به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، زنان ایرانی علاوه بر خانه داری و اشتغال در ادارات و سازمانهای مختلف، با حرفههای گوناگون نقش مهمی در گردش چرخ اشتغال کشور ایفا میکنند.
در این میان، زنان روستایی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و با انجام کارهای مختلف و هنر دست خود، گرههای اشغال پایدار و خودکفایی و درآمدزایی را روز به روز محکمتر میکنند.
در حال حاضر تعاونیهای تولیدی خاص زنان و تعاونیهای عمومی در روستاها تفکیک شده اند، به گونهای که براساس آمارهای به دست آمده، شرکتهای تعاونی روستایی حامی زنان سازمان مرکزی، تعداد ۲۳۰ تعاونی فعال و تعداد ۷۹ تعاونی غیرفعال در کشور وجود دارد که حدود ۵۵ هزار و ۳۶۰ نفر تحت پوشش این تعاونیها قرار دارند.
توران کیارسی دانشجوی ارشد مدیریت و مربی فنی حرفهای در اندیکا در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: حدود ۱۱ سال است آموزش روستائیان را آغاز کرده ام و روستا به روستا به تدریج کارگاه آموزشی برگزار میکنم و زنان روستایی را آموزش میدهم. ۳ سالی هست که به فکر تشکیل تعاونی افتادم .
وی افزود: در زمان راه اندازی تعاونی روستایی با هزینه شخصی و با سرمایه اولیه ۲۰۰ میلیون ریال آغاز کردم و تمام پس اندازی که داشتم صرف خرید تجهیزات کارگاه شد و هزینه اضافی برای اجاره کردن محلی برای کار نداشتم، با کمک خانواده منزلی کلنگی را خریدیم و شبانه روز در آن کار کردیم و آن را راه اندازی کردیم، این کارگاه درحال حاضر در مکان متروکه قرار دارد و درحال تخریب است به همین دلیل مجبورم به فکر مکان جدیدی باشم.
کیارسی تصریح کرد: از زمانی که شروع به کار کردم، بیشتر کارآموزها در کارگاه مشغول به کار میشوند، ولی کسانی که توانایی حضور در کارگاه را ندارند با هزینه شخصی، تجهیزات و چرخ خیاطی را در اختیارشان قرار میدهم و آنها در ماه یک بار به اینجا میآیند و کارهایی که انجام داده اند را تحویل میدهند و در قبال آن دستمزدشان را دریافت مینمایند تا راحتتر بتوانند کار کنند.
این دانشجوی ارشد مدیریت و مربی فنی حرفه ای، هدف خود از این کار را آموزش زنان ساکن در روستاهای دورافتاده و محروم عنوان کرد.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر این تعاونی یکصد و ۳۶ عضو دارد که به تدریج بر تعداد آن افزوده میشود، بیان کرد: این تعاونی سومین تعاونی است که من تشکیل داده ام، زمانی که تعاونی روستای آبژدان شروع به کار کرد ظرفیت افراد شاغل ۲۵ نفر بودند که در طول یک سال، به ۱۳۶ نفر افزایش یافت.
توران کیارسی در ادامه اذعان داشت: انگیزه و تعامل افراد با یکدیگر چیزی است که باعث رونق کار ما شد است و این باعث شده نه تنها تعداد تعاونیهای زیر مجموعه من بیشتر شوند، بلکه زنان روستایی نیز انگیزه بیش تری برای شرکت در فعالیتهای گروهی داشته باشند. تعاونی یعنی همکاری گروهی و تعامل و در این کار گروهی ایدهها و خلاقیتهای افراد بیشتر میشود و این باعث شده فعالیت زنان نسبت به قبل ۲ برابر شود.
بانوی نوجوان شاغل در کارگاه توران کیارسی در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: من از ۲ سال قبل در این کارگاه شروع به کار کردم، خانم کیارسی خیلی به ما کمک کرد و با هزینههای شخصی خودش اینجا را به راه انداخت، ما در اینجا هم آموزش میبینیم و تجربه کسب کرده و هم کسب درآمد میکنیم.
یکی دیگر از شاغلان در تعاون روستایی آبژدان در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، افزود: حدود ۲ سال است که وارد اینکار شدم و به آن علاقه دارم، کیارسی ۳ سال است که این مکان را راه اندازی کرده و این کار کمک فراوانی درآمد و زندگی ما کرده است.
