به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گاهی در فضای مجازی یا در متن ترانه و برخی کتاب‌ها غلط‌های املایی را مشاهده می‌کنیم غلط‌هایی که گویا مهمان ناخوانده زبان فارسی هستند و افرادی این مهمان ناخوانده را با میزبان اشتباه می‌گیرند مثلا‌ «های» بیان حرکت را به جای کسره به کار می‌برند و به جای کتاب من می‌نویسند کتابه من.

گویا یادشان رفته این موضوعات در زبان فارسی وجود ندارد به راستی چه اتفاقی رخ داده که فارسی زبانان دچار چنین اشتباهاتی می‌شوند و جای میهمان ناخوانده را با میزبان عوض می‌کنند. در این باره با کارشناسان مختلفی صحبت کردیم که در ادامه می خوانید.

حسین اسرافیلی شاعر آیینی با بیان اینکه دل پردردی دارد،گفت:دل پر درد من به دلیل دیدن غلط‌های املایی است که دلیل این کار هم اشکالاتی است که خود شاعر، مولف یا نویسنده دارد.

این شاعر آیینی افزود: غلط‌هایی مانند آنچه درباره استفاده از‌ «های» غیرملفوظ به جای کسره در نگارش برخی کلمات گفتید دامن جامعه را هم گرفته است بطوریکه می‌بینیم «بذار برم» را که به صورت محاوره است در شعرشان به کار می‌برند درحالیکه باید «بگذار بروم» جایگزین آن شود. یا میان کلمه «گزاردن» و «گذاردن» تفاوتی قائل نمی‌شوند درحالیکه یکی به معنای انجام دادن و دیگری به معنای قرار دادن است. یا اینکه «مرهم» را با «ح» می‌نویسند.

اسرافیلی:غلط‌های املایی به خصوص در ترانه‌ها زیاد دیده می‌شود

اسرافیلی با اشاره به اینکه چندین بار در ترانه‌ها با غلط‌های املایی مواجه شده است، اظهار داشت: غلط‌های املایی به خصوص در ترانه‌ها زیاد دیده می‌شود. افرادی گمان می‌کنند با چهار جلسه حضور در محفل ادبی ترانه سرا شده اند و خود را ترانه سرا می‌نامند اما شاهد هستیم این اشکالات را دارند. در ترانه مثلا «منزل خودم» را به صورت «منزله خودم» می‌نویسند و نمی‌دانند «منزله» به معنای منزلت است. یکی از راهکار‌های جلوگیری از این غلط‌ها این است که شورای شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ترانه‌هایی را که این مشکل را دارند برگرداند یا کلاس‌هایی برای ترانه سرا‌ها در فرهنگسراها، انجمن‌های ادبی و خانه‌های شعر در این زمینه برگزار کند تا دیگر غلط‌های املایی در ترانه‌ها دیده نشود.

وی افزود: غلط‌های املایی از جمله نگارش نمیخوام به شکل نمیخام در ترانه‌ها دیده می‌شود. باید کتاب‌ها یا ترانه‌هایی که غلط املایی دارد، به صاحبان اثر بازگردانده شود؛ چراکه کار بررسی ترانه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عقب می‌افتد. از آن جایی که ترانه خوانده می‌شود و به صورت نوشته منتشر نمی‌شود، برخی صاحبان اثر به غلط‌های املایی ترانه‌ها توجهی نمی‌کنند. اگر افراد به هر شکلی بنویسند دیگر فرهنگ و ادبی در کشورمان نمی‌ماند.

لزوم فرهنگسازی برای اصلاح غلط‌های املایی

این شاعر آیینی با اشاره به اینکه غلط‌های املایی روز به روز بیشتر از قبل در جامعه دیده می‌شود، بیان کرد: باید برای اصلاح غلط‌های املایی فرهنگسازی کرد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موظف است این مسائل را بررسی و از آن جلوگیری کند.

وی افزود:مسئولان هنوز خواب هستند چرا که وقتی جامعه این غلط‌های املایی را رایج کرد تازه برای اقدام ورود می کنند مانند آنچه در معادلسازی کلمات اتفاق می افتد. سال‌ها مردم کلمه «کامپیوتر» را استفاده می‌کنند بعد برای آن معادل «یارانه» را می‌سازند و از مردم می‌خواهند این معادل را استفاده کنند؛ معادل‌های غیرمرتبط که به کار نمی‌رود.

اسرافیلی گفت:به نظر من بهتر است هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اصلاح غلط‌های املایی ترانه سرایان کلاس بگذارد هم شبکه چهار که شبکه‌ای فرهنگی است به عموم مردم در این زمینه آموزش دهد و یک کلاس عمومی برای عموم مردم بگذارد اما متاسفانه شاهد آن نیستیم.

