به گزارش خبرنگار حوزه دفاعی امنیتی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از قطب‌های منطقه غرب آسیا در بین دریایی‌های خزر، خلیج فارس و دریایی عمان قرار گرفته و به همین خاطر از گذشته تا امروز موضوع حضور در دریا برای کشورمان بسیار مهم بوده است.

قوای دریایی ایران سابقه طولانی از زمان هخامنشیان دارد، اما به خاطر وجود حاکمان بی تدبیر گاه چنان ضعیف شده است که باور آن سخت مانند اتفاقی که در دوره پهلوی رخ داد، در این دوره با روی کار آمدن رضاخان که از سوی انگلستان پادشاه ایران شده بود تجهیزات غربی دوباره به سمت کشور روانه شدند؛ رضاخان میرپنج که سواد چندانی نداشت، در وابستگی کامل ابتدا تجهیزات را خرید و سپس نیرو‌هایی را برای آموزش به ایتالیا اعزام کرد.

پس از بازگشت نیرو‌های ایرانی از ایتالیا، اولین مرکز نیروی دریایی ایران نیز در شهر خرمشهر تشکیل شد، اما این مراکز و تجهیزات نیاز داشت تا نیرو‌های ایرانی هم پای کار بیایند و کار‌ها را هدایت کنند، اما باز هم این نیرو‌های خارجی بودند که به کشور وارد شدند و متخصصان ایرانی فقط نگاه می‌کردند.

رضاخان که کنار رفت این تصور وجود داشت با روی کار آمدن محمدرضا کمی از وابستگی ایران کم شود، اما این گونه نبود، محمدرضا هم، چون پدرش کشور را بیش از پیش به غرب وابسته کرد و تجهیزات، نفرات و قطعات را با هزینه‌های فراوان می‌خرید و این در حالی بود که جوانان کشور با وجود دانش فنیِ بالا گوشه‌گیر بودند، اما انقلاب اسلامی به همه این وابستگی‌ها پایان داد.

نیروی دریایی ارتش در دروان دفاع مقدس چندین عملیات بزرگ چون مروارید را انجام داد که نتیاج بسیار بزرگی هم برای کشور داشت، نتیجه این عملیات انهدام شناور رزمی عراق، سکو‌های نفتی البکر والامیه، محاصره کامل دریایی بنادر بصره، فاو و ام القصر، محروم شدن کامل عراق از دریا و از همه مهم‌تر نابودی بیش از ۹۰ درصدی نیروی دریایی این کشور بود.

پس از پایان جنگ ۸ ساله ایران و عراق، نیروی دریایی ارتش در گام اول توانست تجهیزات موجود خود، چون ناوشکن‌ها و زیردریایی‌ها را از نظر سامانه ارتقا دهد، اما نیاز به تجهیزات یشرفته‌تر باعث شد تا فرآیند طراحی تجهیزات مختلف را در پیش بگیرند که یکی از آن‌ها حوزه زیرسطح بود.

دانش ساخت زیردریایی و موشک‌های زیرسطحی چنان پیشرفته است که فقط در اختیار چند کشور قرار دارد و در حال حاضر نیز نام جمهوری اسلامی ایران به واسطه ساخت این ادوات در نیروی دریایی ارتش مانند نگین در میان این کشور‌ها می‌درخشد.

زیردریایی فاتح؛ غول ۵۰۰ تنی ایران در آب‌های بین‌المللی

زیردریایی کاملا بومی فاتح که اولین زیردریایی نیمه سنگین ایرانی محسوب می‌شود دارای ۵۲۷ تُن وزن و ۴۱۲ هزار قطعه و نتیجه ۴ میلیون و ۲۰۲ هزار نفر ساعت تلاش متخصصان و دانشمندان سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح با همکاری نیروی دریایی ارتش، دانشگاه‌ها و مراکز دانش بنیان است که پس از رونمایی در اختیار ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش کشور قرار گرفت.

غول ۵۲۷ تُنی ایران توان ماندن در دریا به مدت ۳۵ روز و در عمق بیش از ۲۰۰ متری را دارد و با موتور‌های توربو ژنراتور خود سرعتی بین ۱۱ تا ۱۴ نات را تولید می‌کند و با برخورداری از ۱۲ نوع سونار مختلف امکان پویش محیط اطراف خود را داشته و می‌تواند عمق، سرعت و صوت را تشخیص داده و حتی علیه نیرو‌های غواص دشمن نیز به‌طور مؤثر عمل کند.

