به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در گذشته گوشی های اندرویدی ارزان قیمت و پایین رده، عملکرد بسیار بدی داشتند و علاوه بر تعلل بسیار در انجام فرامین، حافظه رم و داخلی آن ها به دلیل محدودیت ظرفیت، خیلی سریع پر می شد. اما امروزه به دلیل افزایش قدرت دستگاه های بالارده و همچنین رشد فناوری در حوزه های مختلف، شاهد تغییرات محسوسی در عملکرد این دستگاه ها هستیم. در این بین می توان با توجه به چند نکته ساده، بهترین گوشی ارزان قیمت موجود در بازار را خریداری کرد.
بیشتربخوانید: ۴ نکته مهم برای اینکه در خرید لپتاپ کلاه سرمان نرود
در حال حاضر می توان از یک گوشی ارزان قیمت، عملکرد قابل قبولی را انتظار داشت. اگرچه این گوشی های هوشمند ظرفیت حافظه داخلی و رم زیادی ندارند و یا قادر نیستند تصاویر با کیفیتی را به ثبت برسانند، اما بازهم برای انجام فعالیتهای روزمره مناسب به نظر می رسند و در بسیاری از مواقع از آنچه انتظار داریم بهتر عمل می کنند.
با توجه به این توضیحات، به نظر می رسد کاربران این روزها بیش از هر زمان دیگری به خرید یک گوشی ارزان قیمت علاقه مند شده باشند. اما به راستی در خرید این گوشی ها بهتر است به چه مواردی توجه داشته باشیم و کدام یک از ویژگی ها را مهم تر از بقیه بدانیم؟
عملکرد
در محدوده قیمت 100 دلار که معمولاً گوشی های ارزان در این رده دسته بندی می شوند، به ندرت امکان دسترسی به یک تراشه هشت هسته ای وجود دارد. معمولاً حضور چهار هسته Cortex-A53 یا نسل قبل تر از آن یعنی Cortex-A7 در تراشه موجود در این گوشی های هوشمند محتمل تر است.
البته ممکن است گهگاه شرکتهای چینی با ایدههایی بسیار جذاب، محصولات تک و خاصی را با پردازنده 8 هستهای متعلق به یک یا دو سال گذشته و قیمت زیر 100 دلار عرضه کنند که باز با این حال نیز کیفیت عملکرد آنها بیشتر از رقبای چهار هستهایشان خواهد بود.
تراشه های بهره مند از این هسته های پردازشی، دسترسی به یک عملکرد نسبتاً راضی کننده را برای کارهای روزانه نظیر شبکه های اجتماعی، جستجو در فضای وب و... تضمین می کنند. با این وجود ممکن است در گاهی از اوقات شاهد کندی عملکرد هنگام انجام بازی و یا بارگذاری دادههای وسیع روی گوشی و برنامههای در حال اجرا باشیم.
مطمئناً گوشی های ارزان قیمت اگر دارای هشت هسته پردازشی باشند، سرعت و عملکرد بهتری را فراهم می کنند؛ اما همانطور که گفتیم این هشت هسته نیز از نوع Cortex-A53 هستند که مصرف انرژی پایینی داشته و در عوض قدرت چندان زیادی در دسترس کاربران خود قرار نمی دهند. از سوی دیگر امکان اجرای بازی های گرافیکی جدید بر روی گوشی های بهره مند از این تراشه ها وجود ندارد و کاربران تنها امکان اجرای بازی های دو بعدی و یا سه بعدی سطح پایین را خواهند داشت.
گوشی های ارزان قیمت و 100 دلاری موجود در بازار معمولاً یک یا دو گیگابایت حافظه رم را در اختیار دارند و طبیعتاً باید گوشی هوشمندی در این گروه خریداری شود که دارای دو گیگابایت حافظه است. به این ترتیب کاربران می توانند در هر لحظه تعداد برنامه های بیشتری را به اجرا در آورند و با خیال راحت تری میان آن ها جا به جا شوند. کمبود ظرفیت حافظه رم در گوشی های ارزان قیمت سبب می شود که پس از بازکردن چند برنامه مختلف، آن ها به صورت خودکار غیرفعال و بسته شوند.
