به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، تصویری که زمانۀ ما از آدم موفق ساخته است، کسی است که صبح تا شب کار میکند تا پول دربیاورد و بعد آن پول را خرج کالاهای پرزرق و برق و سفرهای ماجراجویانه و دوباره بیشتر کار کند تا بیشتر پول دربیاورد تا بیشتر خرج کند. این چرخه پایانی ندارد. جایی وجود ندارد که اگر به آن برسی، دیگر بتوانی نفس راحتی بکشی و آرام بگیری. مشخصۀ زندگی مُدرن آن است که همیشه سر خط باشی، همواره بکوشی حداکثر تجربۀ ممکن را در حداقل زمان ممکن بگنجانی. ولی جایی میرسد که این تعقیب دیوانهوار، نتیجۀ معکوس میدهد. یک عالَم اتفاق با سرعتی زایدالوصف میافتند و نمیشود پابهپای آنها پیش رفت. فیلسوف دانمارکی «سِوِند برینکمن» در کتاب جدیدش «لذت دست کشیدن» توصیۀ مفیدی دارد: دست بکش. سعی نکن همهکار بکنی و عوضش کارهای کمتری بکن. در حقیقت، گاهی بهتر است عقب بمانی که از همان جا که هستی لذت ببری.
برینکمن در پاسخ به سوال «شان ایلینگ» خبرنگار وُکس که زندگی مدرن چه دارد که ما را وادار میکند دایم دنبال لذت یا هدف یا تجربۀ بعدی برویم؟ گفت: «باید از زاویۀ فرهنگ مصرفزده به این مخمصه نگاه کنیم، فرهنگی که خودمان ساختهایم. فرهنگی که وادارمان میکند مُدام بیشتر بخواهیم، بخریم و کارهای بیشتری بکنیم. امروزه رضایت دست کمی از رذیلت ندارد، چون یعنی به آنچه دارید راضی هستید و لذا دائماً دنبال چیز بعدی نمیروید. امروزه زیاد از توسعۀ فردی حرف میزنیم، از یک عمر یادگیری و توانایی توسعۀ مداوم شایستگیهایمان و این به نظرم بخشی از همان چرخۀ معیوبی است که بیشتر بخواه چیزهای جدید بخواه و همیشه احساس کن نیاز داری کارهایت را متفاوت یا بهتر انجام بدهی.»
برینکمن درباره این که چرا این مسئله بهویژه گریبانگیر ثروتمندترین ملتهاست؟ میگوید: «ما در ثروتمندترین ملتها، فرصتها و امکانات بیشتری داریم تا همۀ امیالمان را محقق کنیم. البته حرفم این نیست که زندگی فقیرانهتر لزوماً زندگی بهتری است. ولی پژوهشهایی در دست است که نشان میدهند نتیجهگیری قاطعی هم نمیشود کرد. از قضا ثروت اضافه، از حدّ مشخصی که بگذرد، شادترتان نمیکند. پس وقتی به آن حد رسیدید، دلیلی ندارد که دیوانهوار دنبال پول بیشتر بروید. ولی اگر دست و پا بزنید که غذایی پیدا کنید، یا جای مناسبی که بخوابید، بعید است مسئلهتان زیاد بودن گزینهها باشد.» او در پاسخ به سوال «با کارهای کمتریکردن چه چیزی عایدمان میشود؟» میگوید: «شانس آن را پیدا میکنیم که درگیر فعالیتها و تجربههایی شویم که عمق و معنای وجودی بیشتری دارند. اگر با این ذهنیت زندگی کنیم که چیزی از دستمان خواهد رفت، مُدام نگران خواهیم بود که شاید چیز بهتری در انتظارمان باشد و ناچار باید از آنچه اکنون میکنیم بگذریم تا چیزی بهتر و بیشتر به چنگمان بیاید. بسیاری از مردم اینگونه در زندگیشان پیش میروند. ولی اگر یگانه دلیل زندگیمان آن باشد که کارهای بیشتری را تجربه کنیم، چشم بر این واقعیت بستهایم که برخی چیزها بالذات ارزشمند و معنادارند، فقط ارزش ابزاری ندارند، فقط برای رسیدن به چیز دیگری نیستند، بلکه فینفسه ارزشمندند.»
منبع: خراسان
انتهای پیام/