به گزارش حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم «روز‌های نارنجی» با حضور آرش لاهوتی (کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس)، علی مصفا، ژیلا شاهی، صدف عسگری (بازیگران)، علیرضا قاسم‌خان (تهیه‌کننده)، شهنام شهباززاده (مجری طرح)، فرشاد محمدی (مدیر فیلم‌برداری)، کریستف رضاعی (آهنگساز)، فاضل ژیان (طراح صحنه و لباس)، شهرام خلج (طراح گریم) و با اجرای احسان کرمی در چهارمین روز جشنواره فیلم فجر برگزار شد.

اولین سوال نشست خبری «روز‌های نارنجی» از مدیر فیلمبرداری پرسیده شد. خبرنگاری پرسید چرا تمام پلان‌های فیلم با شیوه دوربین روی دست گرفته شده است. فرشاد محمدی در پاسخ به این سوال گفت: در این فیلم دوربین روی دست طبیعتا عمدی بوده. اجازه بدهید درباره دلیل این اتفاق من توضیح ندهم. دنبال یک روش دوربین روی دست نوین نیستم. این روش در تاریخ دنیا بی سابقه نیست. شاید در ایران کمتر دیده شده است. احساس کردیم دوربین هم می‌تواند اضطراب و غلیان درونی کاراکتر را راحت‌تر توضیح دهد. دوربین یک کاراکتر یا شخصیتی بود که کنجکاو بود و فقط راوی نبود و یک جا‌هایی به قضاوت هم می‌پرداخت.

آرش لاهوتی نویسنده و کارگردان «روز‌های نارنجی» در ابتدای نشست پرسش و پاسخ پس از نمایش این فیلم در سینمای رسانه در پاسخ به سوالی درباره اینکه چطور یک شخصیت منفعل در نهایت فیلم منجی و قهرمان می‌شود، گفت: فکر نمی‌کنم شخصیت مجید یک کاراکتر سوپرقهرمان شد. به نظرم مجید زمان کمی در پیش دارد که تصمیم بگیرد که آیا به آبان کمک کند یا نه. این یک پروسه چندین ساله نیست و فقط باید در دو سه روز این تصمیم را بگیرد و این به نظرم یک واکنش کاملا طبیعی است.

علی مصفا هم درباره پذیرفتن نقشی که در این فیلم ایفا کرده گفت: فیلمنامه خیلی جذاب بود. چند بار با هم صحبت کردیم من گرفتار بودم و نمی‌توانستم. خانم تهرانی خیلی فیلمنامه را دوست داشت و من را ترغیب کرد سر این کار بیایم. برای من نقش جذابی بود. چون برای خیلی‌ها پذیرفتن این نقش‌ها سخت است. ولی برای من جذاب بود که این کاراکتر منفعلی که مرد عمل نیست را ایفا کنم. جدا از این خود قصه فیلم هم در کنار قصه‌هایی که در این روز‌ها می‌خواندیم و سعی می‌کردند یک خطوط از پیش تعیین شده‌ای را دنبال کنند که قبلا جایزه هم گرفته، قصه جدیدی بود. سومین دلیل هم تصویری بود که این فیلم از زن ایرانی می‌داد و برای من جذاب بود. چون در مقایسه با خیلی از فیلم‌هایی که زن ایرانی را زن تحت ظلم و کتک خور نشان می‌دهد، جالب بود.

سوال بعدی درباره پایان‌بندی فیلم بود که آرش لاهوتی گفت: طبیعی است که تمام فیلم‌ها تحت تاثیر منطق نویسنده اش است. من این احساس را ندارم. اساسا من با سوال زن و مرد مشکل دارم و به نظرم فیلمم درباره یک انسان است. مقتضای درام است که شخصیت اصلی زن می‌شود یا مرد. در واقع اصلا گمان نمی‌کنم چنین برداشتی به ذهن مخاطب برسد.

از طراح گریم درباره گریم متفاوت هدیه تهرانی پرسیده شد. شهرام خلج طراح گریم «روز‌های نارنجی» در پاسخ گفت: خیلی سعی کردیم گریم‌ها خیلی ساده باشد. کسی که مدت طولانی در یک باغ پرتقال کار می‌کند حتما باید چنین گریمی می‌داشت.

در سوالی دیگر از علیرضا قاسم خان تهیه کننده پرسیده شد؛ چه شد که تهیه کنندگی این فیلم را پذیرفتید و چقدر به بازگشت سرمایه آن امیدوارید؟ قاسم خان در پاسخ گفت: برای من تهیه کنندگی این فیلم با فیلم‌های دیگر متفاوت است. آرش لاهوتی سینما و ادبیات را خوب می‌شناسد و اینکه بتوانیم یک اثر را برای اولین بار با این نگاه کار کنیم، برای من افتخار است. این چهارمین کار من در سینما است و خیلی کم کار هستم. یک بار یک نفر از من پرسید چرا فیلم‌های خواب آلوده می‌سازید. من گفتم ما فیلم‌هایی می‌سازیم که با افتخار آن را در تمام دنیا نشان دهیم.

از کریستف رضاعی پرسیده شد تفکیک فضای فیلمسازی بین چندین کار در این سال سینمایی را چطور انجام دادید؟ این آهنگساز در پاسخ گفت: فیلم آقای لاهوتی پارسال و در چنین روز‌های ساخته شد و من خیلی خوشحالم که چنین فیلمی ساخته شد. دو کار داشتم که امسال انجام شده و کار‌های دیگر در سال گذشته ساخته شد. خیلی با آقای لاهوتی برای این کار صحبت کردیم. خیلی بحث داشتیم که موسیقی روی فیلم را کمتر کنیم و چقدر لذتبخش بود که در یک سوم پایان فیلم موسیقی می‌آید و سختی‌ای که شخصیت اصلی می‌کشد را آسان می‌کند. آن زمان که موسیقی دوباره بعد از نیم ساعت می‌آید یک نفسی به این پرسوناژ می‌دهد که انسانی ترش می‌کند. خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاده است.

رویا حسینی بازیگر «روز‌های نارنجی» در ادامه این نشست گفت: بازی در این کار برای من بسیار جذاب بود. چون یک سری کاراکتر معمولی، اما جذاب داشت و من خیلی از آرش لاهوتی تشکر می‌کنم که این نقش را به من داد.

صدف عسکری یکی دیگر از بازیگران این فیلم هم درباره تجربه بازی در این فیلم گفت: مریم برای من خیلی عجیب بود، چون اصلا به من نزدیک نبود. چون من نه بچه دارم و نه لهجه و این برای من خیلی جذاب بود. یک چالش بود که خودم را به این شخصیت نزدیک کنم. آرش لاهوتی خیلی به من سخت گرفت برای همین من خیلی تلاش کردم تا به این نقش برسم. بعضی وقت‌ها آدم‌ها یک فرصت نیاز دارند تا خودشان را نشان دهند. آرش این فرصت را در اختیار من قرار داد.

انتهای پیام/