شیراز بهترین گزینه برای درک معنای گردشگری ادبی

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، فارس یکی از کهن‌ترین مناطق ایران است که ۷ درصد مساحت کشور را شامل می‌شود و مهمترین استان کشور از نظر جاذبه‌های طبیعت گردی، فرهنگی و آثار باستانی مانند تخت جمشید که به دوره پیش از اسلام باز می‌گردد و از بنا‌های باستانی ایران زمین در دوره هخامنشی است.

شیراز مرکز استان فارس و از شهر‌های مهم توریستی در ایران است که از از جاذبه‌های گردشگری می‌توان به باغ دلگشا، باغ ارم، دروازه قرآن حافظیه و سعدیه اشاره کرد.

محسن عامری مدرس دانشگاه در رشته مدیریت جهانگردی و هتل داری شیراز در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز،گفت: گردشگران ادبی کسانی هستند که روزگاری از خوانندگان و علاقه‌مندان آثار شاعران و نویسندگان بزرگ و مشهور بوده‌اند. این علاقه‌مندان برای بازدید از محل زندگی یا محیط و آثاری که نام آنها در نوشته‌های ادبی آمده است، سفر می‌کنند.

او بیان کرد: در گردشگری ادبی، گردشگر به دنبال یافتن و درک زوایای مختلف زندگی یکی از مشاهیر نامدار ادبی به کشور دیگری سفر می‌کند و در مکان مورد نظر اقامت و سوژه مورد نظرش را دنبال می‌کند.

عامری تصریح کرد: جاذبه‌های گردشگری ادبی در ۳ شکل بیان می‌شود که عبارتند از  مکان‌های واقعی: این مکان‌ها با زندگی یک نویسنده ارتباط واقعی دارند و شامل محل تولد، زندگی، خلق آثار، و محل درگذشت آنان است، به طور مثال خانه جین آستین در چاوتاون در همپ شایر، محل تولد روبرت بورنز در آلووی (اسکاتلند)، یوش محل تولد نیما یوشیج، خانه شهریار در تبریز، آرامکاه سعدی، حافظیه، خواجوی کرمانی، اهلی و فرصت شیراز نمونه‌هایی از این گروه هستند.

مکان‌های خیالی: این مکان‌ها بیانگر یا تجلی فضای رمان، نمایش‌نامه یا شعر هستند، مانند خیابان‌های دوبلین در اولیس نوشته جیمز جویس، خانه خیالی شرلوک هلمز نوشته سر آرتور کونان دویل، قلعه‌ها، دژ‌ها و مکان‌هایی که در ادبیات کهن ما از آن‌ها نام برده شده از جمله این جاذبه‌ها است.

مکان‌های ساخته شده: مکان‌هایی هستند که به عمد برای جذب بازدیدکننده خلق شده‌اند. دنیای دیکنز که به تازگی در چاتهام افتتاح شده است و دنیای بیتریکس پاتر در ویندرمر از این نمونه مکان‌ها هستند، که ارتباط با یک چهره یا شخصیت ادبی به مقصد این امکان را می‌دهد تا دامنه وسیعی از جاذبه‌های موضوعی گردشگری را توسعه دهند.

مدرس دانشگاه در رشته مدیریت جهانگردی و هتل داری شیراز به استراتفورد-اپان-آوون اشاره کرد که دارای تسهیلات متنوعی با مضمون شکسپیر است، که مسیر‌های ادبی زیادی را برای ترغیب بازدیدکنندگان به دیدن سایت‌های تاثیرگذار در زندگی ادیبان و مکان‌های خیالی‌تر خلق کرده اند، مانند مسیر‌هایی که زندگی توماس هاردی، جورج الیوت، آگاتا کریستی و روبرت بورنز را نمایش می‌دهد و تمرکز این مسیر‌ها بر زندگی این ادیبان است.

اما مسیر‌هایی نیز وجود دارند که خود آثار را تفسیر می‌کنند از جمله مسیر کد داوینچی و مسیر هری پاتر که می‌توان به این گروه  شهر کتاب یا شهر ادبی را اضافه کرد، زیرا این مقصد‌ها به گسترش ارتباط خود با نویسندگان یا شخصیت‌های ادبی می‌پردازند، به طور مثال دوبلین و جیمز جویس، ادینبورگ و والتر اسکات و احساس غرور نسبت به وجهه و اعتبار ادبی یک ناحیه می‌تواند شکل یک جشنواره را تشکیل دهد.

