به گزارش خبرنگار  حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، مفهوم ایاب و ذهاب مشخص است و برای رفت و برگشت به محل کار پرداخت می شود و در قانون کار نیز الزامی به پرداخت مبلغ ایاب و ذهاب نیست.

طبق ماده ۱۵۲ قانون کار، کارفرمایان کارگاه‌هایی که دور هستند و وسیله نقلیه عمومی برای مسیر کارگاه تکافو نمی‌کند، به تأمین وسیله نقلیه مناسب مکلف شده‌اند.

حال چنانچه در محلی که شما در مأموریت هستید و از محل اسکان تا محل کار فاصله زیاد باشد، کارفرما مکلف به تأمین وسیله نقلیه است، اما چنانچه در محل اصلی کار پرداخت هزینه ایاب و ذهاب توافق و یا عرف شده باشد نباید قطع شود.

باید توجه داشت که مدت قرارداد کار و شرایط کارگاه نیز در پرداخت این مبلغ می‌تواند تأثیر داشته باشد.

انتهای پیام/