به گزارش حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان، بسیاری از رهبران دینی و سیاسی افغانستان در سالهای جهاد و مبارزه، تحت تاثیر اندیشهها و مبارزات امام خمینی (ره) در ایران قرار داشتند.
پیروزی انقلاب اسلامی در ایران باعث پشتوانه روحی و روانی مردم مسلمان افغانستان گردید و آنها را به این باور رساند که میتوان با قدرت ایمان رژیمی تا به دندان مسلح را از پای در آورد.
گرایشهای سیاسی و دینی شکل گرفته در میان طلاب دینی و اساتید دانشگاه و دانشجویان مسلمان افغانستان از سالهای دهه 50 خورشیدی به بعد تحت تاثیر گرایشهای شکل گرفته در منطقه و جهان اسلام به خصوص جریان اخوان المسلمین در مصر و انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) که از 15 خرداد 1342 خورشیدی شروع شده بود، شکل گرفت.
آنگونه که در کتاب «افغانستان در سه دهه اخیر» آمده است، مبارزات علما و دانشجویان مسلمان ابتدا به صورت مبارزات اعتقادی با جریانهای مارکسیستی و در موارد خاص مبارزه با استبداد تبارز یافت؛ اما به تدریج این مبارزات پختهتر شده و عمق ایدئولوژیک یافت و سرانجام داعیه حکومت اسلامی را در سر پروراند.
در هفتم ثور/ اردیبهشت سال 1357 حزب دموکراتیک خلق افغانستان که پیرو اندیشههای مارکسیستی بود و از طرف حکومت شوروی حمایت میشد، در یک کودتایی نظامی، حکومت «سردار محمد داوود خان» را سرنگون کرد و «نور محمد تره کی» رهبر این حزب در افغانستان به قدرت رسید.
طبق نوشته «محمد صدیق فرهنگ» در کتاب «افغانستان در پنج قرن اخیر»، تره کی در سخنرانیهای خود از مردم پاکستان با لحنی بسیار تحقیر آمیز یاد میکرد و مردم شیعه مذهب افغانستان را نیز با سخنان سخیف خود توهین میکرد.
پیروزی کودتایی کمونیستی در افغانستان همزمان بود با طغیان مردم مسلمان ایران علیه رژیم سلطنتی محمد رضا شاه پهلوی و تنها چند ماه بعد در 22 بهمن همان سال انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) به پیروزی رسید.
پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) پشتوانه روحی و روانی مجاهدین گردید و با این پیروزی مجاهدین افغانستان پیروزی خود را حتمی احساس میکردند.
«میر آقا حقجو» محقق و پژوهشگر افغانستانی در کتاب «افغانستان و مداخلات خارجی» در فصلی از کتاب خود به نقش جمهوری اسلامی ایران در قبال تحولات افغانستان پرداخته و نوشته است که مجاهدین افغانستان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران را در خیلی از جبهات جشن گرفتند و نیروهای جهادی یکی پس از دیگری بسوی ایران مهاجرت و فعالیتهای سیاسی و تبلیغاتی خود را در قالب دفاتر و نمایندگیهای حزبی و گروهی شروع نمودند.
یک ماه بعد از پیروزی انقلابی اسلامی ایران، در 24 اسفند همان سال بزرگترین قیام تاریخی بر علیه حکومت مارکسیستی با تاثیر از انقلاب اسلامی ایران در شهر هرات افغانستان که با مرزهای شرقی ایران همسایه بود آغاز شد که در این قیام بیش از هزاران نفر به شهادت رسیدند.
پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بزرگترین حادثه تاریخی بود که مردم مسلمان افغانستان را به این باور رساند که میتوان با دست خالی و با قدرت ایمان رژیمی تا به دندان مسلح را از پای در آورد.
بسیاری از رهبران دینی و سیاسی شیعه و سنی افغانستان در سالهای جهاد و مبارزه، تحت تاثیر اندیشههای امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی در ایران قرار داشتند.