عامری ادامه داد: بازدید از مکان‌های جغرافیایی اصل شناخته شده گردشگری است و مکان‌هایی که فرهنگ و ادبیات یک کشور را همراه خود دارند دارای جاذبه گردشگری ادبی هستند که ادبیات در ایران نیز قدمتی هزاران ساله دارد.

شیراز قطب گردشگری ادبی

او افزود: گردشگری ادبی برای کسانی است که به ادبیات علاقه دارند و جزء خوانندگان و علاقه‌مندان آثار شاعران و نویسندگان بزرگ و مشهور هستند، مانند کسی که دیوان حافظ را خوانده و گلستان، بوستان و غزلیات سعدی علاقه دارد و دیدار از مکان مربوط به این شاعران بزرگ و آشنایی با محیطی را که آنان آثار خود را در آن خلق کرده اند بسیار جذاب است.

مدرس دانشگاه در رشته مدیریت جهانگردی و هتل داری شیراز تاکید کرد: فرصت‌های فراوانی برای اجرای کار‌های خلاقانه در حوزه گردشگری ادبی وجود دارد از جمله مکان‌ها، منازل و مسیر‌هایی که در آثار سعدی، به‌ویژه در گلستانش، به آن‌ها اشاره شده و او در ضمن حکایاتش به روایتی ادبی از سیرش در آنها پرداخته که می‌توان به طریقی سفر‌های ادبی این شاعر بزرگ را بازسازی و یک تور گردشگری براساس آن مکان‌ها و منازل و مسیر‌ها سازمان‌دهی کرد و به گردشگران علاقه‌مند نشان داد.

همچنین نکیسا جزائریان دکترای مدیریت گردشگری، پژوهشگر و مدرس دانشگاه شیراز در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، اضافه کرد: گردشگردی ادبی مسیر‌هایی است که گردشگران می‌توانند با فرهنگ یک ملت از طریق ادبیات آن کشور آشنا شوند، زیرا ادبیات آیینه تمام نمای فرهنگ هر ملت بوده که قلم نوشتار نظم و نثر، بازتاب فرهنگ یک جامعه است و ادبیات غنی سرزمین ایران نشات گرفته از فرهنگ و تمدن غنی و پربار این مرز و بوم است.

او اظهار کرد: باید از نظر اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در زمینه گردشگری تاثیر گذار باشیم به طور مثال می‌توان با غذا‌های مردم شیراز در عصر حافظ آشنا شد که افراد نیازمند در عصر حافظ قادر به تهیه برخی مواد غذایی نبوده اند یا اینکه گفته شده ثروتمندان و پادشاهان در آن زمان چه غذا‌هایی را می‌خوردند یا در ماه رمضان مردم شیراز از چه خوراکی‌هایی استفاده می‌کردند.

مدیریت گردشگری، پژوهشگر و مدرس دانشگاه شیراز تاکید کرد: در عصر حافظ یکسری غذا‌ها به نام سختو طبخ می‌شد که در کتاب شیخ اطعمه دستور پخت آن آمده که برخی از این غذا‌ها شامل سختو بوده و پخت این غذا به این صورت است که شکم گوسفند را از برنج و احماء و احشام پر می‌کردند یا پخت پلوی زعفرانی که به مزعفر و همچنین پخت سنبوسه مربوط به قرن هشتم هجری بوده که یک غذای شیرازی است نه هندی و یک شیرینی به نام فراق که در شیراز پخته می‌شد و در حال حاضر این شیرینی در استان مرکزی پخته می‌شود.

جزائریان گفت: ایجاد اوقات فراغت، آشنا کردن بازدید کنندگان داخلی و خارجی با مفاخر ادبی، معرفی جاذبه‌های فرهنگی و رونق صنعت گردشگری می‌تواند گردشگری ادبی ایران  را از نظر اقتصادی رونق بخشد.

ایجاد زیرساخت در مناطق ادبی، برنامه ریزی به منظور برگزاری جشنواره‌های ادبی فرهنگی مناسبتی، تهیه بسته‌های سفر، تهیه نقشه‌های راهنمای گردشگری به صورت استانی یا منطقه ای، ساخت مستند‌های ادبی و در نهایت تربیت راهنمایان تخصصی در زمینه تور‌های ادبی ایران می‌تواند موجب تقویت و توسعه گردشگری ادبی شود.

انتهای پیام/ت