به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، بیست و ششم اردیبهشت سال ۹۶ نوزادی به نام آرتین در سمنان متولد شد. طفل کوچکی که با تولدش شادی و شور زندگی را به خانه محقر امید و همسرش هدیه داد و امید هر روز صبح با این اشتیاق که زودتر به خانه برگردد و فرزندش را در آغوش بگیرد تا خستگی یک روز سخت را با خنده‌های آرتین از تن به در کند.

روز‌ها گذشت تا اینکه آرتین یک سال و نیمه شد و این در حالی بود که او هنوز نه قدرت نشستن داشت نه ایستادن بر روی پا‌های نحیفش و این موضوع پدر و مادر آرتین را بسیار نگران کرده بود؛ به همین دلیل آرتین را نزد پزشکی متخصص بردند تا علت را دریابند.

فقط خدا می‌داند که آن روز چه بر این زن و شوهر گذشت، وقتی شنیدند که فرزند دلبندشان بیمار است و همین بیماری سبب ناتوانی آرتین در نشستن و راه رفتن و حتی تکلم فرزندشان شده است.

وقتی پدر و مادر آرتین از آن روز سخت برای می‌گفتند ناراحتی به‌وضوح در چهره‌شان پیدا بود. نگرانی از آینده نامعلوم آرتین در لحن صدا و چشمانشان را به‌خوبی حس می شد. شرایط سختی که امید و همسرش از یک سال و نیم قبل تجربه کرده‌اند؛ به‌سادگی و در قالب این کلمات و جملات قابل توصیف و درک نیستند.

«نارسایی مخچه و انحراف ستون فقرات» بیماری آرتین سه‌ساله است و به گفته پزشکان متخصص این بیماری اگر به‌سرعت درمان نشود و اقدامات لازم برای بهبود این بیماری از عمل و خرید تجهیزات لازم برای درمان آرتین فراهم نشود، ممکن است امید به راه رفتن و ادامه زندگی در شرایط عادی مثل همه من و شما، برای آرتین کوچک و دوست‌داشتنی که خیلی زود روی ناخوش زندگی را به خودش دید، ناممکن کند.

عمل آرتین هزینه زیادی می‌خواهد

مشکلی که در حال حاضر پدر آرتین با آن مواجه است، مشکل بی‌پولی و عجز و ناتوانی از خرید تجهیزات پزشکی لازم و استاندارد برای آرتین است.

آرتین برای نشستن نیاز به کمربند مخصوص و برای ایستادن و راه رفتن نیاز به کفش طبی مناسب و عصایی استاندارد دارد.

عمل جراحی آرتین هزینه‌بردار است و علاوه بر آن گرفتن آزمایش ژنتیک نیاز به هزینه‌ای چند میلیون تومانی دارد. کمربند مخصوص نشستن آرتین هر چند ماه یک‌بار باید تعویض شود و این کمربند نیز حدود سه میلیون تومان هزینه دارد.

پدر آرتین در حال حاضر به کمک یکی از دوستانش عصایی برای آرتین ساخته است که البته استاندارد نیست و به دلیل مشکل مالی فراوان از تهیه کفش طبی نیز منصرف شده است.

امیدمان بعد از خدا به حضرت ابوالفضل است

از امید پدر آرتین آرزویش را پرسیدم، در جواب می‌گوید: «ابوالفضلم راه برود»؛ گفتم چرا می‌گویید «ابوالفضل» گفت از زمانی که متوجه بیماری فرزندمان شدیم او را به این نام صدا می‌زنیم؛ امیدمان اول به خدا و بعد به حضرت ابوالفضل العباس (ع) است که دستان کوچک فرزندمان را بگیرد تا او هم مثله بچه‌های دیگر بتواند راه برود، بدود، بازی کند و ...

او با بیان اینکه امید به لطف و کرم خداوند متعال دارد می‌گوید: آرزو دارم شادی و نشاط بار دیگر به خانه ما بازگردد.

پدر آقا ابوالفضل «آرتین» اضافه کرد: از کمیته امداد امام خمینی (ره) به دلیل همه همراهی‌ها و کمک‌هایشان تشکر می‌کنم و درخواست من از مسئولان بهزیستی این است که نگاه ویژه‌ای داشته باشند تا مشکل فرزندم هر چه زودتر حل شود.

در حین تهیه گزارش متوجه شدیم کمربندی که در حال حاضر برای نشستن ابوالفضل «آرتین» استفاده می‌شود، کوچک‌شده است و امید ناچار است تا زمان تهیه کمربندی که متناسب با سایز کمر فرزندش است، از آن به‌اجبار استفاده کند؛ و این‌ها قسمتی از مشکلات این روز‌های خانواده‌ سه‌نفره در همسایگی من و شماست.

به امید روزی که با قلب پرمهر مردم سرزمینم شاهد راه رفتن آقا ابوالفضل «آرتین» کوچک امید و همسرش باشیم؛ و چه زیبا سعدی شیرازی می‌گوید:

«چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضو‌ها را نماند قرار»

منبع: تسنیم

انتهای پیام/ب