به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، زهره، ناهید یا ونوس (Venus) به ترتیب نزدیکی به خورشید، دومین سیاره زمین‌سان منظومه شمسی است که در مداری میان مدار‌های زمین و عطارد قرار گرفته‌است. سیاره زهره از نظر مداری، نزدیک‌ترین فاصله به زمین را دارد. زهره بعد از ماه، درخشان‌ترین جرم آسمانی طبیعی است که هنگام شب در آسمان زمین دیده می‌شود.

بیشتر بخوانید: کره زمین میزبان یک کره ماه جدید شد

زهره گرم‌ترین سیاره در منظومه شمسی است. این سیاره دارای هواکره است. هواکره ضخیم و غلیظ آن موجب می‌شود که دیدن سطح آن با چشم غیرمسلح، دشوار باشد. بیشتر هواکره آن را کربن دی‌اکسید تشکیل داده و در ابر‌های بالایی آن قطره‌های ریز سولفوریک اسید وجود دارند. وجود کربن دی‌اکسید در هواکره این سیاره که گرما را در سیاره نگه می‌دارد دمای آن را به مقدار بسیار چشم‌گیری (۴۸۰ درجه سانتی گراد نزدیک سطح سیاره) افزایش داده‌است.

این سیاره گرم، اما ممکن است دریایی از ماگما (مواد مذاب درون زمین که بسیار گرم بوده و تحت فشار شدید در زیر پوستهٔ زمین قرار گرفته‌اند) را در زیر سطح خود پنهان کرده باشد که دانشمندان بر این عقیده‌اند که این مسئله می‌تواند به ما در یادگیری درباره گذشته عمیق کره زمین کمک کند. زهره و زمین اندازه مشابهی دارند، از مواد شبیه هم ساخته شده‌اند و در منظومه شمسی همسایه یکدیگر هستند. هنگامی که این سیاره‌ها برای اولین بار شکل گرفتند، احتمالاً هر دو ذوب شدند و همین ممکن است باعث به وجود آمدن اقیانوس‌های ماگما بر روی سطح آن‌ها باشد.

بیش از میلیارد‌ها سال، پوسته‌های آن‌ها جامد شد و لایه‌ای از ماگما را زیر پوسته سنگی به جا گذاشت. حدود دو میلیارد سال پیش اقیانوس ماگمایی کره زمین تبدیل به صخره‌ها روی پوسته این سیاره شد، اما ممکن است ناهید همچنان اقیانوس‌های ماگمایی خود را زیر سطح پوسته خود داشته باشد.

انتهای پیام/