میرکیانی:زبان فارسی هویت ملی ماست

محمد میرکیانی نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص غلط‌های املایی رایجی که این روز‌ها در فضای مجازی مشاهده می کنیم، گفت: زبان فارسی جزء نشانه‌های هویت ملی ما ایرانیان است و باید پاسدار زبان فارسی باشیم یکی از نشانه‌های فرهنگ و تمدن ما ایرانیان، زبان فارسی است این زبان فقط به ایران محدود نمی‌شود و در کشور‌های آسیایی اطراف، هندوستان و شبه قاره‌ها همچنین در کشور‌های اروپایی مانند رومانی جایگاه خاصی دارد که جزء نشانه‌های فرهنگی ما ایرانیان است.

از زبان فارسی محافظت کنیم

وی افزود: در گام نخست باید مراقب زبان فارسی باشیم و از آن محافظت کنیم. یه دلیل تنبلی‌های ذهنی کسانی که به زبان فارسی وارد شدند و شناختی از این زبان ندارند باعث ایجاد غلط‌های املایی می شوند. این افراد مطالعه نمی‌کنند و برای مطالعه وقت نمی‌گذارند از این رو به زبان فارسی آسیب می‌زنند و شاهد نادرستی‌ها و کژی‌هایی در نوشته هایشان هستیم.

این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به غلط‌های املایی تعمدی که در اسم برخی فیلم‌ها دیده می‌شود، اظهار داشت: زبان فارسی را ساده گرفتیم و در شبکه‌های مجازی هم همین غلط‌های املایی دیده می‌شود. برای مثال کلمه «غذا» را با «قاف» می‌نویسند و گمان می‌کنند با این کار تغییری در معنایش ایجاد نمی‌شود. یا اینکه کلمه وقت را با «غ» می‌نویسند به دلیل اینکه تلفظ «قاف» و «غین» یکی است.

آثار بزرگان ادبیات با درست نویسی پیوند خورده است

میرکیانی ادامه داد: آثار بزرگان ادبیات با درست نویسی پیوند خورده است. اگر بخواهیم در خیابان حرکت کنیم هرجور بخواهیم می‌توانیم این کار را انجام دهیم اما بالا و پایین پریدن به معنای راه رفتن نیست. اگر بخواهیم غذا بخوریم قاشق را به زمین، ظرف یا هرجایی که دلمان خواست نمی‌زنیم و این کار را غذا خوردن نمی‌نامیم. برای کلمات هم همینطور است منطقی برای شیوه نگارش یک کلمه وجود دارد نه اینکه چون کلمات درمانده اند باید به آن حمله کنیم باید بدانیم واژه‌های زبان فارسی خون دارند افرادی برای ایجاد آن خون دل خورده اند برای کلمات آن زحمت کشیده اند اما از روی تنبلی ذهنی تن به عادت‌هایی می‌دهیم که یکی از ارزش‌های گرانبهایمان یعنی زبان را مورد حمله قرار می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه باید در نگارش خیلی دقت کنیم، بیان کرد: در آثار مکتوب و نمایشنامه‌هایی که می‌نویسیم باید سعی کنیم واژه‌های زبان فارسی را درست به کار ببریم و از زبان درست و تاثیرگذار استفاده کنیم. نباید در شخصیت پردازی‌ها کلمات را به گونه‌ای انتخاب کنیم که پایگاه کلمات خاص را از بین ببریم کلمه نیسان را به صورت نیسون استفاده می‌کنند به دلیل اینکه می‌خواهند در نمایشنامه یا فیلمنامه شخصیت پردازی کنند و برای نمایش شخصیت لمپن کلمات را به صورت شکسته استفاده می‌کنند.

 در استفاده از کلمات و عبارات هم دقت کنید

این نویسنده کودک و نوجوان با اشاره به اینکه عمدتا غلط‌های املایی در بی سوادی افراد ریشه دارد، تصریح کرد: باید در استفاده از کلمات و عبارات دقت کنیم حتی در انیمیشن‌ها هم غلط‌های زیادی را می‌بینیم این مسئله به گفتار هم برمی گردد. هم در گفتار هم در نوشتار کلمات را درست به کار ببریم راه حل از بین رفتن غلط‌های املایی مطالعه زیاد و شناخت ظرفیت‌های پیدا و پنهان زبان فارسی در این مطالعه است. باید بدانیم کلمات قدرت بالایی دارند و می‌توانیم حافظ اندیشه، فرهنگ و تفکرمان باشیم چرا که کلمات به دنیا می‌آیند مدتی زندگی می‌کنند سپس می‌میرند اما کلماتی ماندگار می‌شوند و عمرشان طولانی‌تر می‌شود که کلمات را پیراسته و آراسته به کار ببریم از این رو کلمات موجودات بی جانی نیستند که به آن‌ها زیان برسانیم.

انتهای پیام/