به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ استئوآرتریت (آرتروز) به واسطه فرسایش و از بین رفتن غضروف بین مفاصل رخ می‌دهد. در این شرایط استخوان‌ها روی یکدیگر ساییده می‌شوند و اعصاب را تحریک می‌کنند. استئوآرتریت می‌تواند فوق العاده دردناک باشد.

دست‌های شما ساختار پیچیده‌ای متشکل از استخوان ها، رباط‌ها و ماهیچه است و از این رو، نسبت به آسیب دیدگی‌ها و دیگر شرایطی که می‌توانند موجب احساس درد و از کار افتادگی آن‌ها شوند، بسیار آسیب پذیر هستند.

 اما جدا از آسیب دیدگی ها، ما به ندرت درباره بروز مشکل در دست‌های خود دچار نگرانی هستیم تا زمانی که پرهیز از درد روزانه ناشی از شرایطی مانند آرتریت روماتوئید یا استئوارتریت غیرممکن است. اما این تمام چیزی نیست که می‌تواند بر سلامت دست‌های انسان تاثیرگذار باشد.

دست انسان ساختاری پیچیده متشکل از ۲۴ استخوان، ۳۴ ماهیچه، و سه عصب (مدین، اولنار و رادیال) است. نه ماهیچه مجزا تنها برای کنترل انگشت شست استفاده می‌شوند.

انگشتان خود دارای هیچ ماهیچه‌ای نیستند و ماهیچه‌هایی که مفاصل آن‌ها را خم می‌کنند در واقع در کف دست و ساعت قرار دارند. این ماهیچه‌ها از طریق تاندون‌ها به انگشتان متصل شده و امکان حرکت آن‌ها را فراهم می‌کنند.

همانند هر ساختار و دستگاه دیگه ای، هرچه پیچیدگی بیشتر باشد، احتمال بروز مشکل نیز افزایش می‌یابد. دستان ما نیز از این شرایط مستثنی نیستند.

شرایطی که موجب دست درد می‌شوند

اگر احساس درد در دستان شما را آزار می‌دهد و به تازگی با هیچ آسیب دیدگی مواجه نبوده اید، دلایل دیگری می‌توانند در پس این احساس قرار داشته باشند و با شناسایی آن‌ها می‌توان راه حل‌هایی را برای پرهیز از تشدید درد مد نظر قرار داد.

استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید

استئوآرتریت (آرتروز) به واسطه فرسایش و از بین رفتن غضروف بین مفاصل رخ می‌دهد. در این شرایط استخوان‌ها روی یکدیگر ساییده می‌شوند و اعصاب را تحریک می‌کنند. استئوآرتریت می‌تواند فوق العاده دردناک باشد.

از نشانه‌های اولیه استئوآرتریت می‌توان به درد و حساس شدن، سفتی، و زائده‌های استخوانی (رشد بیش از حد استخوان) اشاره کرد.

اگر اضافه وزن دارید یا به دیابت یا نقرس مبتلا هستید، احتمال بیشتری دارد به استئوآرتریت مبتلا شوید.

حرکت می‌تواند به تسکین درد و سفتی مفاصل کمک کند.

آرتریت روماتوئید مشابه استئوآرتریت نیست و یک اختلال خودایمنی محسوب می‌شود که می‌تواند ارثی باشد. از نشانه‌های هشداردهنده اولیه این بیماری می‌توان به درد، قرمزی، تورم، حساس شدن، و سفتی مفاصل اشاره کرد. برخلاف استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید به طور معمول هر دو سمت بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

پژوهشی جدید ارتباط بین آرتریت روماتوئید و بیاری لثه را نشان داده است، از این رو، رعایت بهداشت دهان و دندان می‌تواند اقدامی پیشگیرانه در نظر گرفته شود.

نوروپاتی محیطی

زمانی که اعصاب حرکتی یا حسی دست آسیب دیده باشند، آن‌ها می‌توانند سیگنال‌های درد را حتی زمانی که دردی وجود ندارد، ارسال کنند، یا دست را تهی از احساس کنند. این می‌تواند احساس سوزن سوزن شدن، سنگینی، درد، بی حسی، و فقدان نیرو در دست را به همراه داشته باشد.

دیابت شایع‌ترین دلیل نوروپاتی محیطی دست است. اضافه وزن، سیگار کشیدن، یا فشار خون بالا نیز از عوامل خطرآفرین برای این شرایط محسوب می‌شوند. همچنین، بیماری کلیوی و سطوح پایین هورمون تیروئید می‌توانند محرک نوروپاتی باشند. دارو‌های ضد تشنج و شیمی درمانی نیز از محرک‌های دیگر هستند.

روغن ماهی نشان داده است که به تسکین این نوع از دست درد کمک می‌کند.

تاندونیت دوکروان

سوزش و تحریک پذیری تاندون‌های مچ دست در پایه انگشت شست موجب درد و تورم قسمتی از مچ می‌شود که این انگشت قرار گرفته است. حرکات تکراری و تغییرات هورمونی می‌توانند از دلایل اصلی بروز تاندونیت دوکروان باشند که به نام بیماری شست بلک بری نیز شناخته می‌شود.

انگشت ماشه‌ای

افراد مبتلا به انگشت ماشه‌ای هنگام تلاش برای خم کردن انگشت خود این گونه احساس می‌کنند که چیزی مانع از این کار می‌شود. در واقع آنچه موجب این گرفتگی می‌شود، تورم کوچکی در تاندون است که خم شدن انگشت را دشوار می‌کند. تونلی که تاندون از آن عبور می‌کند باریک‌تر شده و از این رو، حرکت آن دشوارتر می‌شود.

آرتریت روماتوئید و دیابت شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به انگشت ماشه‌ای قرار می‌دهند. همچنین، افرادی فعال در برخی مشاغل خاص مانند موسیقیدان‌ها و کشاورزان به واسطه انجام حرکات تکراری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارند.

نتایج یک مطالعه نشان داد که مصرف چند وعده ماهی در هفته می‌تواند علائم آرتریت روماتوئید را تسکین دهد. در حقیقت، به گفته پژوهشگران، دو بار مصرف ماهی در هفته می‌تواند یک سوم کارایی دارو‌های قوی مورد استفاده برای درمان این بیماری را ارائه کند.

انقباض دوپویترن

این بیماری برای نخستین بار در سال‌های دهه ۱۶۰۰ گزارش شد و به نظر شرایطی ارثی است. بافت همبند زیر پوست کف دست با گذشت زمان ضخیم می‌شود، که این شرایط موجب می‌شود انگشت‌های چهارم و پنجم به طور دائمی به سمت داخل کشیده شوند.

در مراحل اولیه، انقباض دوپویترن تنها شامل افزایش ضخامت پوست می‌شود. با پیشرفت بیماری، ضخیم شدن الیاف بافت همبند و پیوستن آن‌ها به یکدیگر ساختاری طناب مانند و سفت را شکل می‌دهد که انگشتان را می‌کشند.

اگر بیماری به موقع تشخیص داده شود، منیزیم موضعی ممکن است برای درمان این شرایط مفید باشد.

منبع: عصر ایران

انتهای پیام/

چرایی احساس درد در دست‌ها