به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یک پزشک از دانشگاه میشیگان به نکات جالبی درمورد رسانه‌های اجتماعی اشاره می‌کند. این مطلب از زبان وی گزارش شده است.

من یکی از هزاران نفر اولی بودم که در تابستان ۲۰۰۴ به فیسبوک پیوستم. در آن زمان، این شبکه‌ی اجتماعی فقط در پردیس دانشگاه هاروارد و تنها برای دانشجویان کالج‌های برتر آزاد بود. طی ۱۵ سال بعد، من شاهد رشد چشمگیر و بی‌سابقه‌ی رسانه‌های اجتماعی بودم.

بیشتربخوانید: نقش شبکه‌های اجتماعی در گام دوم انقلاب چیست؟

رسانه‌های اجتماعی مانند افسانه‌ی هیدرا هستند؛ وقتی شما یکی از سر‌های آن را ببُرید (مثلا مای‌اسپیس)، سر‌های زیادی در جای سر قبلی رشد می‌کنند (مانند اینستاگرام یا اسنپ‌چت). رسانه‌های اجتماعی کاملا بر نحوه‌ی زندگی روزمره‌ی ما در خانه و محل کار و حتی بر روابط عاشقانه‌ی ما سایه افکنده‌اند. در حرفه‌ی پزشکی اهمیت آموزش حرفه‌ای عمل کردن در محیط آنلاین روزبه‌روز بیشتر شده و پزشکان در این خصوص آموزش می‌بینند.

من نیز این موضوع را به همتایان خود آموزش می‌دهم. البته من در این زمینه تجربه‌ی ناخوشایندی نیز دارم. زمانی‌که به‌عنوان کارورز در بیمارستانی مشغول به کار بودم، از روی ناامیدی پستی را در یکی از شبکه‌های اجتماعی گذاشتم که می‌توانست تفسیر کاملا منفی درمورد بیمارستانی که در آن در حال کار بودم، داشته باشد.

حرفه‌ی یک پزشک می‌تواند به‌صورت آنلاین ساخته یا شکسته شود؛ مثل موردی که برای گری تیگز پیش آمد. تیگز یک پزشک داخلی در تگزاس بود که سرمقاله‌ای را با عنوان «پزشکان زن به سختی کار نمی‌کنند»، نوشت (یعنی زیاد تلاش نمی‌کنند). اگر دنیا مثل قبل بود، این مقاله را فقط چند فرد می‌خواندند و اتفاق خاصی هم نمی‌افتاد، اما در عصر رسانه‌های اجتماعی این نوشته همچون یک ویروس به همه‌جا رسید و روی شغل و شهرت او تاثیر جدی گذاشت.

در سال‌های اخیر مطالعات علمی زیادی درمورد رسانه‌های اجتماعی انجام شده است و نشان داده‌اند که این رسانه‌ها تاثیر شگفت‌آوری بر مغز انسان دارند. در یکی از این مطالعات نشان داده شد که متغیر «تعداد دوستان» در فیسبوک می‌تواند تا حدودی حجم ماده‌ی خاکستری را در شکنج گیجگاهی میانی چپ مغز، شیار گیجگاهی فوقانی راست (در پردازش گفتار و چهره و توانایی نسبت دادن ادعا‌های دروغ به دیگران نقش دارد) و قشر انتورینال راست (در تشکیل حافظه نقش دارد) را پیش‌بینی کند. مطابق انتظار، عکس‌ها و پست‌های دارای «لایک» زیاد نیز موجب فعال شدن هسته‌ی اکومبنس (NAcc) در مغز می‌شد. هسته‌ی اکومبنس مرکز پاداشی در مغز است که توسط مواد مخدر و الکل نیز فعال می‌شود (تأیید رسانه‌های اجتماعی واقعا یک اعتیاد است).

خطرناک‌ترین جنبه‌ی رسانه‌های اجتماعی «اثر واگیردار» است. این زمانی است که کسی که می‌خواهد اطلاعات غلط را منتشر کند و مثلا از مزیت ارتباطات مردمی برای انتشار آن دروغ استفاده می‌کند. در مطالعه‌ای که در زمینه‌ی این اثر واگیردار انجام شد، نشان داده شد که افراد برای سنجش میزان اعتبار یک خبر روی تعداد دوستان آنلاین یا تصویر آن اتفاق تکیه می‌کنند. این اثر کاملا توسط نسل جدید کلاهبرداران (که از باور مردم سوء استفاده می‌کنند)، بهره‌برداری شده است.