هنرجوی خیاطی تعاونی راه اندازی شده توسط توران کیارسی در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، بیان داشت: کلاس خیاطی قرار بود از پایان اسفند ماه آغاز شود که به دلیل مشکلات غیر منتظره در اردیبهشت ماه آغاز شد. من خانه دار هستم و برای سرگرمی در کلاس خیاطی شرکت میکنم. خیاطی را صرفا برای انجام کارهای خودم در خانه میآموزم، نه برای کسب و کار تا برای خودم و فرزندانم لباس تهیه کنم.
وی در ادامه افزود: بخاطر علاقهای که به خیاطی دارم بعد از کلاسها به خانه میروم و تمرین میکنم. خیلی از زنان و دختران بودند که خیاطی را ادامه دادند و برای خودشان کارگاه به راه انداختند و الان در روستا خیاطی میکنند، درآمد دارند و صاحب شغل شدند.
یکی دیگر از بانوان شاغل در کارگاه تعاونی روستای آبژدان در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، اظهار کرد: چند ماهی است که در پایگاه بسیج، کلاسهای خیاطی برگزار میشود و بانوان خیلی خوب استقبال کرده اند، خانه دار هستم و وقت خودم را با کلاسهای هنری پر میکنم. مربی ما از ابتدایی تا پیشرفته برای همه هنرجو خیلی خوب و ساده مطالب را توضیح میدهد. ۴ ماهی است که شرکت کرده ام و میتوانم برای فرزندانم لباس تهیه کنم.
وی بیان داشت: اگر ایرادی داشته باشم بعد از تمرینها از مربی میپرسم و او دوباره با من تکرار و تمرین میکند. در حال حاضر خیلی پیشرفت کرده ام، هم بخاطر سرگرمی و هم برای اینکه کارهای خیاطی خانواده را انجام بدهم و در آینده در صورت پیشرفت کارگاهی برای خودم به راه اندازی کنم در کلاسها شرکت کردم.
نوش آفرین طهماسبی از هنرجوهای قدیمی توران کیارسی که در حال حاضر صاحب تولیدی شده در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: من از شاگردهای کیارسی بودم و خیاطی را نزد وی یاد گرفتم و درحال حاضر توانستم کارگاه بزنم، با همت و همکاری وی توانستم وام بگیرم و کارآفرینی کنم و الان خیاطی میکنم و مشتریهای زیادی دارم، کار ما تولید روبالشی و در فصل مدارس نیز تولید یونیفررم مدارس است.
کاظمی یکی دیگر از بانوان شاغل در روستای آبژدان در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: از ۱۰ سالگی قالیبافی میکنم و آن را از مادرم یاد گرفتم، مادرم به ما قالی، گلیم، چوقا و شیردنگ را آموزش داد. خانم کیارسی برای ما وسیلههای مورد نیاز را خریداری میکند و به ما کمک و رسیدگی میکند. از زمانی که تعاونی را تشکیل داده به ما کمک میکند و اگر چیزی نیاز داشته باشیم یا خودش تهیه میکند و یا برای ما سفارش میدهد.
وی تصریح کرد: ما عضو تعاونی هستیم و قالیهایی را که میبافیم در تعاونی به فروش میرسانیم، تا زمانی که تنها بودیم اشیائی را که میبافتیم به فروش نمیرفتند، ولی حالا با وجود تعاونی آبژدان کار برای ما آسانتر شده است.
کیارسی در این خصوص توضیح داد: خواهران کاظمی از اعضای تعاونی هستند که در زمینه قالی بافی و گلیم بافی با ما همکاری میکنند. متاسفانه به دلیل مسیر طولانی که تا کارگاه دارند دسترسی برای حضور در کارگاه را ندارند. من سعی میکنم به آنها سر بزنم تا اگر وسیلهای نیاز داشتند برایشان فراهم کنم و محصولاتشان را به دست مشتری برسانم و بازاریابی کنم.
به گفته وی، تمام زنان روستای آبژدان استادان قالی باف و گلیم باف هستند و تلاش میکند برای زنان این روستا یک شرکت تعاونی راه اندازی کند تا نیازی نباشد مسیر طولانی را برای حضور در کارگاره طی کنند.
زنان روستایی نیز در صورت حمایت میتوانند سهم قابل توجهی در ایجاد اشتغال در استان خوزستان و همچنین امرار معاش داشته باشند.
گزارش از کوثر لطیفی
انتهای پیام/