به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ویتامینها مواد عالی هستند که در بیشتر مواد غذایی به مقدار جزئی وجود دارند. گرچه نیاز روزانه بدن به هر یک از ویتامینها کم است، ولی برای ادامه حیات، رشد و تولید مثل، وجود این مقدار کم ضروری و اساسی است. ویتامینها در منابع غذایی حیوانی و گیاهی وجود دارند.
نقش و تاثیرات ویتامینها در بدن:
هریک از ویتامینها در بدن ما نقش جداگانهای بهعهده دارند. ولی بهطور کلی نقش ویتامینها در بدن را بهصورت خلاصه میتوان چنین بیان کرد:
کمک به رشد
حفظ سلامت بدن
کمک به تولید مثل و نسلهای سالم
مقاومت در برابر عفونتها و تضمین سلامت بافتها
شرکت در واکنشهای عصبی و روانی
دخالت در واکنشهای متابولیسم (سوخت و ساز) مواد که از همه مهمتر است.
اشتهاآور
منابع غذایی ویتامینها:
ویتامین A: این ویتامین ماده زرد کمرنگی است و در غذاهای حیوانی بیشتر از گیاهی یافت میشود.
منبع غذایی این ویتامین عمدتا در کبد حیوانات بهخصوص کبد بعضی ماهیها، در چربی شیر و تخممرغ، سبزیها، هویج، اسفناج و کدو تنبل است.
ویتامین D: این ویتامین نقش هورمون را در بدن بازی میکند و فقط یک ویتامین نیست. برخلاف دیگر ویتامینها، این ویتامین در طبیعت بهصورت فراوان یافت نمیشود و در غذاهایی مثل ماهیها بهویژه ماهی آزاد، ماهی تن، ماهی شیر و ساردین و نور خورشید یافت میشود.
ویتامین K: ویتامین انعقاد خون که وجود آن برای بدن حیاتی است. در منابعی همچون کاهو، اسفناج، گلکلم، گوجه فرنگی، سیبزمینی، جگر حیوانات و زرده تخممرغ یافت میشود.
ویتامین E: نام دیگر این ویتامین؛ ویتامین توالد و تناسل است و در پیشگیری از بیماریهای قلبی - عروقی و سرطان و سقط جنین در دوران حاملگی کمک میکند. این ویتامین را در منابع غذایی زیر میتوان بهدست آورد:
روغن نباتی، سبزیها، گوجه فرنگی، سبزیهای برگدار سبز، تخممرغ، کره نباتی
نکته جالب توجه این که روغن ماهی اصلا ویتامین E ندارد.
ویتامین C: معروفترین و نامآشنا در بین عموم مردم، حیوانات از طریق گلوکز قادر به ساختن این ویتامین در بدن خود هستند، ولی انسان، میمون و خوکچه هندی باید آن را از طریق غذای مصرفی خود به طور روزانه و مرتب دریافت کنند.
منابع غذایی این ویتامین:
سبزیها، میوهها، گروه مرکبات، گوجه فرنگی، فلفل، جعفری، اسفناج، کلم پیچ و از میوهها (طالبی، توتفرنگی، هندوانه، گریپفروت، لیموترش، کیوی، پرتقال و...) غنی از ویتامین C هستند.
ویتامینهای گروهB: ویتامینهایی که از نظر تغذیهای از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
ویتامین B۱: این ویتامین از ماده حاوی گوگرد تشکیل شده و بهعنوان ضدالتهاب عصبی شناخته میشود.
منابع غنی از این ویتامین:
مخمر آبجو، جوانه گندم، زرده تخممرغ، غلات و نان.
ویتامین B۲: منابع غذایی حاوی این ویتامین شامل جگر، قلوه، شیر و لبنیات کم چرب یا بدون چربی، قارچ، سبزیهای برگدار سبز مثل اسفناج میشود.
ویتامین B۶:به طور کلی از کم خونی وناراحتیهای عصبی مختلف جلو گیری میکند. منابعی مثل سیب زمینی، جو، باقلا، جوانه گندم، موز، حبوبات، مخمرها و برخی سبزیها، دل، جگر و قلوه حاوی این ویتامین است.
ویتامین B۱۲: مانند ویتامین B۶ از کم خونی و ناراحتیهای عصبی مختلف جلو گیری میکند. این ویتامین فقط از منابع حیوانی یافت میشود و گیاهان قادر به ساختن این ویتامین نیستند.
منابع حیوانی این ویتامین (جگر، قلوه، گوشت ماهی و تخممرغ) حاوی این ویتامین هستند.
ویتامین P.P یا نیاسین: از گروه ویتامینهای B محسوب میشود.
کمبود این ویتامین باعث خستگی، سردرد، پشت درد، از دست دادن اشتها و قرمز و براق شدن زبان به طوری که کل دهان درد میکند و عمل خوردن را مشکل میسازد. منابع غنی این ویتامین عبارتند: سبوس برنج، انواع مخمرها، گوشت ماهی و ماکیان، حبوبات و بعضی از سبزیها.
اسید فولیک (فولات): یکی دیگر از ویتامینهای گروه B است؛ و میتوان به صورت حیوانی و گیاهی یافت کرد.
منابع غذایی اسید فولیک:
برگهای سبز مانند کاهو، کلم، اسفناج و در منابع حیوانی مانند جگر، گوشت و ماهی وجود دارد.
بیوتین: این ویتامین هم از خانواده گروه B بهشمار میرود و در مواد غذایی به صورت ناچیز وجود دارد. در منابع غذایی همچون دانه غلات سبوسدار، تخم پرندگان، سفیده تخممرغ، حبوبات و مغزها (آجیل) یافت میشود.
منبع: روزنامه جام جم
انتهای پیام/