ویلیام بیلی مک فارلند، نابغه‌ی پشت تفکر فستیوال مصیبت‌بار فیر (Fyre Festival)، حرکت هوشمندانه‌ای انجام داد که توانست قبل از اینکه به زندان فدرال بیفتد، پول زیادی به جیب بزند. او کار خود را با ایده‌ی «تاثیرگذاران» اینستاگرام و با پست یک مربع ساده‌ی نارنجی آغاز کرد. وقتی که مشغول رد کردن سریع صفحات پر از افراد زیبا، غذا‌های آن‌چنانی و سفر‌های رویایی هستید، چه چیزی می‌تواند شما را متوقف کرده و توجهتان را به خود جلب کند؟ یک مربع نارنجی؛ به‌ویژه زمانی‌که مربع نارنجی توسط یک فرد مشهور اینستاگرام که میلیون‌ها دنبال‌کننده دارد، به نمایش گذاشته شود و این چنین، سرایت اتفاق افتاد.

تفکر گله‌ای منحصربه نسل جوانی که چسبیده به تلفن‌های هوشمند بزرگ شده‌اند، نیست. یک کارآفرین جوان دیگر نیز از مزیت این تفکر گله‌ای در بالاترین سطوح سیلیکون‌ولی بهره برد. الیزابت هولمز که اکنون ۳۵ ساله است، از ارتباطات گسترده‌ی خود برای دریافت کمک مالی از یکی بزرگ‌ترین نام‌ها در سیلیکون‌ولی یعنی تیم دراپر استفاده کرد. دراپر پدر دوست دوران کودکی و همسایه‌ی او بود. دراپر ۶۰ ساله بخشی از نسل رسانه‌های اجتماعی نبود، اما از شبکه‌های اجتماعی قدیمی‌تر استفاده کرد تا دیگر غول‌های صنعت را نیز وارد این کار وارد کند (برای مثال دان لوکاس و لری الیسون). هولمز از شبکه‌ی وسیع ارتباطات خود و جذابیت میان نسل جوان استفاده کرد تا موجب جلب اعتماد مردم شود و یک دستگاه مراقبت‌های بهداشتی خطرناک و ناقص را منتشر کرد. سرانجام تقلب‌های او در اواخر سال ۲۰۱۵ مشخص شد و او مورد بازجویی قرار گرفت.

جامعه‌ی ما هرگز به موقعیت قبل از اختراع رسانه‌های اجتماعی، بر نمی‌گردد. ولی شما چگونه می‌توانید از خود دربرابر این جنبه‌ی زهرآگین شبکه‌های اجتماعی محافظت کنید؟

به‌عنوان یک دانشمند، من آموخته‌ام که درمورد هر چیزی سؤال داشته باشم. برای اینکه از تفکر گله‌ای دور بمانید ضروری است که پژوهش‌ها و اکتشافات خود را داشته باشید. همیشه منبع عنوان‌های باورنکردنی را که می‌خوانید، پیدا کنید. اگر منبعی برای آن وجود نداشت، آن اطلاعات را از ملاحظات خود حذف کنید.

این امر نیز مهم است که بدانید پروفایل رسانه‌های اجتماعی اکثر مردم تنها یک «نما» است. مقایسه کردن خود با زندگی فتوشاپ‌شده‌ی فرد دیگر برای سلامت روان شما وحشتناک است. بدانید که دوستان واقعی شما که ممکن است در رسانه‌های اجتماعی هزاران دوست یا لایک نداشته باشند (یا حتی ممکن است اصلا در رسانه‌های اجتماعی عضو نباشند)، قابلیت اعتماد کمتری ندارند. به کافه‌ی همین حوالی بروید و یک گفت‌و‌گوی حقیقی را آغاز کنید. شما شاید کسی را پیدا کنید که به شما علاقمند شود: یک فرد حقیقی و با تمام عیب‌هایتان دربرابر او بایستید.

منبع: بهداشت نیوز

انتهای پیام/