انتخاب سیستم عامل Android Go برای حضور در گوشی های ارزان قیمتی که تنها دارای یک گیگابایت حافظه رم هستند ایده بسیار خوبی است. اگر قصد دارید یک گوشی با ظرفیت حافظه رم پایین خریداری کنید، حتماً از حضور سیستم عامل Android Go بر روی آن مطمئن شوید. Android Go یک نسخه سبک شده از سیستم عامل اندروید است که می تواند به راحتی بر روی دستگاه های دارای حافظه رم محدود به فعالیت بپردازد.
توصیه می شود حتماً در هنگام انتخاب یک گوشی ارزان قیمت، به سراغ گوشی های دارای تنها 512 مگابایت حافظه رم نروید؛ چرا که امکان اجرای نسخه های جدید از سیستم عامل اندروید و همچنین بسیاری از برنامه های پرطرفدار و پرکاربرد بر روی آن ها وجود ندارد.
حافظه داخلی
گوشی های پایین رده و ارزان قیمت معمولاً دارای حافظه داخلی محدودی هستند؛ به همین دلیل است که عموماً نمی توان حافظه های با ظرفیت 64 یا 32 گیگابایت را بر روی آن ها پیدا کرد. همچنین تنها تعداد کمی از این دستگاه ها حافظه با ظرفیت 16 گیگابایت را در اختیار کاربران خود قرار می دهند.
توصیه می شود کاربران در هنگام خرید این گوشی ها، حتماً دستگاه هایی را انتخاب کنند که حداقل دارای 16 گیگابایت حافظه داخلی است؛ چرا که امروزه عکس ها، ویدیوها، دیتای برنامه ها و دیگر اطلاعات، حجم نسبتاً زیادی دارند و خیلی زود این ظرفیت محدود را اشغال می کنند.
به عنوان جایگزین، حافظه داخلی با ظرفیت 8 گیگابایت نیز می تواند برطرف کننده نیاز بسیاری از کاربران باشد؛ به شرطی که تصاویر و ویدیوها بر روی کارت های حافظه ذخیره شوند و ار سرویس های ابری نظیر Google Photos و Google Play Music نیز برای ذخیره سازی اطلاعات استفاده شود.
چیزی در حدود 150 تا 200 فایل موسیقی می توانند ظرفیتی در حدود یک گیگابایت را اشغال کنند؛ به همین دلیل توصیه می شود در ذخیره سازی این فایل ها بر روی گوشی های پایین رده کمی وسواس به خرج دهید.
یک سیستم عامل می تواند چیزی در حدود دو یا سه گیگابایت از ظرفیت حافظه داخلی یک گوشی هوشمند را اشغال کند. این موضوع سبب می شود که هیچگاه در این محصولات امکان دسترسی به 16 یا هشت گیگابایت حافظه داخلی وجود نداشته باشد. برنامه هایی نظیر Facebook، YouTube یا اینستاگرام نیز بخشی از اطلاعات دریافتی از اینترنت را بر روی حافظه داخلی گوشی های هوشمند ذخیره می کنند. این موضوع نیاز به پاک سازی مرتب حافظه کش برنامه های مختلف را به خوبی نشان می دهد؛ به ویژه هنگامی که از یک گوشی با ظرفیت حافظه پایین استفاده می شود.
بخش اعظمی از گوشی های ارزان قیمت و 100 دلاری موجود در بازار از شیار حافظه microSD بهره می برند و به کاربران خود اجازه می دهند به جز حافظه داخلی هشت یا 16 گیگابایتی، به حافظه اضافه دیگری نیز دسترسی پیدا کنند. به دلیل محدودیت حافظه داخلی در این رده از گوشی های هوشمند، به هیچ وجه خرید یک دستگاه بدون شیار حافظه به کاربران توصیه نمی شود.
صفحه نمایش
مطمئناً امکان دسترسی به صفحات نمایش با وضوح Full HD در این محدوده قیمت از گوشی های هوشمند وجود ندارد. در حال حاضر گوشی های پایین رده و ارزان قیمت موجود در بازار از نمایشگرهای با وضوح 480p یا 540p بهره می برند. می توان به ندرت در بین گوشی های با قیمت نزدیک به 100 دلار، شاهد حضور نمایشگرهای با وضوح 720p نیز بود. گوشی شیائومی Redmi 6A یک نمونه خوب از این گوشی های هوشمند است.
