دانستنی‌های جالب درباره لباس فضانوردی و تبعیض‌های جنسیتی در فضا
محدودیت تعداد زنان فضانورد سبب شده است تا درطول سال‌ها فضا در اختیارمردان باشد و لباس فضای مناسب بانوان وجود نداشته باشد.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، فضانوردان ناسا، آن مک کلاین (Anne McClain) و کریستینا کوچ (Christina Koch) قراراست اولین راهپیمایی فضایی زنانه بدون حضور مردان را در خارج از ایستگاه فضایی بین المللی انجام دهند.
این راهپیمایی در تاریخ ۲۹ ماه مارس انجام می‌شود و پیش‌تر به دلیل موجود نبودن لباس فضانوردی مخصوص بانوان به تعویق افتاده بود.
هر ۲ فضانورد زن که اکنون در ایستگاه فضایی بین المللی حضور دارند دارای لباس‌های مخصوص پیاده روی خارج از ایستگاه فضایی بین المللی به نام EMU هستند که به آن‌ها قابلیت حرکت درفضا و محافظت در برابر اشعه‌های کیهانی را می‌دهد.
این لباس‌ها اندکی کوچک‌تر از لباس‌های عادی فضانوردی هستند که برای مردان تهیه شده استغ برای شروع پیاده روی به ۱۲ ساعت آماده سازی تجهیزات فضایی نیاز است تا فضانوردان بتوانند به تعمیرات و راه پیمایی درفضا بپردازند.
دربیشتر پیاده روی‌های فضایی افراد به صورت تیم‌های ۲ نفره از ایستگاه فضایی خارج می‌شوند و این نخستین بار است که اعضای تیم پیاده روی فضایی همگی از بانوان هستند.
یکی از مشکل‌های پیش روی این ۲ فضانورد برای پیاده روی خارج از ایستگاه فضایی، بزرگ بودن سایز یکی از لباس‌ها برای فضانورد آن مک کلاین است که در نهایت او لباس سایز بزرگ را آزمایش کرد و قرار است در ماموریت خود از آن استفاده کند.
در فضا به دلیل اثر‌های میکروگرانشی بسیار ناچیزی که وجود دارد اگر لباس فضانوردی (Spacesuit) بزرگ‌تر از جثه فضانورد باشد، او دچار نوعی حالت شناور شدن درون لباس خود می‌شود و در نتیجه به خوبی نمی‌تواند به انجام ماموریت خود از جمله تعمیر وسایل یا نصب تجهیزات بپردازد. در روی زمین به دلیل وجود نیروی گرانش این وضعیت احساس نمی‌شود.
همچنین کوچک بودن جثه فضانورد سبب می‌شود تا دستگاه‌ها و تجهیزات مخصوص بررسی وضعیت سلامت او مانند درجه حرارت به خوبی نتوانند به اندازه گیری بپردازند و این سبب احتمال بروز آسیب در فضانورد می‌شود، بزرگ بودن سایز لباس فضانوردی می‌تواند سبب ایجاد آسیب در سرشانه‌های فضانورد شود.
افزون بر تمامی موارد، در فضا به دلیل نبود جاذبه قد فضانوردان به تناسب چند سانتی متر بلند می‌شود. این به دلیل فاصله گرفتن مهره‌های ستون فقرات از یکدیگر است که می‌تواند حتی تا ۵ سانتی متر سبب افزایش قدن آن‌ها شود.
این افزایش قد می‌تواند باعث شود لباس فضایی برای فضانورد مناسب نباشد و ایمنی او به خطر بیفتد. کارشناسان اعلام کرده اند باید نسل جدید لباس‌های فضانوردی طراحی و تولید شود، زیرا فناوری به کار رفته در لباس‌های فضانوردی کنونی متعلق به ۴۰ سال پیش و در زمان برنامه ریزی برای ساخت سفینه‌های فضایی شاتل بوده است.
یکی از طرح‌های ناسا در همکاری با شرکت بوئینگ، ساخت نسل جدید لباس فضانوردی است که وزن کمتری دارد و به فضانورد امکان تحرک بیشتر می‌دهد، همچنین طراحی و ساختار رنگ آن هم متفاوت است.
افزون بر بوئینگ، ایلون ماسک، مدیر شرکت اسپیس ایکس نیز اعلام کرده است فضانوردان این شرکت در آینده لباس فضانوردی مخصوص مورد استفاده قرارخواهند داد.
برای انتخاب فضانوردان استاندارد‌های مختلفی مورد بررسی قرار می‌گیرد که یکی از آن‌ها داشتن قدی متناسب است، اما تمامی فضانوردان هم قد نیستند، ناسا هم برای کاهش هزینه‌های غیرضروری، لباس‌های فضانوردی را تنها در سه سایز بزرگ، متوسط و فوق العاده بزرگ طراحی کرده است. به معنای دیگر لباس‌های فضانوردی بیشتر برای مردان طراحی شده اند.
در سال‌های پیش بیشتر فضانوردان مرد بودند و لباس‌ها برای آن‌ها متناسب بود، اما در سال‌های اخیر، تعداد بیشتری از فضانوردان را زنان تشکیل می‌دهند و این سبب بروز چالش لباس فضانوردی نامناسب برای آن‌ها شده است.
ناسا اعلام کرده است قصدی برای دگرگون کردن لباس‌های فضانوردان خود ندارد و با توجه به بازنشستگی ایستگاه فضایی بین المللی در سال ۲۰۲۴ و راه اندازی پایگاه فضایی در مدار کره ماه به نام دروازه فضایی Space gate، فضانوردان امیدوار هستند نسل جدید لباس‌های فضانوردی در آن زمان ساخته و مورد استفاده قرارگیرد.
منبع:Space
انتهای پیام/
مشکل لباس های فضانوردی برای بانوان
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه می‌توانند استخدام آموزش‌وپرورش شوند؟