شهید برهان الدین ربانی، رئیس جمهور حکومت مجاهدین افغانستان و یکی از رهبران بزرگ جهادی این کشور، در سال 1358 خورشیدی در حضور جمعی از طلاب و دانشجویان پاکستانی از پیروزی انقلاب اسلامی ایران چنین یاد کرده است:
«پیروزی انقلاب اسلامی ایران، با ارمغانی که برای ملت تقدیم کرد و آن چیزی را که بوجود آورد، پردههای یاس و ناامیدی را پاره کرد، غلبه نیروهای اسلامی این انقلاب، بر دار و دسته استعمار و در هم کوبیدن نظام استبدادی شاهی برای مسلمانان ثابت ساخت که دیگر ظلم و استبداد نمیتواند، خشم ملت را خاموش کند. توپ و تانک نمیتواند جلو ایمان و عقیده را بگیرد. شاه با تمام هواداران خود نتوانست که سیلاب انقلاب را مانع شود. و به لطف خداوند انقلاب پیروز گردید و پرچم توحیدی را در فضای ایران مسلمان به اهتزاز در آورد.»
پیروی از اندیشههای امام خمینی (ره) در میان اکثریت علما و رهبران دینی افغانستان اهم از شیعه و سنی در سالهای مبارزه و جهاد مطرح بود و ریشه در اعتقادات دینی آنها داشت و به عنوان نمونه میتوان از سخنان امام جمعه قندهار در سالهای جهاد و مبارزه یاد کرد که در یکی از سخنرانی خود گفته بود: مذهب من حنفی است، رهبر من خمینی است.
«سید محمد علی جاوید» یکی دیگر از رهبران مبارزاتی ملت مسلمان افغانستان نیز بر این باور است که پیروزی انقلاب اسلامی در ایران روح تازهای به ملت افغانستان بخشید تا بتوانند در مقابل ارتش سرخ شوروی ایستادگی کنند.
جاوید در کتاب «انقلاب اسلامی و تجاوز روسها به افغانستان» ضمن برشمردن پیشینه مبارزات ملت مسلمان ایران که قبل از قیام مردم مسلمان افغانستان بر علیه حکومت کمونیستی شکل گرفته بود، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران را اثبات کننده نقش دین در جامعه میداند و مینویسد:
«بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و شکست فاحش ابرقدرت آمریکا در منطقه، ملت مسلمان افغانستان روح تازهای یافتند، و پس از انقلاب ایران، انقلاب افغانستان سراسری و فراگیر شد. چون پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این نکته را به اثبات رسانید که عیلرغم همه تبلیغات زهراگین و تلاشهای توطئه آمیز اجانب، اسلام به عنوان یک دین مترقی و پیشرو میتواند تودههای میلیونی را علیه استعمار و استبداد بسیج و روح ایثار و فداکاری و خود گذری را در عمق جان پیروان خود نفوذ داده و بنیان حکومتهای مقتدر را از بیخ و بن بر اندازد.»
بر اثر مقاومت مردم مسلمان افغانستان، حکومت دست نشاندن شوروی، از مقامات مسکو خواست که نیروهای نظامی خود را به افغانستان اعزام کند و سرانجام در 6 جدی سال 1358 نیروهای ارتش سرخ شوروی وارد خاک افغانستان شدند و مرحله جدیدی از مبارزات مردم مسلمان افغانستان بر علیه نیروهای شوروی آغاز شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، جمهوری اسلامی ایران هیچگاه دولتهای دست نشانده کمونیستی در کابل را به رسمیت نشناخت و با پیروی از شعار نه شرقی و به غربی حمایت همه جانبه خود را از مبارزات مردم مسلمان افغانستان اعلام نمود و به منظور حمایت از مجاهدین مسلمان افغانستان مرزهای خود را غیر مستقیم بر روی مهاجرین و مجاهدین گشود.
با تجاوز شوروی به افغانستان، امام خمینی (ره) در سخنرانیها و دیدارهای خود و نیز درپیامهای که به مناسبتهای مختلف صادر میفرمودند حمایت همه جانبه خود را از مردم مظلوم و مسلمان افغانستان اعلام و تجاوز ارتش شوروی به خاک افغانستان را محکوم نموده و در پیامی ضمن محکوم نمودن اشغال افغانستان توسط شوروی فرمودند: «ما بار دیگر پشتیبانی بیدریغ خود را از برادران مظلوم و ستمکشیده افغان اعلام میداریم و اشغالگران را شدیداً محکوم مینماییم. ما مسلمانیم و شرق و غرب برایمان مطرح نیست؛ ما از مظلوم دفاع میکنیم و بر ظالم میتازیم. این یک وظیفه اسلامی است.»
انتهای پیام/