به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  سرلشکر محمد‌حسین آیرم در سال ۱۲۶۱ هـ. ش متولد شد. او پس از تحصیلات مقدماتی، به روسیه رفت و در مدرسه نظام آن کشور، آموزش دید. او در سال ۱۳۱۰، به جای سرتیپ فضل‌ا... زاهدی، به ریاست شهربانی که در آن روزگار، نظمیه نام داشت، منصوب شد و مدتی بعد، واحد پلیس سیاسی (اداره اطلاعات شهربانی) را دایر کرد.

آیرم حدود پنج سال، رئیس کل تشکیلات نظمیه ایران بود. او در ۱۳۱۲، درجه سرلشکری گرفت و قدرت فوق‌العاده‌ای به دست آورد؛ به ویژه پس از عزل، تعقیب، حبس و مرگ تیمور تاش و سردار اسعد بختیاری که اولی وزیر دربار و دومی وزیر جنگ بود، قدرت آیرم افزایش یافت؛ به طوری که نخست‌وزیر و رئیس مجلس، از او دستور می‌گرفتند.

با این حال، آیرم می‌دانست که رضاخان، ظهور و بروز افراد قدرتمند را در اطراف خود، بر نمی‌تابد. به همین دلیل، می‌دانست به زودی سراغ او هم خواهد آمد و سرنوشتی بهتر از تیمورتاش، سردار اسعد، اسدی متولی‌باشی و نصرت‌الدوله نخواهد داشت. با چنین رویکردی، آیرم نقشه گریز از کشور را کشید و در نیمه دوم سال ۱۳۱۴، دست به تمارض زد و مدعی شد که سخت بیمار است و حتی وانمود می‌کرد قدرت تکلم ندارد و به همین دلیل، باید برای معالجه به اروپا برود.

او برای جلب رضایت و موافقت رضاخان، به وی گفت که قصد دارد هدایای فراوانی با خود به سوئیس ببرد و آن‌ها را به ولیعهد (محمد‌رضا پهلوی که در آن کشور ظاهراً سرگرم تحصیل بود) تقدیم کند.

آیرم با این تمهیدات، موفق شد از رضاخان برای خروج از کشور کسب اجازه کند و در ۲۹ آبان ۱۳۱۴ از ایران خارج شود. او دیگر به ایران بازنگشت و در ۱۱ فروردین ۱۳۲۷، پس از عمل جراحی در یکی از بیمارستان‌های آلمان، در ۶۵ سالگی درگذشت.

منبع: خراسان

انتهای پیام/