ابعاد صفحه نمایش یکی از معدود بخش هایی است که خریداران گوشی های پایین رده و ارزان قیمت نیازی به نگرانی در مورد آن ندارند. می توان در بین این رده از محصولات، شاهد حضور نمایشگرهای با ابعاد 4 تا 6 اینچ و حتی فراتر از آن بود؛ اما تنوع در میان محصولات با نمایشگر عریض، کمتر است. باید توجه داشت که هرچه ابعاد صفحه نمایش بزرگ تر باشد، اهمیت وضوح تصویر نیز در آن بیشتر از قبل خواهد بود.
یک نمایشگر 4 اینچی می تواند در وضوح 960 در 540 پیکسلی به میزان قابل قبولی واضح باشد و تصاویر با کیفیتی را به نمایش بگذارد؛ اما یک پنل 6 اینچی با همین وضوح مطمئناً تصاویر را به صورت تار و ناواضح به نمایش خواهد گذاشت.
پنل های با وضوح 480p یا 540p می توانند بر روی نمایشگرهای 4 اینچ تصاویر با کیفیتی را به نمایش بگذارند؛ چرا که پیکسل های آن ها در یک محدوده نسبتاً کوچک متمرکز شده است. اما همین پنل ها اگر بر روی یک نمایشگر 5.5 اینچ یا بزرگ تر مورد استفاده قرار بگیرند، دیگر نمی توانند کیفیت خود در حالت قبل را فراهم کنند؛ چرا که به منظور قرارگیری در این نمایشگرها، پیکسل های موجود آن ها باید کشیده شود. اگر کیفیت تصاویر نمایش داده شده در گوشی های هوشمند در اولیت قرار دارد، پنل های با وضوح 720p می تواند بهترین انتخابِ شما در بین گوشی های ارزان قیمت و 100 دلاری باشد.
استفاده از نمایشگرهای AMOLED در گوشی های ارزان قیمت و پایین رده نیز رایج نیست؛ چرا که این پنل های نمایش معمولاً در گوشی های گران قیمت و بالارده به کار گرفته می شوند. این موضوع سبب شده است که عمده اسمارت فون های عرضه شده در این رده دارای نمایشگر LCD باشند.
دوربین
در طی سال های اخیر دوربین های دوگانه و سه گانه، گوشی های هوشمند را قبضه کرده اند؛ اما حضور آن ها در میان اسمارت فون های ارزان قیمت و پایین رده به ندرت صورت می گیرد. اگر دوربین های دوگانه را در گوشی های ارزان قیمت یافتید، مطمئن باشید که در بهترین حالت یکی از سنسورهای آن دارای وضوح VGA یا 2 مگاپیکسلی است.
گوشی های ارزان قیمت موجود در بازار معمولاً از دوربین های متشکل از یک سنسور 5 تا 13 مگاپیکسلی بهره می برند. نباید انتظار داشت که این گوشی های هوشمند، در قیاس با محصولات رده بالای موجود در بازار، عکس های با کیفیت مناسبی را به ثبت برسانند؛ چرا که آن ها دارای سنسورهای ارزان قیمت و کوچکی هستند و نمی توانند در هر لحظه نور زیادی را از محیط جمع آوری کنند.
تقریباً تمامی گوشی های ارزان قیمتی که این روزها در بازار یافت می شود، فاقد قابلیت OIS یا سیستم لرزش گیر اپتیکی است. چرا که تجهیز گوشی های هوشمند به این قابلیت سبب افزایش هزینه تولید آن ها می شود. قابلیت OIS به دوربین های عکاسی اجازه می دهد که بتوانند شاتر خود را برای مدت زمان بیشتری باز نگه دارند و در نتیجه با جمع آوری نور بیشتر، تصاویر واضح تر و با کیفیت تری را به ثبت برسانند. OIS همچنین می تواند با حذف اثرات مخرب حاصل از لرزش دست ها، به گوشی های هوشمند در ثبت بهتر ویدیوها کمک کند.
