به گزارش  خبرنگار فوتبال و فوتسال گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، تیم ملی فوتبال ایران از زمان شروع کار مارک رابرت ویلموتس برخلاف دوران کارلوس کی روش، فوتبال تهاجمی را در دستور کار خود قرار داده و حتی مقابل بحرین که با نتیجه یک بر صفر شکست خورد هم نمایشی تدافعی از این تیم شاهد نبودیم.

با این وجود تیم ملی برای اجرای اصولی بازی مالکانه با یک دردسر بزرگ مواجه است و آن هم نبود یک هافبک بازیساز انرژیک، جوان و کامل در فهرست بازیکنان دعوت شده به اردو‌های اخیر است.

در آخرین اردوی تیم ملی که برای بازی با کامبوج و بحرین برگزار شد تنها ۲ بازیکن یعنی اشکان دژاگه و مسعود شجاعی خصوصیت یک پلی میکر را داشتند.

کاپیتان‌های اول و دوم تیم ملی هم با توجه به اینکه به ترتیب ۳۵ و ۳۳ سال دارند نمی‌توانند در بازی‌های حساس به صورت کامل برای تیم ملی بازی کرده و بار ایجاد خلق موقعیت از عمق دفاع حریفان یا ارسال پاس‌های عرضی و طولی را به دوش بکشند.

با توجه به اینکه محرومیت سامان قدوس، ستاره ایرانی تیم آمیان فرانسه در دهه اول دی تمام می‌شود، این هافبک خلاق در بازی با عراق هم که ۲۳ آبان برگزار می‌شود نمی‌تواند تیم ملی را همراهی کند.

ویلموتس مجبور است برای ایجاد فرصت گل برای مهاجمان یا به توانایی وینگر‌های تیم ملی تکیه کند یا اینکه از نفراتی مانند سردار آزمون یا مهدی طارمی پشت مهاجم اصلی تیمش استفاده کند.

تیم ملی فوتبال ایران در طول سال‌های اخیر پس از خداحافظی هافبک‌های خلاقی مانند علی کریمی، مجتبی جباری و محرم نوید کیا با چالشی سخت در زمینه در اختیار داشتن هافبک بازیساز مواجه بوده است. البته کی روش هم اعتقاد خاصی به استفاده از برخی تک چهره‌های فوتبال کشورمان در این پست نشان نمی‌داد و نفراتی مانند محسن مسلمان، سروش رفیعی و بختیار رحمانی با وجود دعوت‌های گاه و بیگاه به اردوی یوزها، هیچگاه شانس حضور در ترکیب اصلی تیم ملی را به دست نیاوردند.

یکی از مهم‌ترین دلایلی که منجر به نبود حضور چنین بازیکنانی در تیم ملی شده این است که در لیگ برتر هم تعداد نفرات باکیفیت و باهوش در پست هافبک میانی طراح خیلی محدود است و شاید به انگشتان یک دست هم نرسند.

سیامک نعمتی (پرسپولیس)، فرشید اسماعیلی و آرش رضاوند (استقلال)، محمد کریمی (سپاهان)، مهدی مهدی پور (ذوب آهن) و سعید واسعی (پیکان) جزو بازیکنانی هستند که با توجه به سن مناسب شان و همچنین عملکردی که در این فصل لیگ برتر داشته اند می‌توانند در اردو‌های تیم ملی از سوی ویلموتس مورد ارزیابی قرار بگیرند.

اسماعیل حلالی هافبک اسبق تیم ملی فوتبال ایران درباره ضعف بازیسازی در تیم ملی فوتبال ایران بیان کرد: واقعیت این است که پس از خداحافظی بازیکنانی مانند علی کریمی، محرم نوید کیا و مجتبی جباری کل فوتبال ایران از نبود یک هافبک بازیساز تمام عیار رنج می‌برد و این موضوع تنها به تیم ملی اختصاص ندارد بلکه تیم‌های باشگاهی هم با این معضل مواجه هستند. درخشش برخی هافبک‌های طراح هم در تیم‌های لیگ برتری مقطعی بوده است و نمی‌توان روی آن‌ها برای حضور و تاثیرگذاری در تیم ملی حساب باز کرد.

