به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، شهر مشهد به جهت دارا بودن جنبه زیارتی و سیاحتی میطلبد فضاهای
گردشگری و طبیعی مناسبی داشته باشد تا زائر، مجاور و
گردشگر در کنار بحث زیارت از طبیعت این شهر هم استفاده کند.
گردشگری که برای سفر خود مشهد را انتخاب می کند، قبل از مسافرت به جستجوی مکانهای زیارتی، تفریحی، خرید و گردشگاههای طبیعی میپردازد و در کنار مخارج زیاد سفر می خواهد از طبیعت این شهر استفاده کند، اما غافل از اینکه در اطراف مشهد کم کم جایی برای نشستن و استفاده از آب و هوای طبیعی نخواهد بود مگر با پرداخت هزینههای زیاد چراکه رفته رفته باغات، رودخانه ها، کوهها و حتی زمینهای زراعی در انحصار افرادی درمی آیـــد که فقط برای رفاه خود حاضر است حق طبیعی سایر مردم را ضایع کند.
مردمی که خانهای در حاشیه رودخانه می سازند و گاه برای تامین آب از پمپ مکنده استفاده می کنند و رودخانه خواری را ترویج می دهند و دیگران را از بهره مندی این بخش از طبیعت محروم می کنند.
مردمی که؛ کوه ها را تراشیده و با ساخت بناهای ویلایی و نمایی زیبا، به استحکام ستونهای شهر تجاوز کرده و مسیر ورود سیلاب را به شهر باز میکنند، این یعنی خیانتی بزرگ به افرادی که نیاز به هوای پاک دارند چراکه وظیفه تامین هوای پاک شهر به عهده همین کوه هاست.
و اما
زمین خواری، مقولهای که پایان ندارد، آفتی که جان زمینهای زراعی شهر را تهدید میکند و علاوه براینکه ویلاها و ساختمانهای شیک و بزرگ جای زمینهای سبز و گندمزارهای طلایی را می گیرد، مانع تامین و کشت محصولات کشاورزی شده و نگرانی بابت تامین غذا را در آینده به همراه دارد.
جایی برای تنفس پاک
زمین خواری، کوه خواری و رودخانه خواری، معضلی که چندسالی است به جان طبیعت سبز و زیبای مشهد افتاده و هر روز نیز رو به گسترش است، معضلی که امروز باعث شده تا برای تفریحات کوچک خانوادگی در آخر هفته جایی را برای نشستن نداشته باشیم.
روستاهای پرجاذبه اطراف مشهد، تفرجگاههایی مثل طرقبه و شاندیز و ابرده، باغات سرسبز و مراتع خوش آب و هوا برای استفاده از زیباییهای آنجا یا باید هزینه پرداخت کرد و یا قید استفاده از طبیعت را زد.
زمینی که آینده نداشت
به سراغ چند مالک رفتم تا بدانم چه عاملی باعث شده که آنها دست به خرید و ساخت در زمینهای زراعی و یا کوهها بزنند.
محمد ضیایی میگوید: من این زمین را زمانی خریدم که سایر مردم منطقه نیز در حال خرید بودند و همه ما از یک مالک خریدیم که صاحب همه این زمینها بود.
امین جعفری میگوید: سالها پیش که ما این ملک را خریدیم، ماجرای
اعمال قانون در کار نبود و نمیدانستیم که ممکن است در آینده به مشکل برخورد کنیم.
جهانگیر خرسندی نیز میگوید: در روستای ما هر زمینی که بفروش میرسد از روی ناآگاهی کوه و رودخانه متصل به زمین را هم به خریدار میدهند و خریدار به اشتباه خود را مالک کوه و آن قسمت از رودخانه میداند.
در ادامه ماجرای مالکان این زمینها، باید بگویم که بیشتر خریداران کاملا آگاهانه و بااشراف به قانون اقدام به خرید زمین در مجاورت کوه و رودخانه کرده اند و یا به تصرف زمینهای کشاورزی پرداخته اند به این امید که بتوانند قانون را دور بزنند.
کوه ها، ستون شهرها
امید طهماسبی زاده مدیرجهادکشاورزی مشهد درمورد حفظ منابع طبیعی تاکید کرده و میگوید: کوه ها در تلطیف هوا، محیط زیست، گونههای جانوری و گیاهی اثر بسزایی دارد و کوه خواری و زمین خواری به حقوق عامه و محیط زیست آسیب میرساند.
او می افزاید: مردم توجه داشته باشند که تخریب محیط زیست نه تنها آسیب به خودشان است بلکه حقوق نسل آینده را هم تضییع می کند، اراضی زراعی و باغها به عنوان منابع تولید غذا باید حفظ شود، این منابع بخصوص منابع آبی متعلق به همه است که این تصرفات لطمه به این حقوق است.
او با اشاره به اهمیت حفظ اراضی تصریح میکند: با نابودی این زمینها و از بین رفتن کشاورزی و باغات مسئله بیکاری در روستاها رواج پیدا میکند و معضل حاشیه نشینی هم رشد می کند، لذا دستگاههای مربوطه در زمینه حفظ کاربری این اراضی تمام سعی خود را می کنند.
در پایان؛
آنچه برای سلامت جسم و روح بشر لازم است استفاده از منابع طبیعی است، این منابع در قالب آب، هوا، زمین، کوه و رودخانه ضامن سلامتی ماست، حفظ این منابع علاوه بر اینکه برای نسل حاضر لازم است برای رشد نسلهای بعد هم ضروری میباشد، اگر امروز نتوانیم جلوی این تصرفات را بگیریم، قطعا فرزندان خودمان در سالهای آتی ضرر کرده اند.
انتهای پیام//ف.ح
گزارشگر: فاطمه حسن زاده