خطرات عضویت در صفحات بی‌کیفیت روان شناسی
این روز‌ها اگر شما در شبکههای اجتماعی حضور داشته باشید، احتمال این که در کانال‌هایی با محتوای روانشناسی عضو شوید بسیار زیاد است. اما صفحات متعدد در این حوزه از کیفیت مشابهی برخوردار نیست.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هفته گذشته مراسم معارفه رئیس جدید سازمان نظام روانشناسی برگزار شد. دکتر «حاتمی» در این مراسم مدعی شد که ۲۳ درصد فضای مجازی مورد استفاده توسط کاربران ایرانی را موضوعات روانشناسی تشکیل می‌دهد و از لزوم نظارت جدی‌تر نظام روانشناسی در این بخش سخن گفت، اما چرا موضوع نظارت بر محتوای روانشناسی در فضای مجازی این روز‌ها اهمیت زیادی یافته است؟
برخی آموزش‌ها پُر اشتباه‌اند
این روز‌ها اگر شما در شبکههای اجتماعی حضور داشته باشید، احتمال این که در کانال‌هایی با محتوای روانشناسی عضو شوید یا صفحاتی از این قبیل را دنبال کنید، بسیار زیاد است. اما صفحات متعدد در این حوزه از کیفیت مشابهی برخوردار نیست و در حالی‌که برخی از آن‌ها در تلاش اند به شکل علمی و مستدل مباحث روانشناسی را مطرح کنند، برخی دیگر به شکلی بسیار سطحی به موضوعات می‌پردازند. گاهی از مطالعاتی محدود در حوزه‌ای خاص، نتیجه‌گیری‌های کلی می‌کنند و البته در زمان بحث درباره مسائل مناقشه‌برانگیز به مسائل فرهنگی و مذهبی جامعه توجهی ندارند، اما این تمام ماجرا نیست چراکه در کنار بحث آموزش، مشاوره‌های غیرحضوری نیز این روز‌ها محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. حیطه‌ای که وقتی افراد بدون صلاحیت وارد آن می‌شوند، عوارض زیادی به دنبال دارد.
مشاوره‌های بدون ظرافت
شاید شما هم در بخش مشاوره‌های غیرحضوری مشاهده کرده باشید که گاهی اوقات بعد از طرح مشکل توسط یک فرد، مشاوری که در یک کلان شهر زندگی می‌کند بدون شناخت از بافت فرهنگی در شهر‌های کوچک، راهکار ارائه می‌دهد و زمانی که فرد اعتراض می‌کند که این راهکار‌ها عملی نیستند، او را ضعیف یا بدون انگیزه خطاب می‌کند. از سویی افرادی که در زمینه روان‌درمانی و مشاوره تخصص دارند، به خوبی می‌دانند که مشاوره‌های غیرحضوری در بسیاری از ابعاد دارای محدودیت هستند و نمی‌توان در هر زمینه‌ای از این روش استفاده کرد.
در واقع از مشاوره‌های غیرحضوری تنها می‌توان برای آموزش مهارت‌ها یا پیشنهاد‌های کوتاه برای تغییراتی مختصر استفاده کرد (سبکی که ما در تلاش هستیم در مشاوره‌های صفحه خانواده و مشاوره به کار ببریم) و تحلیل شخصیت افراد، ارائه قضاوت‌های کلی از ریشه‌های رفتار افراد، ارائه راهکار‌هایی مستقیم یا اعلام نظر قطعی به شکل دستوری برای طلاق یا ازدواج، کاری غلط و حتی خطرناک است چرا که این سبک مشاوره‌های پراشتباه و به اشتراک گذاشتن آن‌ها در فضای مجازی نه فقط به آن فرد خاص می‌تواند آسیب وارد کند که ممکن است به اعتماد عمومی راجع به روانشناسی نیز آسیب بزند.
تصمیمی که جای امیدواری دارد
در این شرایط این که رئیس جدید سازمان نظام روانشناسی یکی از اهداف این سازمان را سازمان دهی این فضا بیان کرده است، جای خوش وقتی است. هر چند باید منتظر ماند و دید در عمل این فرایند به چه صورت پیش می‌رود و کار نظارت به چه شکلی انجام می‌گیرد؟ اما تا اجرایی شدن این موضوع که نیاز به زمان دارد، ما به عنوان کاربران فضای مجازی بهتر است در زمان استفاده از این فضا به چند نکته توجه داشته باشیم:
۱- موضوع تحصیلات و تخصص اداره‌کنندگان صفحات روانشناسی را جدی بگیریم.
۲-در مقابل مطالبی که به نظرمان اشتباه می‌آیند، بی‌تفاوت نباشیم، از نویسنده منبع معتبر (کتاب یا مقالات معتبر علمی) بخواهیم.
۳- اگر می‌بینیم صفحه یا کانالی مطالب پر اشتباه به اشتراک می‌گذارد آن صفحه یا کانال را ترک کنیم.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/
