به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از واشنگتن‌پست، فرض کنید شما شهروند آمریکا هستید و از رئیس‌جمهور خود در بیشتر سخنرانی‌ها می‌شنوید که می‌گوید: «بعضی‌ها، آدم‌های قوی و بزرگ، وقتی من را می‌بینند، گریه می‌کنند."

وقتی چنین صحبتی را می‌شنوید لابد پیش خود می‌گویید: «پس آدم‌های زیادی وقتی ترامپ را ملاقات می‌کنند، گریه می‌کنند! رؤسای بزرگ، افرادی که در معدن کار می‌کنند و کارگران شرکت‌های فولاد همه در حضور ترامپ گریه می‌کنند!»

اما این داستانی است که دونالد ترامپ از ملاقات‌های خودش با آن‌ها در کمپین‌های انتخاباتی‌اش یا در دفتر ریاست‌جمهوری تعریف می‌کند. آدم‌هایی که ترامپ همیشه با صفت‌هایی مثل قوی و محکم، از آن‌ها یاد می‌کند! کسانی که به گفته او، هرگز تا قبل از دیدن ترامپ اشک نریخته بودند!

ترامپ بار‌ها داستان‌هایی از ملاقات با حامیانش که در حال گریه کردن بودند را برای همه تعریف کرده است.

البته به گفته ترامپ، این موضوع بستگی به مکان و جمع ملاقات‌کننده با او دارد؛ این گریه کردن‌ها می‌تواند به گفته او "دائم" یا "در هر بار" ملاقات با او اتفاق بیفتد. برای درک این مطلب می‌توانید تجمع‌های ترامپ را دنبال کنید و خودتان قضاوت کنید.

دنیل دیل، نویسنده معروف روزنامه تورنتو استار، که به خوبی متوجه تناقض‌های موجود در صحبت‌های ترامپ شده است، می‌گوید: «ترامپ عادت دارد روایت‌های مختلفی از تعاملاتی که در زندگی شخصی‌اش با دیگران رخ داده را مطرح کند. بسیاری از این داستان‌سرایی‌ها مورد تردید است و ثابت شده که بعضی از آن‌ها دروغ بوده است. اما نکته اینجاست که بیشتر این داستان‌سرایی‌ها از قبل ساخته و پرداخته شده تا به آسانی نتوان ماهیت تخیلی آن‌ها را برملا کرد؛ بنابراین اگرچه ترامپ یک دروغ‌گوی سریالی است، اما باز هم در بعضی موارد نمی‌توانیم با قاطعیت بگوییم که چه زمانی دروغ می‌گوید و چه زمانی صادق است. ما میتوانیم بگوییم که او بعضی از داستان‌هایش را برای عوام‌فریبی ساخته است؛ هرچند در بعضی از تجمع‌ها افرادی هم هستند که بیش از حد احساسی می‌شوند و در حضور ترامپ گریه می‌کنند.»

به گفته دنیل دیل در مواردی ترامپ حاضران را به وجد آورده و آن‌ها گریه کرده‌اند، اما موارد متعددی نیز وجود دارد که ترامپ داستان‌های دروغین از گریه کردن افراد مشهوری مانند سناتور ریچارد بلومنتال و سناتور چاک شومر در تجمع‌های خود مطرح کرده است. او همچنین دو مرتبه ادعا کرده که مدیران ارشدش (بدون اشاره به نام آن‌ها) که به گفته او از سران شرکت‌های بزرگ هستند، در بدو ورود به دفتر کارش در کاخ سفید گریه کرده‌اند!

این گونه مسائل برای رئیس‌جمهوری که در جایی گفته بود که گریه کردن را نوعی نشان از ضعف می‌داند، بسیار شفگت‌آور است! زیرا واقعا مشخص نیست که از نظر عقلی رئیس‌جمهور آمریکا در چه مواردی افرادی که از احساسات زیاد گریه می‌کنند را تحسین یا مسخره می‌کند! از شواهد برمی‌آید که ملاک ترامپ فقط این است که داستان گریه کردن‌ها و تایید آن‌ها با آنچه او برای مبالغه و زیاده‌گویی درباره کار‌هایی که انجام نداده است، سازگار باشد.

ترامپ در سال ۲۰۱۶ در پاسخ به این سؤال که آیا تاکنون گریه کرده است یا خیر، گفت: «من اهل گریه کردن نیستم و زیاد سراغ اشک ریختن نمی‌روم، اما چنین آدم‌هایی را می‌شناسم؛ انسان‌های زیادی را می‌شناسم که اهل گریه کردن هستند؛ آدم‌های خوبی هم هستند، اما من اهل گریه کردن نیستم.»

این داستان‌سرایی‌ها البته به برنامه‌های طنز شبانگاهی تلویزیون آمریکا هم رسیده و مجری معروف، سِث مِیرز، بارها به آن اشاره کرده است.

با وجود آنکه ترامپ همچنان هر از چند گاهی در جمع هوادارانش ادعا می‌کند که افراد با دیدن او شروع به گریه کردن کرده و از او بابت زحماتش تشکر می‌کنند، تاکنون فیلمی از گریه کردن این افراد در حضور او منتشر نشده است.

انتهای پیام/