اگرچه قابلیت OIS در گوشی های 100 دلاری بسیار نایاب است، اما بازهم این دستگاه ها در ثبت تصاویر برای استفاده در شبکه های اجتماعی یا خواندن کدهای QR، عملکرد موفقی دارند. در حال حاضر، تصاویر ثبت شده توسط دوربین موجود در بخشی از این گوشی های پایین رده را می توان به سادگی با نمونه های مشابه بدست آمده از محصولات میان رده به مقایسه گذاشت.
گوشی های هوشمند 100 دلاری همچنین معمولاً در دوربین ثانویه یا سلفی خود، یک سنسور 2 تا 8 مگاپیکسلی را جای می دهند. همچون دوربین اصلی، دوربین سلفی این گوشی های هوشمند هم از سنسورهای کوچکی بهره می برد که امکان ثبت تصاویر با کیفیت را از آن سلب می کند. تنها می توان عملکرد دوربین سلفی این دستگاه ها را در موقعیت های کاملاً روشن و آفتابی مناسب دانست. نباید انتظار داشت که این دوربین های سلفی بتوانند تصاویر پرتره را هم به ثبت برسانند؛ چرا که این قابلیت تنها در گوشی های گران قیمت و رده بالا یافت می شود.
طول عمر باتری
عموماً می توان در گوشی های 100 دلاری و ارزان قیمت، باتری های با ظرفیت 2000 تا 3000 میلی آمپر ساعتی را یافت. ترکیب نمایشگرهای با وضوح پایین و تراشه های با مصرف بهینه انرژی با این باتری ها، شارژدهی یک روزه (برای چک کردن شبکه های اجتماعی، پخش موسیقی و همچنین دریافت و ارسال ایمیل) را برای کاربران به ارمغان می آورد.
در این محدوده قیمت حتی می توان اسمارت فو ن هایی را خریداری کرد که باتری های با ظرفیت بهتر و در حدود 4000 یا 5000 میلی آمپر ساعتی را در خود جای داده اند. گوشی نوکیا 2 یکی از مهم ترین این محصولات است که برخلاف محصولات هم رده خود، یک باتری قدرتمند و با ظرفیت بالا را در اختیار دارد. می توان با در اختیار داشتن این باتری با ظرفیت عالی، یک شارژدهی دو روزه را از گوشی پایین رده خود انتظار داشت.
به نظر می رسد برای یک گوشی پایین رده، باتری با ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعت انتخاب خوبی است؛ به ویژه اگر قصد دارید از این گوشی برای مدت ها استفاده کنید و باتری نیز قابلیت جداشدن از آن را ندارد، اهمیت این انتخاب بیشتر خواهد بود. باید توجه داشت که باتری موجود در گوشی های هوشمند رفته رفته ظرفیت و قدرت خود در شارژدهی را از دست می دهند؛ به همین دلیل بهتر است در ابتدا گوشی را انتخاب کنیم که شارژدهی مناسبی دارد.
قابلیت های اضافی
با توجه به اینکه معمولاً گوشی های ارزان قیمت و 100 دلاری تنها دارای امکانات و قابلیت های پایه هستند، نباید انتظار داشت که بدنه آن ها ضد آب و ضد گرد و خاک باشد. همچنین با پرداخت این هزینه، انتظار برای در اختیار داشتن اسمارت فونی که دارای قابلیت شارژ بی سیم و یا پورت USB Type-C است بیهوده به نظر می رسد. با وجود این، بخشی از گوشی های پایین رده هستند که به دلیل در اختیار داشتن قابلیت های اضافه، نظیر سنسور شناسایی اثر انگشت یا ارتباط بلوتوث 5.0، محصولاتی ویژه و برجسته محسوب می شوند. معمولاً میزان ارزش خرید در برابر قیمت، در این دستگا ه ها به حداکثر مقدار خود می رسد.
به جرأت می توان گفت که اطلاعات بیان شده در بالا، مهم ترین نکاتی است که خریداران گوشی های پایین رده و ارزان قیمت باید به آن توجه کنند. اگر فکر می کنید نکته ای در مطلب بالا جا مانده است، می توانید آن را در بخش نظرات با ما و دیگر کاربران در میان بگذارید.
منبع: شهر سخت افزار
انتهای پیام/
« هیچ گرونی بی حکمت نیست،هیچ ارزونی بی علت »