به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان در قسمت نخست از «سلسله گزارش‌هایی درباره یوفوها» به بازتاب خبر تأیید واقعی‌بودن فیلم‌ها و تصاویر منتشرشده درباره پرنده‌های ناشناس پرداخته شد که دهه‌ها با توجیهات مختلف تلاش می‌شد صحت آنها محل تردید و شک قرار گیرد (اینجا)

همچنین در قسمت دوم از این سلسله گزارش به پروژه محرمانه ارتش آمریکا درباره اشیاء پرنده ناشناس پرداخته شد. (اینجا)

اما در بخش سوم،  به ماجرای مشهور و شنیدنی رازول و منطقه فوق سری ۵۱ در ایالت نوادا می‌پردازیم.

رازول
رازول (Roswell) یکی از شهر‌های ایالت نیومکزیکوی آمریکاست. حادثه‌ای که در سال ۱۹۴۷ در این شهر رخ داد، سبب شد این شهر به یکی از مناطق معروف در جهان تبدیل شود. در ژوئیه ۱۹۴۷ در این شهر، شیئی‌ای نقره‌ای رنگ با سرعت زیادی سقوط کرد. یکی از مزرعه داران قطعاتی از آن را پیدا کرد و به پایگاه هوایی ارتش گزارش داد. دولت وارد عمل شد و برای اولین بار  در تاریخ آمریکا در روزنامه «رازول دیلی رکورد» خبر پیدا شدن یک بشقاب پرنده اعلام شد و در تمام کشور پیچید؛ اما فردای آن روز دولت اعلام کرد اشتباه شده و شیئی مورد نظر یک بالون هواشناسی بوده‌ است.

سی ان ان در گزارش خود در این خصوص می‌نویسد: پایگاه هوایی ارتش رازول (RAAF) در ابتدا اعلام کرد یک بشقاب پرنده را کشف کرده است؛ اما در مصاحبه مطبوعاتی دوم خود اعلام کرد این شیء از یک بالون هوایی بوده است. از آن زمان، شماری از شاهدان فرضی گفته‌اند که دیده شده ارتش در حال پنهان کردن یک بشقاب پرنده و اجساد بیگانگان فضایی بوده است.

این شبکه در ادامه گزارش خود اعلام می‌کند: چند دهه بعد، بسیاری از آمریکایی‌ها به ادعای دولت که شیء کشف شده بالون بوده است، با دیده شک و تردید می‌نگرند. در سال ۱۹۹۷ در نظرسنجی که از سوی سی ان ان و مجله تایم به صورت مشترک برگزار شد، نزدیک به دو سوم افرادی که در این نظرسنجی شرکت کرده بودند، عقیده داشتند در حادثه رازول، یک یوفو در آن مزرعه سقوط کرده بود.

والتر هاوت (Walter Haut) افسر سابق ارتش آمریکا در سال ۱۹۹۷ اعلام کرد: ما یک بشقاب پرنده در تملک خود داریم.

امروزه شهر رازول که در آن «مرکز پژوهش وموزه بین المللی یوفو» برپا شده، به مقصد اصلی بسیاری از دوستداران بیگانگان فضایی مبدل گشته که به دنبال مدارکی بیشتر برای نظریات خود هستند.

منطقه ۵۱
منطقه ۵۱، نام رایج «تأسیسات فوق سری نیروی هوایی آمریکا» است که در منطقه آموزش نظامی «محدوده آموزشی و آزمایشی نوادا» (NTTR) در ایالت نوادای آمریکا قرار دارد. این تأسیسات فوق سری با نام‌های «فرودگاه هومی» (homey airport) و «گروم لیک» (Groom Lake) نیز شناخته می‌شود.

علت نامگذاری این تأسیسات به «منطقه ۵۱ نامشخص است و گمانه‌زنی‌های مختلفی در این خصوص وجود دارد. طبق اعلام آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) نام صحیح این تأسیسات، «فرودگاه هومی» و گروم لیک است؛ هرچند نام «منطقه ۵۱» در سندی متعلق به این سازمان از زمان جنگ ویتنام به چشم می‌خورد.

