ایشان بودند. به همین دلایل خداوند مادری حضرت زهرا (س) را نصیب ایشان کرد. عظمت حضرت خدیجه (س) به حدی است که رسول خدا (ص) خطاب به دخترشان حضرت فاطمه (س) فرمودند: إِنَّ بَطْنَ أُمِّکِ کَانَ لِلْإِمَامَةِ وِعَاء: به راستی که وجود مادرت به عنوان جایگاه نور‌های امامت برگزیده شده است.

انتهای پیام/