علی محتشمی متخصص اطفال در گفتوگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: بیشتر بچهها اهمیتی نمیدهند که در میان انبوهی از لباس، اسباببازی، کتاب و کاغذ از خواب بخوابند، بیدار شده، بازی کنند و تکالیف منزل را انجام دهند، آنها از اینکه دوستانشان این اتاق به هم را ببینند آشفته نشده و فکر نمیکنند که والدینشان از این موضوع ناراحت میشوند؛ رفتاری که در بیشتر موارد به مشاجره والدین با آنها منجر خواهد شد، زیرا والدین به مرتب بودن وسایل توجه دارند اما بچهها خیر.
این متخصص اطفال بیان کرد: ممکن است فردی از اتاقی که یک نفر دیگر آن را مرتب کرده خوشش بیاید و قدر آن را بداند، اما شاید کودکان از اینکه شما اتاق آنها را مرتب کنید خوشحال نشوند و آن را تهدیدی در جهت استقلال خود معنی کنند، «من از جمع کردن لباسها متنفرم»، «همه دوستانم اتاقشان به هم ریخته است»، «اگر قرار است دوباره بخوابم چرا باید تختم را درست کنم؟».
بیشتر بخوانید: ترفندهایی برای تربیت صحیح کودکان
محتشمی ادامه داد: برخی از والدین کودکان را در برابر کاری که انجام نمیدهند مجازات میکنند، «اگر اتاقت را مرتب نکنی، نمیتوانی دوستانت را به اینجا بیاوری». هر یک از این روشها بهطور خاص میتواند موفقیتآمیز باشد، ممکن است کودک چندین بار اتاقش را مرتب کند و پس از آن هرگز این کار را انجام ندهد یا ممکن است اتاقش را از روی بیمیلی مرتب کند و بیشتر کارها را انجام ندهد و نیمهکاره رها کند، بسیاری از کودکان بارها و بارها به خاطر این موضوع مورد بیمهری قرار میگیرند، و باز هم اتاقشان را تمیز نگه نمیدارند.
وی افزود: یکی از تهدیدهای رایج والدین «اگر اتاقت را تمیز نکنی، من لباسهایت را نمیشویم!» است، که اغلب نتیجه عکس میدهد؛ والد و کودک عصبانی میشوند، اتاق و لباسها همانطور به هم ریخته برجای میماند و فرزند تلافی کردن را از والدینش یاد میگیرد.
این متخصص اطفال تشریح کرد: اگر والدین بهطور دائم به فرزند خود به دلیل بینظمیهایش حمله کنند، او انتقاد آنها را درونی سازی خواهد کرد و ناراحت و پریشان خواهد شد، زیرا نمیتواند انتظارات آنها را برآورده کند؛ موفقترین و واقعبینانهترین روش برای کنترل جمعوجور کردن وسایل آن است که با هم سازش کنید، حتی اگر این کار به معنای پایینآوردن استانداردهای موردنظرتان باشد.
محتشمی ادامه داد: اگر فرزندتان نمیتواند اتاقش را مرتب نگه دارد تنبیه بیشتر و کلمات خشنتر کمکی نمیکند؛ بالحنی آرام با او حرف بزنید، اگر بعد از گذراندن یک روز ناامیدکننده احساس میکنید اعصابتان تحت فشار است، قبل از بحث درباره مرتبکردن اتاق مدتی صبر کنید، به او پیشنهاد کمک بدهید، «من نصف وسایل کف زمین را جمع میکنم تو هم کمدت را مرتب کن».
بیشتر بخوانید: بهترین راه فرزندپروری که از آن بیخبر هستیم/ راهکارهای عملی برای تربیت فرزندان که پدران نیاز دارند
وی افزود: در مورد ادامه این کار نگران نباشید؛ بعضی روزها در مورد ظاهر اتاق کودک توجهی زیاد نشان دهید و روزهای دیگر درِ اتاق را بسته و دور شوید، شاید تصمیم بگیرید به درهم ریختگی اتاقش اعتنایی نکنید تا آن همکاری را که از او انتظار دارید از خود نشان دهد، یا شاید صبر کنید تا مدتی سپری شود و روز «تمیزکاری خانوادگی» فرا برسد.
محتشمی یادآوری کرد: سالهای نوجوانی پر از آشوب است، و ممکن است شما و فرزندتان با مشکلاتی روبهرو شوید. تا وقتی او به طور کلی در زمینههای دیگر زندگی خود موفق است سعی کنید به مشکل اتاق بههم ریخته آنقدر توجه نکنید همچنان که او رشد میکند و بزرگتر میشود بیشتر به نظم و ترتیب توجه خواهد کرد.
انتهای پیام/