درس‌های کرونا به تماشاگران و ستارگان فوتبال
انتشار کرونا بزرگترین بلای قرن در جهان است و مصیبت‌های جانی و مالی زیادی به بار آورد، اما این ویروس منحوس درس‌های بزرگی هم به تماشاگران و فوق‌ستاره‌های فوتبال جهان هم داد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، جهان با بزرگترین مصیبت قرن روبه رو شده ویروسی کوچک که حتی با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود، سایه شوم خود را بر تمام دنیا انداخته است. بیش از یک میلیون نفر در دنیا به این ویروس مبتلا شده اند و انسان‌های زیادی هم جان خود را از دست داده اند.
به این ترتیب کرونا باعث تعطیلی جهان و همچنین ورزش شده است. المپیک ۲۰۲۰ توکیو با خسارت چندین میلیارد دلاری به تعویق افتاد و علاقمندان به فوتبال در سراسر جهان هم حدود دو ماه است که از دیدن مسابقات رشته محبوب ورزشی خود محرومند.
ستارگان دنیای فوتبال هم مثل تمامی فوتبالدوستان خانه نشین شده اند و با چالش‌هایی مانند روپایی زدن با دستمال کاغذی یا دراز و نشست در خانه روزگار می‌گذارنند.
ویروس کرونا هم جان و هم مال مردم دنیا را در خطر قرار داده است. باشگاه‌های بزرگ فوتبال از بارسلونا و یونتوس گرفته تا بایرن مونیخ در آلمان و منچستر یونایتد و لیورپول در انگلیس همگی با ضرر‌های میلیارد یورویی مواجه شده اند! آن‌ها از فوق ستارگان و بازیکنان خود خواسته اند که دستمزدهایش را کاهش بدهند و کرونا باعث افت قیمت بزرگترین ستارگان فوتبال جهان شده است. از مسی و رونالدو گرفته تا سایر بازیکنان.
شاید اکنون همان ستارگان هم درس‌های بزرگی از کرونا گرفته باشند و بدانند که بدون حضور مردم در ورزشگاه‌ها و بدون برگزاری مسابقات نه یک موجود فرا زمینی و ستاره مولتی میلیاردر و محبوب که یک آدم معمولی هستند که دلشان مثل همه مردم دنیا برای روزگار قبل از کرونا تنگ می‌شود.
این ویروس منحوس با تمام مصیبت هایش درس‌های خوبی هم به تمام اهالی ورزش و بخصوص ستاره‌ها و تماشاگران فوتبال داده است. اینکه یادشان باشد فوتبال حتی فراتر از زندگی نیست، فوتبال فقط برشی دلپذیر و جذاب از زندگی آ دم هاست. ورزشی برای لذت بردن و باهم بودن.
ورزشی که اگر چه اشتغال زا و سود آور در جهان است، اما اگر حال مردم دنیا خوب نباشد فوتبال هم مثل همه بخش‌های دیگر زندگی تعطیل می‌شود. به قول اینفانتینو رئیس فیفا هیچ مسابقه، هیچ لیگ و هیچ بازی به اندازه جان یک انسان ارزشمند نیست.
حالا بزرگترین ستارگان فوتبال جهان مثل من و شما دلشان برای بازگشت به میدان سبز فوتبال لک زده است. برای اینکه در ورزشگاه‌های پر از تماشاگر به دنبال توپ بدوند و تماشاگران با شور و اشتیاق تشویق شان کنند و دوباره در صدر اخبار رسانه‌های فوتبال جهان قرار بگیرند. فوتبالیست‌های ایرانی هم همین وضع را دارند. هرچند اکثر بازیکنان ایرانی سعی کردند که در این روز‌های تلخ و سیاه کرونایی به وظایف اجتماعی خود عمل کنند و در حد توان شان به مردم کمک کنند.
جهان حدود دو ماه بدون فوتبال را سپری کرد و هنوز هم تاریخ دقیق شروع مسابقات ملی و باشگاهی در ایران و سراسر جهان مشخص و اعلام نشده است، اما هواداران فوتبال ایران هم این محرومیت تلخ و اجباری را مثل تمامی تماشاگران دنیا تحمل می‌کنند. فقط از این ویروس منحوس باید درس‌های بزرگی هم بگیریم.
تماشاگران ایرانی چه تبریزی، چه تهرانی، اصفهانی، چه اهوازی و آبادانی حالا شاید قدر روز‌هایی را که بدون استرس و دغدغه در کنار همشهری‌ها و هموطنان خود در ورزشگاه‌های مختلف کشورمان می‌نشستند بیشتر بدانند. روز‌ها و لحظاتی خوش که با برد‌ها و باخت‌های تیم محبوب شان شاد یا غمگین به خانه برمی گشتند و از این هفته تا هفته بعد مدام برای هواداران رقیب کری خوانی می‌کردند.
حالا این سکوت تلخ و سنگین ورزشگاه‌ها درس خوبی برای تمامی تماشاگران فوتبال بخصوص در ایران خواهد بود و اینکه فوتبال با همه جذابیت هایش ورزشی برای در کنار هم بودن و لذت بردن است نه سنگ پرانی و فحاشی و کتکاری و سرشکستن و تماشاگران حریف را خونین کردن.
این کرونا منحوس حالا به ما یاد داد که اگر دوباره فرصت حضور در ورزشگاه‌ها را پیدا کردیم به جای فحاشی به هموطن وهمشهری خود در ورزشگاه با لذت بازی را ببینیم و تیم‌های محبوب خود را تشویق کنیم نه اینکه به بازیکن حریف و یا داور فحاشی کنیم. زندگی خیلی کوتاه‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنیم پس ۹۰ دقیقه فوتبال دیدن را غنیمت بشماریم و هر وقت خواستیم رفتاری غیر اخلاقی در ورزشگاه‌ها انجام بدهیم یاد این روز‌های خانه نشینی بیفتیم و فکر کنیم شاید این آخرین مسابقه‌ای است که فرصت دیدنش را داریم پس به جای سنگ پرانی و فحاشی از فوتبال و برد و باختش لذت ببریم.
تمام اقوام از لر و ترک، فارس و عرب و بلوچ و قشقایی، مازنی و... همگی هموطن هستیم و زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران روزگار می‌گذرانیم و ضمن اینکه همگی انسان هستیم و باید همواره حس نوعدوستی داشته باشیم و فوتبال ارزش آن را ندارد که در ورزشگاه‌ها به جان هم بیفتیم و خونی از دماغ حتی یک تماشاگر ریخته شود.
پس یادمان بماند که بدون فوتبال چه روز‌های کشدار و حوصله سربری را تجربه کردیم و در کنج خانه‌ها دلمان برای حضور در ورزشگاه‌ها تنگ شده بود. حالا در این روز‌های بدون فوتبالی هم با دعا و نیایش از خداوند بخواهیم که دوباره نعمت‌های زیادی را که قبل از کرونا داشتیم و قدرش را ندانستیم به ما برگرداند.
منبع: فارس
انتهای پیام/
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی:
توافقنامه راهبردی ایران و روسیه ۲۵ ساله نیست