به دلیل ماهیت فوق محرمانه و مرموز این نقطه از جهان، روایت‌ها و داستان‌های زیادی در خصوص آنچه در این پایگاه در حال انجام است، وجود دارد که تا کنون سند مستدلی در خصوص آن‌ها ارائه نشده است.

دولت ایالات متحده آمریکا تا کنون اطلاعات اندکی در خصوص منطقه ۵۱ ارائه کرده است. این منطقه که در نزدیکی دریاچه‌ای قرار دارد، بطور دائم پرواز‌های نظامی و غیرنظامی برای آن محدود شده است.

در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۳، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) تاریخچه‌ای از پروژه‌های یو-۲ و OXCART ارائه کرد که بدین وسیله، وجود منطقه ۵۱ را تأیید کرد. این اقدام در پاسخ به یک درخواست قانون آزادی اطلاعات بود که در سال ۲۰۰۵ از سوی «جفری. تی. ریچلسون» (Jeffrey T. Richelson) پژوهشگر آمریکایی از آرشیو امنیت ملی دانشگاه جرج واشنگتن ارائه شده بود.

افرادی که به تئوری‌های توطئه معتقدند، می‌گویند منطقه ۵۱ که وجود آن در سال ۲۰۱۳ از سوی سازمان جاسوسی آمریکا به رسمیت شناخته شد، محل نگه داشتن موجودات فرازمینی است که در اختیار دولت آمریکا قرار دارند. آن‌ها می‌گویند بشقاب پرنده‌های سرنگون شده هم در این پایگاه نگهداری می‌شوند و البته دولت آمریکا این مسائل را تکذیب می‌کند.

سی ان ان در گزارش خود در خصوص منطقه ۵۱ می‌نویسد: از مدت‌ها پیش تصور بر این بوده است که دولت آمریکا اجساد بیگانگان فضایی و یوفو‌ها را در آنجا نگهداری و پنهان کرده است. این مکان رمز آلود در ایالت نوادا، برای دهه‌ها محل بحث نظریه‌های توطئه بوده است. این منطقه همچنین مرکز توجه شهروندان و رؤسای جمهور بوده است. «جان پودستا» رئیس کارکنان کاخ سفید در زمان ریاست جمهوری «بیل کلینتون» در سخنانی گفته بود: رئیس جمهور سابق (بیل کلینتون) خواهان اطلاعاتی در این خصوص، به ویژه برخی اطلاعات پیرامون آنچه در منطقه ۵۱ در جریان است، شده بود.

همچنین در ۴ آوریل ۲۰۱۴ روزنامه ایندیپندنت در مطلبی با عنوان «بیل کلینتون اذعان کرد که در خصوص موجودات بیگانه در منطقه ۵۱ سؤال کرده است» نوشت: بیل کلینتون در خصوص دیدگاه هایش درباره چشم انداز حیات، در جای دیگری در جهان در برنامه گفت‌وگوی «جیمی کیمل لایو» (Jimmy Kimmel Live) که از سوی کمدین معروف «جیمی کیمل» اجرا می‌شود، صحبت کرد. رئیس جمهور سابق آمریکا گفت: «تعجب نخواهد کرد اگر بیگانگان فضایی از زمین دیدن کرده باشند. او همچنین اذعان کرد تحقیق کرده که آیا موجودات فضایی در پایگاه فوق سری موسوم به «منطقه ۵۱» نگهداری می‌شوند؟»

وی در همان مصاحبه گفت: در دو سال گذشته، بیش از ۲۰ سیاره خارج از منظومه شمسی ما شناسایی شده اند که به نظر می‌رسد فاصله آنها با خورشیدشان (ستاره‌ای که به دور آن می‌گردند) به اندازه‌ای کافی است و می‌تواند مناسب برای برخی از اشکال حیات باشد.

اما آیا اشاره بیل کلینتون به بیگانگان فضایی و پرسش های وی در این خصوص، حاکی از حقیقت دیگری است که سال‌ها دولت آمریکا آن را پنهان کرده است؟ در قسمت بعد از سلسله گزارش‌ها درباره یوفوها، به ادعاهایی که در خصوص امضای قرارداد میان بیگانگان فضایی و مقامات آمریکا وجود دارد، می پردازیم.

ادامه دارد ...

ترجمه و تنظیم: محمد حسن خلیلی