پژوهشگر تاریخ اسلام، سلمان فارسی را یکی از ستارگان بی بدیل تاریخ اسلام دانست و به تشریح خصایص اخلاقی او پرداخت.

به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، محمدرضا سلمانی عبیات پژوهشگر تاریخ اسلام با اشاره به اینکه سلمان فارسی یکی از ستارگان بی بدیل تاریخ اسلام است، گفت: معرفت شناسی، حقیقت جویی و صلابت در ایمان و ولایت، ۳ نشانه بارز سلمان فارسی است.

او با بیان اینکه نام حضرت سلمان را "روزبه" ذکر کرده اند افزود: او در یکی از شهر‌های خوزستان به نام "رامهرمز" دیده به جهان گشود.

سلمانی عبیات اظهار داشت: شیخ منتجب الدین در اربعون حدیث صفحه ۳۴ در حدیثی به نقل از حضرت سلمان فارسی آورده است که او از ابی عثمان النهدی پرسید، آیا رامهرمز را می‌شناسی؟ به راستی که زاده آن شهرم!

این پژوهشگر تاریخ اسلام با بیان اینکه ابن ابی الحدید معتزلی نیز در جلد ۱۸ صفحه ۳۷ شرح نهج البلاغه تاکید دارد که سلمان فارسی اهل شهری با نام رامهرمز است، تصریح کرد: در کتاب صحیح بخاری حدیث شماره ۳۶۹۵ به عنوان معتبرترین کتاب اهل سنت نیز در روایتی صریح از زبان آن حضرت آمده است که ایشان فرموده است که من اهل شهری به نام رامهرمز هستم.

محمدرضا سلمانی عبیات با اشاره به اینکه همه کتاب‌هایی که ذکر کرده اند که سلمان فارسی، در شهری از شهر‌های اصفهان به دنیا آمده است به منبعی برای گفته‌های خود اشاره نکرده اند، گفت: بنابر آنچه که شیخ صدوق در کتاب گرانسنگ کمال الدین ذکر کرده است، شخصیت سلمان فارسی شخصیتی ارزشمند است که هیچگاه جز برای خداوند تبارک و تعالی سجده نکرده است.

او با اشاره به روایت علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار جلد ۲۲ صفحه ۳۵۵ درخصوص نام پدر و مادر سلمان فارسی ادامه داد: پدر سلمان، بدخشان نام داشت که کاهن روحانی زرتشتی بود و کار همیشگی اش هیزم نهادن بر شعله آتش نوشته شده است.

عبیات اذعان داشت: با اینکه سلمان در میان خاندان و محیطی زرتشتی دیده به جهان گشود، ولی هرگز در برابر آتش سر فرود نیاورد و به خدای یکتا اعتقاد داشت و بنابر نقل روایات سلمان در دوران کودکی مادرش را از دست داد و عمه اش سرپرستی او را به عهده گرفت.

این پژوهشگر تاریخی با بیان اینکه مخالفت‌های سلمان با نحوه پرستش و عبودیت والدینش با واکنش آن‌ها مواجه شد و حتی مدتی او را نیز برای تنبیه خانه نشین نیز کردند، بیان کرد: بعد از آنکه دریافت قرار است او را شش ماه با اعمال شاقه زندانی سازند و پس از آن اگر به آیین نیاکانش ایمان نیاورد اعدامش کنند، با همکاری عمه اش گریخت و روانه بیابان شد. در بیابان کاروانی دید که به سوی شام می‌رفت؛ پس به مسافران پیوست و رهسپار سرزمین‌های ناشناخته گردید.

او با بیان اینکه سلمان فارسی مجبور شد در پی کشف حقیقت ادیان در شهر‌ها و سرزمین‌های مختلفی زندگی کند و با ادیان مختلف آشناگردد، اظهار داشت: سرانجام سلمان، در همان آغاز هجرت گمشده اش را یافت و در حالی که برده یک یهودی بود، در محضر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مسلمان شد.

محمدرضا سلمانی عبیات با بیان اینکه حضرت سلمان با شناختی که ویژگی‌های آخرین پیامبر شنیده بود، به نبی مکرم اسلام دلبسته شد و ایشان را همراهی کرد، افزود: پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) سلمان را به مبلغ ۴۰ نهال خرما و ۴۰ وقیه معادل ۴۰ درهم، از زنی یهودی، خرید و آزادش ساخت و نام زیبای «سلمان» را بر او نهاد.

او با بیان اینکه واژه سلمان از سلامتی و تسلیم گرفته شده است افزود: انتخاب این نام زیبا از سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) نشانه پاکی و سلامت روح سلمان است.

نگاهی به فضیلت‌های برجسته سلمان فارسی

این پژوهشگر تاریخ اسلام در ادامه گفت: سلمان، الگوی مسلمان کمال جو، وارسته و خودساخته است و ارزش‌های والای بسیاری در خودش گردآورده بود.

او بیان داشت: سلمان پس از پذیرفتن اسلام، چنان در راه ایمان و معرفت اسلامی پیش رفت که نزد رسول خدا جایگاهی والا یافت و مورد ستایش معصومان (علیه السلام) قرار گرفت.

سلمانی عبیات با تاکید بر اینکه حضرت سلمان همواره مورد محبت پیامبر (ص) قرار داشت، اظهار کرد: در ماجرای جنگ خندق، که در سال پنجم هجری رخ داد و به پیشنهاد سلمان پیرامون شهر خندق کندند. هر گروهی می‌خواست سلمان با آن‌ها باشد؛ مهاجران می‌گفتند: سلمان از ما است و انصار هم می‌گفتند: او از ما است امت پیامبر (ص) فرمود: سلمان از اهل بیت ما است.

او سلمان فارسی را مدافعی راستین برای حریم ولایت توصیف کرد و اذعان داشت: پس از ماجرای سقیفه و غصب خلافت، سلمان هیچگاه با ابوبکر بیعت نکرد و همواره در کنار امام علی (ع) آماده جان فشانی بود.

این پژوهشگر تاریخی، با اشاره به اینکه سلمان در انتهای عمر طولانی اش که به گفته برخی از مورخین و محققین مانند سید مرتضی بیش از ۲۰۰ سال نیز بوده است، فرماندار شهر مدائن در شمال بغداد کنونی شد، تصریح کرد: سلمان سرانجام، پس از عمری طولانی و با برکت، در اواخر خلافت عثمان در سال ۳۵ ه. ق وفات یافت.

او با بیان اینکه حضرت علی (علیه السلام) پیکرش را غسل داد، کفن کرد و به خاک سپرد، اظهار داشت: آرامگاه این صحابی جلیل القدر اکنون در شهر مدائن عراق میعادگاه مومنان است.

انتهای پیام/گ

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.