به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  سال‌های متمادی از استخراج و بهره برداری از نفت خام و مشتقات آن در نقاط مختلف جهان می‌گذرد. درطول این سال‌ها مواد نفتی در نتیجه عملیات اکتشاف، انتقال و پالایش به محیط زیست وارد شده اند. حضور ترکیبات مختلف موجود در نفت خام در آب، خاک و هوا اثرات نامطلوب زیادی بر کلیه اشکال حیات و اکولوژی به غیر اثرات بسیار سوء آن بر انسان دارد که از آن جمله میتوان به کاهش پوشش گیاهی، میکروارگانیسم‌های خاک و جمعیت آبزیان اشاره کرد که به طور مستقیم و غیر مستقیم تهدیدی جدی برای محیط زیست است؛ بنابراین لزوم توسعه پایدار و تأمین نیاز نسل حاضر باتوجه به نیاز‌های نسل آینده، می‌طلبد که در اصلاح و حفظ این منابع غیرقابل تجدید هر چه بیشتر کوشا باشیم که این مسأله نیازمند ارائه راهکار مناسب برای مناطق دارای مشکل آلودگی است.

برای کاهش این آلودگی‌ها می‌توان از روش‌های فیزیکی، شیمیایی و زیستی استفاده کرد.

روش‌های فیزیکی و شیمیایی از روش‌های پرهزینه و گران است که معمولاً برای خاک‌های با آلودگی شدید پیشنهاد می‌شوند، در حالیکه روش زیستی از روش‌های مناسب، ساده و ارزان جهت کاهش آلودگی خاک محسوب می‌شود. استفاده از گیاه پالایی در امر پالایش هر سیستم آلوده‌ای که گیاه بتواند در آن رشد کند، اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. زیست پالایی روشی است که از توانایی ارگانیسم‌های زنده جهت افزایش میزان و سرعت تخریب آلاینده‌ها استفاده می‌کند و یک ابزار مهم جهت کاهش آلودگی‌های محیط زیست است. این فرآیند به ویژه برای تصفیه سیستم‌های آلوده‌ای که غلظت آلاینده‌های آن‌ها کم است، بیشترین کاربرد را دارد. گیاه پالایی تکنیک پالایش در محل خاک، آب و رسوبات آلوده است که اقتصادی، دوستدار محیط زیست و در حال گسترش است. استفاده از این فرآیند برای پاکسازی زمین‌های آلوده به عنوان رویکردی جدید در پاکسازی خاک و آب‌های آلوده و نیل به توسعه پایدار مطرح شده است.

ایران کشوری نفت خیز است و این نفت خیز بودن نه تنها در ایران بلکه در سایر نقاط دنیا با مشکل بزرگ آلودگی خاک، آب و هوا همراه بوده است و حداکثر تخریب را برای این منابع به همراه آورده است به طوری که آلودگی خاک و آب در جوامع توسعه یافته و در حال توسعه، یکی از مهمترین مشکلات بشر در قرن حاضر است.

از این رو با اهدافی همچون بررسی میزان و وضعیت آلاینده‌های آلی (TPH) و معدنی (فلزات سنگین سرب، روی، کادمیوم و نیکل) در خاک‌های منطقه پازنان گچساران، شناسایی و معرفی گیاهان بومی جهت استفاده در پالایش خاک‌های منطقه آلوده پازنان گچساران، تاثیر کمپوست زباله شهری بر میزان گیاه پالایی آلاینده‌های آلی و معدنی و تاثیر بیوچار کمپوست زباله شهری بر میزان گیاه پالایی آلاینده‌های آلی و معدنی طرحی توسط محققان کشور انجام شد.

بررسی امکان کاربرد گیاهان مرتعی در پالایش آلاینده‌های خاک در مناطق نفت خیز عنوان این طرح است که توسط محققان دانشگاه تهران و با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری انجام شد.

ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک (بافت-کربن آلی- هدایت الکتریکی-اسیدیته-ازت) با استفاده از روش‌های استاندارد بررسی و اندازه گیری شد؛ بنابراین با توجه به انتشار وسیع آلاینده‌های نفتی در مراکز مختلف اکتشاف، استخراج، پالایش، ذخیره و حمل و نقل در کشور ایران از یک طرف و اهمیت زیست محیطی این گونه ترکیبات از طرف دیگر و همچنین اثرات سوء آلاینده‌های نفتی بر انسان و سایر موجودات زنده، پژوهش حاضر می‌تواند راه گشایی برای یافتن روشی سازگار با محیط زیست، برای حذف ترکیبات نفتی و کاهش آلودگی‌های زیست محیطی باشد.

از آن جائیکه مناطق آلوده به نفت در جهان و به ویژه در ایران بسیار وسیع و دارای شرایط اقلیمی متنوعی است، برای زیست پالایش آلودگی ها، استفاده از گیاهان بومی هر منطقه، امری ضروری است.

منبع: فارس

انتهای پیام/