به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری، معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی مازندران گفت: نوجوانی یکی از مهمترین مراحل رشد انسان می‌باشد که در کنار تغییرات سریع فیزیکی نوجوان، وی با تغییرات بسیار بالای روحی و روانی نیز مواجه خواهد بود.

در این مرحله هورمون‌های رشد در نوجوان بسیار زیاد بوده و در مراحلی افزایش این هورمون‌ها باعث تجمع هورمون‌های آزاردهنده‌ای در بدن وی می‌ شود، هورمون‌هایی مثل تستوستورون و کورتیزول که باعث اضطراب، نگرانی و حتی پرخاشگری و بی تابی در نوجوان می‌گردد. این وضعیت گاهی می‌تواند باعث عدم درک شرایط در نوجوان شود.

در مرحله نوجوانی، فرد از سویی خود را در پایان مرحله کودکی می‌بیند و از سویی دیگر خود را در آغاز مرحله بزرگسالی در نظر دارد، افکار انتزاعی در وی در حال شکل گیری است و تجزیه و تحلیل مطالب و رویداد‌ها در ذهن وی شکل می‌گیرد، اما او نمی‌داند که تازه آغاز راه قرار دارد و سعی دارد رو به جلو باشد و دیگران به او به عنوان یک فرد بزرگسال احترام بگذارند، نظراتش را پذیرفته و برای رفتاری کا انجام می‌دهد اطرافیان حساب ویژه‌ای باز کنند.

این درحالی است که به احتمال زیاد ، بسیاری از رفتار نوجوان از سوی والدین و دیگر بزرگسالان صرفا نوعی خامی و ناشیگری به نظر می رسد.

نوجوان همچنین دارای انرژی سرشاری است که باید تخلیه شود، یک جا نشینی و انتظار کشیدن در دوران قرنطینه می‌تواند برای وی هم آزار دهنده و هم کسل کننده به نظر برسد، از نظر روانی نیز نوجوان معمولا مدام در پی اثبات خود به عنوان یک فرد بالغ و بزرگسال است.

به همین دلیل گاهی تصمیماتی می‌گیرد که از سوی اطرافیان رد می‌شود، اما تصمیم وی برای تغییر شرایط با هدف بهتر کردن اوضاع نیست وی معمولا صرفا برای اینکه به دیگران بفهماند که خود از قابلیت و شایستگی لازم برخوردار است، چنین رفتاری می‌کند مثلا اگر از وی بخواهید که داخل منزل بماند و شرایط را درک کند و یا خود را با شرایط وفق دهد به احتمال تصمیم به خروج از منزل گرفته و یا وقتی با مخالفت شما مواجه شد شاید حتی پرخاشگری هم بکند.

در این شرایط چه باید کرد، یقینا شما به عنوان یک بزرگسال و مدیر خانواده از سویی نگران نوجوان به عنوان فرزند دلبند خود بوده و از سویی دیگر باید شرایط را مدیریت کنید.

۱-سعی کنید تمام شرایط لازم برای ماندن در خانه، مثل تهیه انواع اسباب بازی‌های متناسب با سن نوجوان، انواع آهنگ و موزیک و یا لوازم ورزشی مورد نیاز وی در منزل را برای نوجوان مهیا کنید.

۲-گاهی با او همدردی کرده و سعی کنید به وی بفهمانید که شرایط سخت می‌باشد و شما نیز وی را درک می‌کنید.

۳-با نوجوان از هدف خود در قرنطینه ماندن بگویید و سعی کنید به شیوه‌ای خاص که به وی برنخورده و یا باعث ناراحتی اش نشوید وی را از راه منطق مجاب به ماندن در خانه نمایید.

۴-پرخاشگری علیه نوجوان و استرسی کردن محیط منزل بدترین شیوه رفتاری با نوجوان می‌باشد، این شیوه می‌تواند باعث خشم نوجوان و نافرمانی وی از دستورات شما گردد.

۵- از وی بخاطر درک اوضاع و ماندن در خانه در شرایط قرنطینه روزی چند بار تشکر کنید.

۶- گاهی با نوجوان خود بازی کرده و جوی شاد و با نشاط توام با هیجانات مثبت را برای وی مهیا نمایید.

۷-به نوجوان خودبیاموزید تا به نحوی از شرایط قرنطینه به عنوان یک فرصت استفاده نماید، مثلا در زمینه درسی عقب افتادگی هایش را جبران نماید، یا فرصت انواع بازی‌های خانگی را پیدا کرده، برای اهداف ورزشی خود با استفاده از محیط خانه برنامه ریزی نمایدویا میزان صبوری خود را بسنجد.

۸- از کنترل بیش از حد و یا امر و نهی نوجوان در این شرایط خودداری کنید، این نوع رفتار می‌تواند منجر به پرخاشگری و تعارض درونی نوجوان گردد.

۹-در رفتار با نوجوان به وی بفهمانید که او را به عنوان یک فرد بزرگ سال پذیرفته اید و برای نظرات و ایده هایش ارزش قائل هستید.

۱۰-برای نوجوان داخل منزل مسئولیت‌هایی در حیطه علایقش در نظر بگیرید، اینگونه احساس کارایی و اعتماد بنفس وی را تقویت می‌کنید.

۱۱- حامی نوجوان در انجام فعالیت‌های مناسب در زمینه‌های مختلف باشید.

 

انتهای پیام/س