به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اصطلاح بیماری روده التهابی یا به اختصار آیبیدی (IBD: Inflammatory Bowl Disease) به گروهی از بیماریهای التهابزا گفته میشود که روده را درگیر میکنند. گمان غالب بر این بوده است که التهاب روده نوعی بیماری خودایمنی است، اما تحقیقات نشان میدهند که التهاب مزمن روده ممکن است نه به دلیل حمله دستگاه ایمنی به خود بدن، بلکه به علت حمله به ویروسها و باکتریهای بیضرر یا غذای موجود در رودهها باشد که التهاب و بهدنبال آن آسیب روده را ایجاد میکند.
التهاب زخمشونده رودهی بزرگ یا کولیت اولسراتیو (UC: Ulcerative Colitis) و بیماری کرون (Crohn’s disease) دو بیماری جدی از انواع التهاب روده (بیماریهای التهابی روده) هستند. کولیت اولسراتیو محدود به پسروده یا رودهی بزرگ است. اما بیماری کرون میتواند هر قسمتی از لولهی گوارش، از دهان تا مقعد، را درگیر کند؛ گرچه معمولا انتهای رودهی کوچک یا رودهی بزرگ یا هر دو را درگیر میکند.
اگر دچار IBD باشید، میدانید که معمولا این بیماری با شدت و ضعف دورهای همراه است. زمانی که التهاب شدید وجود دارد، بیماری فعال است و علائم التهاب روده ظهور میکنند. زمانی که میزان التهاب خفیف باشد یا التهابی وجود نداشته باشد، فرد علامتی ندارد و گفته میشود که بیماری خاموش شده است.
درمان بیماری کولیت اولسروز همراه با دارو درمانی است و در بعضی مواقع از جراحی هم استفاده میشود. در حال حاضر درمان قطعی برای کولیت اولسروز وجود ندارد و همچنین درمان بیماران کولیت اولسروز با هم متفاوت است. در روند درمان پزشکان از روشها و پروتکلهای متفاوتی برای درمان استفاده میکنند. پزشکان در درمان از داروهای ملایم درمانی شروع میکنند و آرام آرام به داروهای قویتر میرسند.
۲۵۰ هزار اروپایی و بیش از ۷۰۰ هزار آمریکایی از بیماری کرون رنج میبرند. تعداد بیماران مبتلا به التهاب مزمن روده در جهان چند میلیون نفر برآورد میشود که با علائم ناخوشایندی نظیر اسهال مکرر روبهرو هستند.
شرکت سویگو (Sovigo) قصد دارد با روشی دقیق، اقدام به هدفگیری این بیماری کند. این شرکت پیش از این، از فناورینانو برای کمک به شرکتهای فعال در حوزه مواد شیمیایی استفاده کرده است. در پروژهای جدید، این شرکت به دنبال استفاده از فناورینانو برای کمک به درمان بیماری گوارشی است.
بیشتر بخوانید: ساخت نسل جدیدی از رهایش دارو برای مقابله با سرطان
پاول میتولو میگوید: ما به دنبال کمک به افراد مبتلا به بیماری کولیت اولسراتیو و کرون بودیم بدون این که بخواهیم درمان جدیدی را ابداع کنیم؛ بنابراین به سراغ فناورینانو رفتیم تا از آن برای مدیریت دارو استفاده کنیم. ما در حال ساخت نانوکپسولهایی هستیم که اندازه آنها تقریبا ۱۰۰ نانومتر است. درون این کپسولها قرار است با داروهای رایج در بازار پر شود.
او درباره تفاوت این دارو با قرصهای خوراکی موجود در بازار میگوید: این قرصها در معده با استفاده از یک پوشش ویژه محافظت میشوند، نانوذرات در مراحل بعدی از قرص جدا میشوند و در فرآیند هضم وارد میشوند. بنابراین، حل شدن و رهایش دارو به آرامی و در محل موردنظر که بیماری در آنجا واقع شده، انجام میشود. بهمنظور توسعه این نوع نانوذرات، ما باید با بیماری روده آشنا باشیم و ویژگیهای آن را بدانیم.
داروهای معمولی پس از ورود به بدن پخش شده و بسیاری از اندامهای سالم را نیز تحت تاثیر قرار میدهند، اما این فناوری تنها بخش از پیش تعیین شده را هدف قرار میدهد. رهایش دارو از این قرص مبتنی بر فناورینانو به آرامی صورت میگیرد و در نتیجه، اثربخشی آن افزایش مییابد. ماحصل چنین سازوکاری، کاهش عوارض جانبی دارو است.
این شرکت قصد دارد تا پایان سال میلادی فاز مفهومی کار را به اثبات برساند و برای ثبت پتنت اقدام کند.
انتهای پیام/