به گزارش خبرنگار گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، اگر قرار باشد جدول رده بندی نوابغ تاریخ شطرنج را مرتب کنیم، نام ویلهلم اشتاینیتس اتریشی را می‌توانیم در رده چهارم این جدول قرار داد.

اشتاینیتس در یک بازه زمانی هشت ساله از ۱۸۸۶ الی ۱۸۹۴، قهرمان بلامنازع و بی رقیب مسابقات قهرمانی جهان بود. در سال ۱۸۶۶ و پس از باختی که اشتاینیتس به آدولف اندرسون تحمیل کرد، تاریخ نویسان شطرنج به او لقب قهرمان شطرنج جهان را دادند.

اعجوبه اتریشی شطرنج جهان نه تنها قهرمانی‌های متعددی کسب کرده، بلکه به پیشرفت شطرنج مدرن کمک‌های بسیار زیادی کرده است. از این جهت می‌توان گفت او لیاقت حضور در جدول برترین شطرنج بازان جهان را دارد.

تقریبا تا سال ۱۹۷۳، در بازی‌ها از شیوه تمام تهاجمی سنتی استفاده می‌شد، اما در همان سال ویلهلم یک شیوه جدید در بازی خود به نمایش گذاشت. شیوه‌ی جدید او بازی پوزیسیونی و علمی بود که با شیوه معمول آن روز‌ها در تضاد و تعارض کامل بود. همین موضوع کافی بود تا بسیاری با آن مخالفت کنند و این شیوه را بزدلانه بخوانند.

البته در اوایل دهه ۹۰ میلادی همان شیوه‌ای که روزگاری بزدلانه خوانده می‌شد، به عنوان یک شیوه برتر در بازی‌های شطرنج جای خود را در این رشته پیدا کرد و نسل جدید شطرنج بازان از این روش استفاده کردند.

ویلهلم اتریشی به شکلی حرفه‌ای و در تمام اروپا شطرنج بازی می‌کرد. همین روند کافی بود تا او را مورفی اتریشی بنامند و به این نام معروف شود. (پل مورفی یک شطرنج باز به نام و معروف بوده است)

مورفی اتریشی در سال ۱۸۶۶ به لندن مهاجرت کرد و در محل اقامت جدید خود، تمامی شطرنج بازان را مغلوب کرد.

بزرگترین پیروزی این شطرنج باز اتریشی زمانی بود که در سال ۱۸۶۶ توانست آدولف اندرسون را شکست دهد. بعد از بازنشستگی پل مورفی، اندرسون بهترین شطرنج باز فعال جهان شد.

ویلهلم مورفی، در طول ۳۰ ساله، یکی از نقاط اوج دست نیافتی در شطرنج جهانی محسوب می‌شد. این زمان یک شاهکار است که پس از او، هیچ شطرنج باز دیگری نتوانسته است به نام خود ثبت کند.

از دیگر نکات قابل توجه در زندگی حرفه‌ای ویلهلم اتریشی، می‌توان به این موضوع اشاره کرد که او در فاصله زمانی سال‌های ۱۸۷۳ تا ۱۸۸۲ فقط در یک مسابقه رسمی شرکت کرد و در آن مسابقه برابر بلکبورن دست به مهره شد و با نتیجه استثنایی ۷ - صفر به پیروزی رسید.

پس از این برد در همان سال بازی در مسابقات رسمی شطرنج را دوباره آغاز کرد و در یک تورنمنت به طور مشترک مقام اول را به دست آورد.

البته این تورنمنت سخت‌ترین مجموعه مسابقات تاریخ شطرنج بوده است.

از دیگر نقاط ماندگار در زندگی این شطرنج باز، رویارویی با رقیبی سرسخت به نام زوکرتورت است. او در این بازی، شروع خوبی نداشت و ۴ - یک از رقیب عقب افتاد، اما با عملکرد فوق العاده و حیرت انگیز توانست بازی باخته را ببرد و عنوان قهرمانی را کسب کند.

او در هشت سال پس از این اتفاق با غلبه بر دیگر حریفان تلاش کرد تا عنوان قهرمانی را برای خود حفظ کند، اما سرانجام سال ۱۸۹۴ امانوئل لاسکر عنوان قهرمانی را از او ربود.

مورفی اتریشی در سال‌های بعدی و در مسابقه‌ای که در سال ۱۸۹۷ برگزار شد، برای کسب عنوان قهرمانی که لاسکر از او گرفته بود، تلاش زیادی کرد، اما نتوانست موفقیتی کسب کند.

از دیگر خدمات مهم او به دنیای شطرنج، نقش پررنگ و مفیدش در قانونمند کردن مسابقات قهرمانی شطرنج بود.

نقطه پایانی زندگی این اعجوبه شطرنج، تلخ و بسیار ناراحت کننده است. مورفی اتریشی که تسلط سی ساله بر عنوان قهرمانی شطرنج دنیا داشت، سرانجام در فقر دنیا را ترک کرد و اینگونه یک پایان بسیار تلخ برای یک اعجوبه بزرگ شطرنج در جهان رقم خورد.

انتهای پیام/