فرناز المعینژاد متخصص فیزیوتراپی در گفتوگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره انگشت ماشهای اظهار کرد: افرادی که در انگشتان دستشان احساس گرفتگی دارند و انگشتانشان با درد باز و بسته میشود، به احتمال زیاد به عارضه انگشت ماشهای دچار هستند.
بیشتر بخوانید: عارضه انگشت ماشهای چیست؟
او بیان کرد: انگشت ماشهای حالتی است که در زمان باز کردن آن، انگشت مانند ماشهای کشیده و رها و سپس ناگهان باز میشود؛ در مراحل پیشرفته این عارضه، انگشت دست در حالت خم باقی میماند؛ انگشت ماشهای اغلب انگشت حلقه و شست را درگیر میکند، اما میتواند در هر یک از انگشتان دیگر هم اتفاق بیفتد.
این متخصص فیزیوتراپی افزود: عضلهای که انگشت افراد را خم میکند، روی ساعد قرار دارد و تاندون آن در کف دست برای رسیدن به انگشت از تونلی عبور میکند که به آن غلاف تاندون گفته میشود، زمانیکه تاندون ملتهب باشد، لغزش تاندون در داخل غلاف به راحتی صورت نمیگیرد، بنابراین باز و بسته کردن انگشت به سختی انجام میشود که به این حالت انگشت ماشهای میگویند.
المعی نژاد تأکید کرد: افرادی مانند دوزندگان، بافندگان، قالیبافان، قلاببافان و تایپیستهاکه فعالیتهایی را انجام میدهند که در آنها انگشتان دست به شکل مکرر، خم و راست میشوند، بیشتر در معرض ابتلا به انگشت ماشهای قرار دارند؛ این عارضه در خانمها بیشتر از آقایان دیده میشود؛ انگشت ماشهای در مبتلایان به دیابت، روماتیسم مفصلی، پُرکاری یا کمکاری تیروئید و سندروم کانال کارپ هم شایع است؛ این عارضه در کودکان در حال رشد به علت اختلاف در سرعت رشد تاندون خم کننده انگشتان نسبت به تاندون باز کننده هم مشاهده میشود.
او تصریح کرد: علامت بارز انگشت ماشهای سختی حرکت هنگام باز و بسته شدن انگشت دست است به این صورت که انگشت به راحتی خم و راست نشده و هنگام باز و بسته شدن انگشت، صدای تقه در تاندون شنیده می شود؛ در انگشت ماشهای، برجستگی کوچکی در کف دست در مسیر تاندون لمس می شود، انگشت در حالت خم قفل شده و ناگهان با صدایی باز میشود؛ اگر این عارضه درمان نشود تاندون به چسبندگیهای شدید دچار میشود، همچنین این احتمال وجود دارد که سایر انگشتان هم درگیر شوند.
این متخصص فیزیوتراپی گفت: خط اول درمان انگشت ماشهای، درمان غیر جراحی است؛ کاهش فعالیت دست، استفاده از انگشت بند شبانه که انگشت را صاف نگه دارد، انجام حرکات کششی برای جمع و باز کردن انگشت، مصرف داروهای ضد التهاب و مراجعه به فیزیوتراپیست از جمله درمانهای غیر جراحی انگشت ماشهای هستند.
بیشتر بخوانید: اگر دست درد دارید این مطلب را بخوانید
المعی نژاد اظهار کرد: اگر انگشت ماشهای با درمانهای ذکر شده بهبود پیدا نکند، در ناحیه التهاب و چسبندگی تاندون، کورتون تزریق میشود و دست به مدت یک هفته در حالت استراحت قرار میگیرد؛ در صورت مؤثر واقع نشدن درمانهای غیر جراحی و خشک شدن انگشت در وضعیت خم، درمان جراحی انجام میشود.
او بیان کرد: در تمرین نخست فرد باید مطابق تصویر تاندون خم کننده انگشت شست را در حالت کشش قرار بدهد.
این متخصص فیزیوتراپی افزود: در تمرین دوم شخص باید همه انگشتان کف دست را در حالت کشش قرار بدهد.
المعی نژاد یادآوری کرد: در تمرین سوم شخص باید انگشت شست دست مقابل را روی تاندون درگیر، در محلی که برجستگی احساس میشود، بگذارد و با کمی فشار به آرامی به صورت دورانی تاندون را به مدت پنج دقیقه ماساژ دهد.
انتهای پیام/
انگشت شست هم مبتلا شد.
به نظرم از عوارض قرصهای استاتینها
باشه ، که برای چربی خون استفاده میشود.