فاتح ایرانی توانایی حمل موشک‌های زیرسطحی، موشک‌های دوش‌پرتاب سطح به هوا و همچنین امکان حمل نیرو‌های تکاور و رساندن آن‌ها به نقاط مورد نظر را نیز دارد و دارای ۴ مقر پرتاب اژدر‌های کالیبر ۵۳۳ میلی‌متری کروز نصر و دو اژدر رزرو بوده و توانایی حمل ۸ مین دریایی را نیز دارد.

زیردریایی غدیر، شناور چابک ایرانی

جمهوری اسلامی ایران بخاطر موقیعت حساس به تشکیل یگان زیرسطحی نیاز فراوان داشت و در همین راستا اقدام به طراحی زیردریایی در کلاس‌های مختلف کرد، دانشمندان و متخصصان ایران خوب می‌دانستند که علاوه بر زیردریایی‌های نیمه سنگین و سنگین باید براساس اقلیم و عمق خلیج فارس زیردریایی متناسب را تولید کنند که نتیجه آن تولد غدیر بود.

زیردریایی کلاس غدیر با طول حدود ۲۹ متر و حدود ۲متر و ۷۵ سانتیمتر در دسته زیرسطحی‌های میدجت یا همان زیردریایی‌های کوچک با وزن زیر ۱۵۰ تن قرار می‌گیرد که می‌تواند در کمتر از ۳۰ ثانیه از اسکله جدا و با سرعت فراوان به عمق برود.

نکته مهم در طراحی غدیر این است که این زیردریایی براساس شرایط خاص آب خلیج فارس و دریای عمان طراحی شده است؛ شرایط خاص آب خلیج فارس و پدیده‌های فیزیکی به خصوص آن از جمله چگالی بالای آب که در ابتدای ورود زیردریایی‌های روسی (کلاس کیلو) به ایران مشکلاتی را در فصول گرم سال برای آن‌ها ایجاد می‌کرد، در غدیر رفع شده است.

اژدر حوت؛ قاتل متجاوزان به مرز‌های دریایی ایران

اژدر حوت، یکی از مهم‌ترین موشک‌های ساخت ایران است. توان رزمی این موشک برابر با موشک VA-۱۱۱ Shkval ساخت روسیه است و تنها دو کشور ایران و روسیه فناوری لازم را برای ساخت چنین موشک‌های به دست آورده اند. سرعت متوسط این موشک چهار برابر اژدر معمولی زیر آبی است.

این اژدر قابلیت پرتاب از روی شناور و یا زیردریایی در عمق ۱۰۰ متری را دارد. با سرعت حدود ۵۰ نات (۹۳ کیلومتر بر ساعت) کپسول پرتاب خود را ترک می‌کند. با فرو رفتن در آب و رسیدن به عمق مناسب، موتور خود را روشن کرده و به سمت هدف راهی می‌شود.

شواهد به وضوح نشان می‌دهد که شناور‌های متوسط و بزرگ‌تر از متوسط هیچ شانسی برای فرار از اژدر حوت ندارند؛ بنابراین با شلیک دو اژدر حوت و باصرف هزینه دو میلیون دلار می‌توان به آمریکا، چهار میلیارد و پانصد میلیون دلار ضرر زد، یعنی ۹۰۰ برابر. البته هر ناو هواپیمابر در اطراف خود همیشه چندین کشتی جهت پشتیبانی تدارکاتی، نظامی و دفاعی دارد. با غرق شدن یک ناو هواپیما بر تمام ناوگان پشتیبانی آن آسیب پذیر می‌شوند و این دقیقا یعنی همان بلایی که نیروی دریایی ما در جنگ هشت ساله بر سر نیروی دریایی عراق آورد.

این تجهیزات با توجه به اثبات توانمندی نیروی دریایی و حضور مقتدرانه آن‌ها برای حفظ امنیت آبراه‌های بین المللی، اینک این نیرو با شایستگی قادر به تامین امنیت تمام مناطق تحت حاکمیت همچنین حفظ منافع کشورمان در افق دور دست در پهنه دریا‌ها به ویژه در اقیانوس هند و آب‌های مجاور است و بدون نیاز به حضور نیرو‌های خارجی قادر به تامین امنیت این مناطق است.

انتهای پیام/