محمدرضا سلمانی عبیات پژوهشگر تاریخ اسلام در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، با بیان اینکه حضرت فاطمه (س) زنی است که این نور نبوت و نور امامت را جمع کرده است گفت: به معنی دیگر او تنها زنی است که مکانی خاص و بی نظیر در قلب پیامبر (ص) داشت و هیچ زنی در این خصوص با ایشان برابری نکرده و نمی‌کند که این موضوع نه تنها به دلیل این بود که او دختر پیامبر (ص) بود، بلکه او سرور زنان هردو جهان بود.

او با بیان اینکه حضرت زهرا (س) در ۲۰ جمادی الثانی سال پنجم بعثت پیامبر اکرم (ص) دیده به جهان گشود، افزود: ولادت حضرت زهرا (ص) زمانی اتفاق افتاد که شراره‌های آتش حقد و کینه قریشیان هر روز نسبت به مسلمانان و شخص پیامبر (ص) و حضرت خدیجه (س) بیشتر می‌شد، به گونه‌ای که هنگامی که لحظات سخت زایمان و ولادت حضرت به وقوع فرارسید، هیچکدام از زنان قریش حکومت به بالین حضرت خدیجه (س) نیامدند و او را تنها گذاشتند.

عبیات آغاز انتشار رسالت بزرگ پیامبر (ص) را همزمان با نخستین سال‌های زندگی حضرت زهرا (س) دانست و اظهار کرد: این شرایط فرصت رشد و فراگیری تعالیم ویژه آن حضرت را فراهم نمود و آن حضرت سال‌های سخت شعب ابی‌طالب را در حالی سپری کرد که هنوز کودک بود و سختی‌های گرسنگی را از همان آغاز با جان خود چشید.

پژوهشگر تاریخ اسلام، الگو گیری از شخصیت حضرت زهرا (س) را نیاز جامعه کنونی به ویژه بانوان دانست و ادامه داد: اگر ما رفتارمان، گفتارمان و سیره زندگیمان با توجه به گفتارها، رفتار‌ها و سیره زندگی این بانوی بزرگ اسلام تنظیم کنیم، در زندگی به سعادت دست پیدا خواهیم کرد، چرا که حضرت زهرا (س) نسخه ناطق از قرآن کریم و شاهد این امر هم از عمل به فرمایشات قرآن کریم در سیره اهل بیت است.

این نویسنده تاریخ اسلام با بیان اینکه حضرت صدیقه طاهره (س) در دامان مادری به دنیا آمد که خود را فدای رسالت بزرگ پیامبر (س) کرده بود و برای آن حضرت الگویی والا بود، بیان داشت: نشانه‌های واضحی از این الگو گیری حضرت زهرا از ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام را در تاریخ مشاهده می‌کنیم.

محمدرضا سلمانی عبیات صبوری حضرت فاطمه (س) در مقابل رنج‌ها و دشمنی‌های قریشیان و کافران را نمونه‌ای از سیره آن حضرت دانست و تصریح کرد: یکی از این موارد لیله المبیت است که آن حضرت محاصره شدن منزل در خود را توسط کافران مشاهده کرد و داغ فراق پدر را هنگامی که دختر بچه‌ای بیش نبود کشید تا آن که بار دیگر در مدینه به آغوش پدر مهربانش بازگشت.

انتهای پیام/گ