او افزود: بازیکنی که بتواند در سیستم ۲-۴-۴ که سیستم مورد استفاده ویلموتس است به عنوان هافبک بازیساز، برای مهاجمان و وینگر‌ها توپ پخش کند، خودش به خط حمله اضافه شود و در کل وظایف یک پلی میکر را انجام بدهد، در کل فوتبال ایران کم است. نفرات لیگ برتری و حتی لژیونر‌های کشورمان هم خصوصیات کامل چنین بازیکنی را ندارند. به همین دلیل بیشتر مربیانی که به ایران می‌آیند سعی دارند یک هافبک عقب زمین قرار داده و ۲ بازیکن هم جلو بگذارند تا این ۲ نفر کار یک بازیساز را انجام بدهند. درحالی که در فوتبال یک هافبک خلاق به راحتی می‌تواند بار بازیسازی تیم را به دوش بکشد.

هافبک اسبق تیم ملی فوتبال ایران در ادامه تصریح کرد: بازیساز‌ها باید به صورت ذاتی این کار را بلد باشند و براساس آموزش‌هایی که به آن‌ها داده می‌شود این ویژگی اکتسابی را تقویت کنند. بازیکنی که ذاتا بازیسازی بلد نیست با آموزش هم نمی‌تواند این کار را یاد بگیرد.

او افزود: ویلموتس در سه بازی اخیر از سیستم ۲-۴-۴ لوزی استفاده کرده، اما با ۲ هافبک دفاعی. این حالت شاید در بازی با تیم‌هایی مانند کامبوج و هنگ کنگ کارساز باشد، اما اگر تیم ملی می‌خواهد تهاجمی بازی کند استفاده همزمان از امید ابراهیمی، احسان حاج صفی یا احمد نوراللهی برابر حریفانی مانند عراق و بحرین کارساز نیست مگر اینکه بخواهیم در زمین خودمان جمع شده و دفاعی بازی کنیم که در آن حالت می‌توان از ۲ بازیکن در پست هافبک دفاعی استفاده کرد.

حلالی درباره اینکه آیا بازیکنانی مانند فرشید اسماعیلی، مهدی ترابی، سیامک نعمتی می‌توانند این خلاء را در تیم ملی پوشش بدهند یا خیر، اظهار داشت: این نفرات بازیساز کاملی نیستند و تیم ملی نیاز به یک هافبک خلاق کارآمد و باتجربه دارد. شاید آن‌ها در لیگ برتر عملکرد خوبی داشته باشند، اما بازیکنی که می‌خواهد خلاء تیم ملی را در این پست پر کند باید استاندارد‌های بالاتری داشته باشد. البته مهدی ترابی در پست وینگر توانایی هایش را در تیم ملی اثبات کرده است.

او ادامه داد: همین حالا بازیکنی مانند احمد نوراللهی در تیم پرسپولیس به خوبی به مهاجمان اضافه می‌شود و در کار‌های تهاجمی به کمک تیم می‌آید، اما او هم نمی‌تواند یک هافبک خلاق خوب برای تیم ملی باشد. اعتقاد دارم این ضعف تنها باید با استعدادیابی و آموزش به نخبگان در سطح فوتبال پایه رفع شود.

هافبک اسبق تیم پرسپولیس تصریح کرد: بازیکنانی مانند مجتبی جباری، محرم نوید کیا و علی کریمی با وجود ضعف در کار‌های دفاعی به دلیل هوش فوق العاده شان می‌توانستند در کار‌های تهاجمی به تیم کمک کنند، اما من کامل‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران در پست هافبک را کریم باقری می‌دانم. او ضمن مشارکت در کار‌های تدافعی، به زیبایی شوت می‌زد. پاس‌های قطری و عمقی فوق العاده‌ای برای هم تیمی هایش ارسال می‌کرد و در گلزنی هم عالی بود.

انتهای پیام/

آخرین اخبار از تیم ملی فوتبال ایران